Όταν άρχισαν να μπαίνουν τα μνημόνια στις διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες ήταν φανερό ότι κάτι άλλαζε για πάντα στην ζωή μας.

Όσες ήταν πιο δυνατές αντιστάθηκαν, αλλά στο τέλος υποχώρησαν στην απαίτηση των ισχυρών οι οποίοι πιστεύουν ότι πρέπει να αυξάνεται συνέχεια ο πλούτος τους σε βάρος των φτωχών και όποιος πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει σαν ανεξάρτητος φροντίζουν να υπάρχει ο φόβος της μοναξιάς από ενδεχόμενη επίθεση από κάποιον παράξενο, επιθετικό γείτονα.

Ο κορωνοϊός είναι ακόμα χειρότερος από τα μνημόνια, είναι η συνέχεια του aids του Εμπολα και μια σαφή προειδοποίηση ότι τελείωσαν οι εποχές της ξεγνοιασιάς.

Από δω και πέρα, τυφλή υπακοή από όλους στον Μεγάλο αδελφό που θα μας δίνει οδηγίες από το διαδίκτυο για το οποίο πανηγύριζε όλος ο πλανήτης για την ελευθερία που παρείχε στο τζάμπα τραγούδια, τζάμπα ταινίες,τζάμπα παρακολούθηση των αγώνων, τζάμπα σινεμά και γενικά μία δωρεάν συνδρομή στην απόλυτη Νιρβάνα. Το δόλωμα ήταν τέλειο, χιλιάδες Κίρκες σε αποστολή.

Δεν θα μπορούσε βέβαια το σύστημα να στήσει αρένες, έστησε τον μηχανισμό του διαδικτύου για να περνάμε καλά. Αλήθεια αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο θα είχε πάρει τέτοια έκταση ο αόρατος ιός για τον οποίο κατηγορούν ο ένας τον άλλο Κινέζοι και Αμερικανοί ότι τον φύτεψαν στην ανθρωπότητα;.

Περαστικά μας, θα περάσει αυτός ο ιός, όμως σε μερικά χρόνια θα έλθει ο επόμενος, έτσι για να μην πλήττουν οι άνθρωποι, όσο για μας θα συνεχίζουμε να γκρινιάζουμε για τα γνωστά, όμως ελπίζω να μην αμφισβητεί κανείς την αγάπη μας για την μουσική, σε λίγα χρόνια θα ρωτούν οι άνθρωποι, τι είναι αυτό που έλεγαν μουσική;

Κώστας Ζουγρής