Οι νέοι και οι έφηβοι ανέπτυξαν στη δεκαετία του 70 τη δική τους μουσική κουλτούρα
Παρέμβαση στο θέμα Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
του
«Οι νέοι και οι έφηβοι ανέπτυξαν στη δεκαετία του 70 τη δική τους μουσική κουλτούρα, γιατί για αυτούς η ποπ δεν ήταν απλά σημαντική, αλλά, όπως το έθεσε κάποτε ο Kurt Kister στην Süddeutsche Zeitung, «ζωτικής σημασίας».
Έδωσαν κυριολεκτικά στους δίσκους και τους ήρωές τους περισσότερο χώρο στη ζωή τους από ό,τι συμβαίνει στη σημερινή εποχή του Streaming: Το LP απαιτεί χώρο αποθήκευσης, δηλ. τουλάχιστον ένα ράφι, σε περίπτωση που έχει κανείς μερικά άλμπουμ μόνο. Οι συλλέκτες, από την άλλη πλευρά, χρειαζόντουσαν ολόκληρα ντουλάπια. Ενα άλμπουμ θα μπορούσε να εξελιχθεί με τον καιρό σε ιδιαίτερη αδυναμία του ιδιοκτήτη του επειδή ήταν γρατσουνισμένο, αφού το είχε παίξει τόσες φορές ή γιατί το ιδιαίτερα όμορφο κάλυμμα του ήταν λίγο σχισμένο γύρω από τις άκρες, μιας και είχε συμπιεστεί στο ράφι και τραβηχτεί έξω τόσες φορές.
Ήταν επίσης αναγκαίο να έχει ένα ακριβό στερεοφωνικό συγκρότημα για να το παίζει, είτε σαν κόμπακτ μοντέλο από την Dual, την Saba ή την Braun ή με ξεχωριστά κομμάτια όπως ενισχυτή, πικάπ, δύο ηχεία (όσο μεγαλύτερα τόσο το καλύτερο) και πιθανώς κι ένα μαγνητόφωνο (με το οποίο ο ιδιοκτήτης εθεωρείτο πλέον ως αφοσιωμένος και εξειδικευμενος μουσικόφιλος).
Επιπλέον, η αντιμετώπιση της μουσικής απαιτούσε πολύ χρόνο. Οι εγγραφές σε κασέτες γινόντουσαν επιλέγοντας προσεκτικά τα κομμάτια, μετρώντας ακριβώς τη διάρκειά τους, έπειτα καταγράφοντας την επιλογή του τραγουδιού σε πραγματικό χρόνο σε μια κασέτα και, τέλος, επιγράφοντας το κάλυμμα με όσο το δυνατό πιο ωραία γράμματα. Αυτό που γίνεται σήμερα με λίγα κλικ σε λίγα λεπτά απαιτούσε ένα ολόκληρο απόγευμα εκείνη την εποχή. Επιπλέον, τα τραγούδια από το ραδιόφωνο συνήθως τα ηχογραφούσαν χρησιμοποιώντας φθηνά μικρόφωνα που ήταν τοποθετημένα μπροστά από το μεγάφωνο.
Πάντα έπρεπε να υπολογίζεις ότι κάποιος θα έσκαγε μύτη στο δωμάτιο και θα ήθελε κάτι, κι έτσι θα χανόταν η όμορφη ηχογράφηση κι έπρεπε να ελπίζεις ότι θα "ψαρέψεις" το ίδιο τραγούδι από το πρόγραμμα με την επόμενη ευκαιρία. Μια τέτοια επίδειξη αγάπης και αφοσίωσης - αυτός που έκανε τέτοια προσπάθεια ήταν πραγματικός θαυμαστής της μουσικής και γνώστης - έχει σχεδόν εξαφανιστεί στην εποχή του Streaming και των κινητών συσκευών αναπαραγωγής. Επιπλέον, το ροκ ήταν η πρώτη μουσική στην ιστορία που ακούστηκε εξ ορισμού σε υψηλή ένταση, κάτι που συνέβαλε στην απομόνωση των “παρείσακτων“, δηλαδή των ενηλίκων.»
Από το βιβλίο του Ερνστ Χόφακερ, «Ο Ήχος της Δεκαετίας του 70» - απόδοση στα ελληνικά δική μου.
(Ernst Hofacker -
