Είδα χθες περίπου 30' από το Voice γιατί δεν θέλω να είμαι επικριτικός για πράγματα που δεν έχω δει.

Το συμπέρασμα που μπόρεσα να βγάλω σ' αυτό το μικρό χρονικό διάστημα και οι εμπειρίες μου από άλλες φορές με κάνουν να παρατηρήσω ότι και οι 4 κριτές είναι χαρισματικοί σαν άτομα και με αξιόλογη καλλιτεχνική καριέρα πίσω τους.

Ο Σάκης βγάζει μία αύρα που σε κάνει να τον συμπαθήσεις ανεξάρτητα από τις φωνητικές του ικανότητες οι οποίες σε ένα συγκεκριμένο είδος τραγουδιού δεν επιδέχονται αμφισβήτησης.

Η Παπαρίζου είναι ένα αστέρι και θα μπορούσε ίσως να έχει καλύτερη τύχη στην Σουηδία, βέβαια η Ελλάδα είναι πιο ωραία.

Ο Μουζουράκης έχει το δικό του στυλ και δεν έγινε τυχαία αυτό που έγινε, όσο για την Ζουγανέλη είναι και αυτή από τις καλές παρουσίες στο Ελληνικό τραγούδι με πολλούς φίλους.

Το θέμα είναι το αν μπορούν αυτοί οι 4 να είναι κριτές, νομίζω ότι αυτό δεν έχει καμία σημασία, υποθέτω ότι και οι 4 θα έχουν μουσικές σπουδές, αλλά το ζητούμενο εδώ είναι το πώς μπορούν να αξιοποιηθούν αυτά τα παιδιά που συχνά έχουν ταλέντο και πηγαίνουν εκεί γεμάτα όνειρα.

Δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω στο πώς μπορούν να αξιοποιηθούν, ούτε θέλω να γίνω κριτής σε ανάλογη εκπομπή και βέβαια δεν προτίθεμαι να πω στις διάφορες οικογένειες που ελέγχουν την κατάσταση το τι να κάνουν, αυτοί κυνηγούν τα νούμερα και αυτό το ξέρουν καλύτερα από εμένα.

Αυτό που ξέρω να πω είναι ότι χωρίς το ενδιαφέρον των δισκογραφικών εταιρειών αυτού του είδους οι εκπομπές είναι μόνο ψυχαγωγικές για το κοινό, σαν να πηγαίνεις σε ένα κλαμπ, σε ένα μπουζουξίδικο, μία καλή ταβέρνα με πρόγραμμα, τίποτα παραπάνω.

Κώστας Ζουγρής