Εδώ και μερικά χρόνια η χώρα μας έχει γεμίσει εισαγγελείς που κριτικάρουν μέσω του διαδικτύου τους πάντες και τα πάντα.

Αυτό είναι κάτι που έχει μπει στην καθημερινή μας ζωή και αρέσει ή όχι σε κάποιους είναι μια νέα πραγματικότητα.

Αυτό που πιστεύω ότι δεν είναι σωστό, είναι το να συνδέουμε τις οποιεσδήποτε δηλώσεις κάποιου με το έργο του. Είναι 100% λάθος και θα μπορούσε να οδηγήσει την ανθρωπότητα στο να αποκηρύξει όλη σχεδόν την ιστορία της ανθρωπότητας, αφού οι περισσότεροι άνθρωποι, όλο και κάτι θα έχουν κάνει, ενώ διάσημοι συγγραφείς, ηθοποιοί, μουσικοί και γενικά όσοι είχαν μεγάλη δημοσιότητα είναι ευάλωτοι σε κριτική για πράγματα που κάνουν όλοι οι άνθρωποι.

Το ότι είναι ή ήταν διάσημοι και έκαναν δηλώσεις που δεν αρέσουν σε κάποιους δεν αλλάζει το έργο τους.

Νομίζω το έχω γράψει ξανά, είναι σαν κάποιους που έχουν κάνει με τον σύντροφο τους παιδιά και τους κατηγορούν επειδή χώρισαν, ποτέ δεν μου άρεσε αυτό, εκτός ίσως βέβαια από κραυγαλέες περιπτώσεις στις οποίες ο ένας από τους δύο 'ξέφυγε' εντελώς, όμως σπάνια θα βρούμε ζευγάρι που να μην έχει διαφορές μετά τον χωρισμό, ειδικά αν ο ένας καταφέρει να δώσει πετυχημένη συνέχεια στην ζωή του.

Επίσης πρέπει να σταματήσει η τακτική του να θεωρούμε ότι οι μόνοι σωστοί στην χώρα, είμαστε εμείς και το κόμμα μας και να θέλουμε ακόμα και να πεθάνουν οι αντίπαλοι μας. Θεμιτή η πολιτική αντιπαλότητα, αλλά με πολιτισμένα κριτήρια, δεν είμαστε άγριοι και κανένα κόμμα ή οι οπαδοί του δεν είναι απόλυτα άγιοι.

Θα μου πεις τι σας γράφω τώρα, αυτό πιστεύω, αυτό γράφω, ποτέ στην ζωή μου δεν ήμουν φανατικός, ίσως όταν ήμουν 15 ετών να ήμουν φανατικός με την ομάδα μου, ποτέ όμως δεν ήθελα την καταστροφή του αντιπάλου, μου άρεσε η αντιπαλότητα, όχι ο πόλεμος και μικρός ποτέ δεν έπαιρνα συνειδητά μέρος στον πετροπόλεμο στις γειτονιές, μόνο από άμυνα μπορεί να πέταξα μερικές πέτρες.

Κώστας Ζουγρής