Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη

Διάβαζα τις προάλλες το σχόλιο του φίλου του σάιτ , mr. Bisar, σε μια ανάρτηση πριν από δύο χρόνια, https://www.apotis4stis5.com/news-f/31102-diaxronika-album-simera. Περιέγραφε, όπως και πολλοί άλλοι είναι η αλήθεια τη σημερινή μουσική ως ένα ερημικό τοπίο. Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν σε μια κατάσταση πλημύρας μουσικών συνεχώς να φτάνει κάποιος να νιώθει τόσο απελπιστικά μόνος στον αγώνα για μουσική που να του αρέσει. Θα μπορούσε να διαλέξει ίσως μια περιγραφή χαμένος στον ωκεανό της μουσικής που θα είχε ίσως περισσότερο νόημα, τουλάχιστον για μένα.

Ορμώμενος από αυτή του την παρατήρηση σκέφτηκα να μπω στο τριπ των παραβολών, που μου αρέσει ιδιαίτερα.
Μια φορά και ένα καιρό λοιπόν ήταν ένας τύπος της πόλης που λάτρευε τη φύση. Ζούσε για τη στιγμή που η εβδομαδιαία αναμονή του θα τελείωνε και θα πραγματοποιούσε τις εξορμήσεις του σε αυτήν, κάθε Κυριακή, απαλλαγμένος από τις υποχρεώσεις της δουλειάς του. Περισσότερο από όλα τον εξιτάριζε να βρίσκει σε σχεδόν απροσπέλαστες περιοχές, πηγές κρυστάλλινου νερού, για τις οποίες είχε ακούσει τα καλύτερα. Κοίταζε τις σημειώσεις του από φίλους του που προηγήθηκαν και ξεκινούσε νωρίς νωρίς, εποχή χωρίς internet και Gps, για την απόλυτη κατ’ αυτόν περιπέτεια. Ήταν συνηθισμένος στο να γίνεται ο δρόμος σιγά σιγά ολοένα και πιο δύσβατος, παρκάριζε το αμάξι του και βασιζόταν στην υπομονή και στα πόδια του μετά από ένα σημείο. Όσο δύσκολο και αν ακούγεται αυτό ήταν το καλύτερο μέρος του ταξιδιού του. Σχιζόταν ρούχα, ματωνόταν από θάμνους, στραβοπατούσε, έχανε το μονοπάτι αλλά αυτός εκεί. Το είχε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, από μικρό παιδί και ήξερε…

Ξάφνου ο ήχος πρόδιδε τον τερματισμό. Εκεί που κάποιος αρχάριος θα απογοητευόταν και θα γύριζε ηττημένος στη θαλπωρή του σπιτιού του, αυτός έκανε το παραπάνω βήμα που χρειαζόταν ξέροντας την αξία του θησαυρού που τον περίμενε. Ο ήχος έγινε γρήγορα εικόνα. Γάργαρο νερό, ανάβλυζε από τους βράχους όπως του το είχαν υποσχεθεί. Λένε ότι δύσκολα μπορείς να περιγράψεις τη γεύση ενός τέτοιου ανώτερης αξίας δώρου της φύσης. Αφήνεσαι τελικά απλά στην απόλαυση. Ωσάν στον παράδεισο άνοιγε τα μάτια και αυτιά του και κατανάλωνε με βουλιμία το λόγο για τον οποίο είχε μπει σε αυτόν το κόπο. Ρουφούσε την εμπειρία με όλες τις αισθήσεις του χάνοντας την αίσθηση του χρόνου. Όταν μετά από ώρες αποφάσιζε ότι ήρθε η στιγμή της επιστροφής του, γέμιζε όσα παγούρια μπορούσε να κουβαλήσει, θα του χρειαζόντουσαν άλλωστε αργότερα.

Στον δρόμο ο εγκέφαλός του πλημμυρισμένος από ικανοποίηση αναπαράσταινε ξανά και ξανά το σκηνικό γεμίζοντας ακόμη περισσότερο τις μπαταρίες του.

Αργά το βράδυ στην αστική θαλπωρή του διαμερίσματός του, ετοίμαζε πάντα το σκηνικό για μια κρύα εκδίκηση. Με την ευκολία μιας απειροελάχιστης προσπάθειας άνοιγε τη βρύση και έβαζε νερό στο ποτήρι του. Το πλησίαζε στα χείλη για μια ίσα-ίσα δοκιμή. Το γνώριμο συναίσθημα της αξιοθρήνητης, χλωριωμένης, δηλητηριασμένης, ικανοποίησης μιας βασικής ανάγκης, δεν μπορούσε ούτε καν να ξεκινήσει να αντισταθμίζεται από την ευκολία της του να του προσφερόταν τόσο απλόχερα. Τον έκανε μάλιστα να απορεί πως το ανεχόντουσαν αδιαμαρτύρητα τόσοι πολλοί γνωστοί του. Καλά οι νεότεροι δεν είχαν μέτρο σύγκρισης και τους δικαιολογούσε, αλλά οι συνομήλικοι του πως μπορούσαν να ξεχνούν τη διαφορά της ποιότητας του νερού που πότισε το νεαρό τους dna με αυτό το ξέπλυμα που έφτυναν οι σωλήνες.

Γεμάτος με μια αυτάρεσκη διάθεση και με προσεχτικές κινήσεις, σχεδόν σαν ιεροτελεστία, γέμισε ένα ποτήρι με λίγο από το πολύτιμο, αγνό και σπάνιο δείγμα που διατηρούσε στο ψυγείο του. Καθώς ο ουρανίσκος του τρελαινόταν από ικανοποίηση και ο λαιμός του δροσιζόταν γλυκά, μια σκέψη για πολλοστή φορά ερχόταν στο νου του, μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι …

Για όσους διαφωνούν ή τουλάχιστον δε συμφωνούν απόλυτα…

Purple Disco Machine (Single - 7/2/2020)

Σαμπλάρουν τα Year of the cat του Al Stewart από το 1976 και το I Like It Like That της Jocelyn Brown από το 1983.

https://www.youtube.com/watch?v=LriJf3mW9K8

Marka & Les Négresses Vertes - Accouplés 2020 (Single – 6/12/2019)
Τι έχουμε εδώ; Πρόκειται για μια γαλλο/βελγική συμμαχία γερόλυκων της δισκογραφίας που οι ρίζες της βρίσκονται ένα χρόνο πριν.

https://www.youtube.com/watch?v=75q3L1rlmL8

Minimal Compact – Statik dancer (LP: Creation Is Perfect – 29/10/2019)
Φρεσκάρισμα του 2019 στο παλιό τους κομμάτι. Η σύνθεση των ισραηλινών που έγιναν κάτοικοι του Άμστερνταμ ακόμα αντέχει στο χρόνο έστω και αν πέρασαν 39 χρόνια.

https://www.youtube.com/watch?v=yboPb9axZxo

Michelle David & The Gospel Sessions - You Are (Single – 6/12/2019)
Η πληθωρική φωνή της κυρίας ανήκει σε έναν ακόμη καλλιτέχνη που βρήκε λιμάνι στην Ολλανδία. Η 54χρονη Αμερικανίδα αφού πηγαινοερχόταν για χρόνια μεταξύ της γενέτειρας της και Γερμανίας κατέληξε στο Άμστερνταμ. Η σόουλ δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την γκόσπελ και εδώ μας προσφέρονται και τα δύο απλόχερα.

https://www.youtube.com/watch?v=hY8Q1FcGJUY

Son Little - Hey Rose (LP: Aloha – 31/1/2020)
Υπάρχει πιθανότητα αν είστε ακόλουθοι της πορείας του εκπληκτικού φανκ/ροκ/χιπ χοπ γκρουπ των The Roots να είχατε σημειώσει το όνομα του αμερικανού από την Πενσυλβανία. Συνεργάστηκε μαζί τους καθώς ξεκινούσε την προσωπική του καριέρα, στο The Tipping Point του 2004 όπου ακουγόταν σαν γνήσιος απόγονος της οικογένειας Marley. Μια εξίσου αξιοσημείωτη στιγμή ήταν η συνεργασία του με τους Portugal. The Man στο Number One από το Woodstock του 2017. Για τον προηγούμενο δίσκο του τα είχαμε πει εκτενώς, https://apotis4stis5.com/news-f/30750-nees-kyklofories-vinylio-aprilios-2018. Ακούμε το opening track από τον τρίτο του δίσκο.

https://www.youtube.com/watch?v=KTzEVH4f434

Allen Stone - Consider Me (LP: Building Balance - 8/11/2019)
Γαλανομάτα σόουλ από τον 32χρονο αμερικάνο. Φέτος κλίνει δέκα χρόνια δισκογραφικής παρουσίας και το εν λόγω τραγούδι υπάρχει στον πιο πρόσφατο τέταρτο δίσκο του. Ωραίο τραγούδι γάμου παρεμπιπτόντως…

https://www.youtube.com/watch?v=dhX7ZJS3shE

L'Épée - Springfield 61 (LP: Diabolique – 6/9/2019)
Πρόκειται για τη συνεργασία, και όχι για πρώτη φορά, των ζεύγος στη ζωή και στην τέχνη Lionel και Marie Liminana (The Liminanas), https://www.apotis4stis5.com/news-f/29820-hit-parade, της γυναίκας του Ρομάν Πολάνσκι, Εμανουέλ Σενιέ (Ultra Orange & Emmanuelle) και του Anton Newcombe (The Brian Jonestown Massacre), που ήταν παραγωγός και στον δίσκο των πρώτων, το 2018. Φέτος κάτω από ένα νέο όνομα, το ξίφος, ηχογραφούν ξανά στο στούντιο που διατηρεί στο Βερολίνο ο 52χρονος αμερικάνος και αποτίουν φόρο τιμής στον Ιταλό σκηνοθέτη Μάριο Μπάβα ονομάζοντας το δίσκο τους επηρεασμένοι από το φιλμ του, του 1968, Danger: Diabolik.
Πριν ακούσουμε την νέα κυκλοφορία ας κάνουμε πρώτα ένα ταξίδι στο χρόνο και ας ακούσουμε την εκπληκτική μουσική του Μαέστρου, από την ταινία που το περιοδικό Empire την κατέταξε, το 2008, ανάμεσα στις 500 σημαντικότερες όλων των εποχών για την έβδομη τέχνη.
Ennio Morricone - La Regola Del Gioco

https://www.youtube.com/watch?v=s18EtYxnYWU

https://www.youtube.com/watch?v=VbcAOPA-9Yw

Gorillaz - Désolé ft. Fatoumata Diawara (Single – 27/2/2020)
O Damon Albarn είναι συνεχιστής του οράματος των Gabriel και Byrne και το αποδεικνύει εδώ και δεκατέσσερα χρόνια με το πρότζεκτ που ηγείται, το Africa express. Μιξάρει κουλτούρες ωστόσο και με το νέο του σιγκλ, το δεύτερο κεφάλαιο σε αυτό που τελικά όταν συμπληρωθεί το παζλ θα αποτελέσει ένα άλμπουμ, το Song Machine. Η κυρία από το Μάλι είναι και πάλι εκπληκτική σε αυτή τη συμμετοχή της μετά το δίσκο της, Fenfo (Something To Say) του 2018.

https://www.youtube.com/watch?v=ZLKZKmdZEjM

Πριν περάσουμε στην επόμενη νέα κυκλοφορία ορίστε και ο συνδετικό κρίκος από το 2018, το υποψήφιο για βραβείο γκράμμι καλύτερου χορευτικού τραγουδιού:
Disclosure - Ultimatum ft. Fatoumata Diawara

https://www.youtube.com/watch?v=F-TYRhBHbwc

Disclosure – Etran Feat. Etran Finatawa (EP: Ecstasy – 28/2/2020)
Αφρικανικών επιρροών χορευτική μουσική συνέχεια με το νέο τραγούδι των βρετανών αδελφών Guy και Howard Lawrence. Εδώ με την νιγηριανή μπάντα, τους αστέρες της παράδοσης όπως μεταφράζεται το όνομά τους, που ενώνουν από το 2004 τις πολιτιστικές διαφορές των φυλών των Tuareg και Wodaabe με ένα ισόποσο καρύκευμα δυτικής κιθαριστικής κουλτούρας. Όσο για το αναμενόμενο εδώ και πέντε χρόνια νέο άλμπουμ του ντουέτου, που και αυτό χτίζεται σιγά σιγά, αναμένουμε…

https://www.youtube.com/watch?v=AoYlHbZH-hg

Christine and the Queens - La Vita Nuova (ft. Caroline Polachek) (EP: La vita nuova – 27/2/2020)
Ένα ακόμη δείγμα από το νέο τους μικρής διάρκειας παιδί, αυτή τη φορά σε συνεργασία με την 34χρονη νεοϋορκέζα.

https://www.youtube.com/watch?v=PEeYKlI8g28

και όλα μαζί…

https://www.youtube.com/playlist?list=PLs8qy2aEb3HvcR3fOyAyDynF6l5kbL1tQ