Η αιτία του αποκλεισμού της Ελληνικής συμμετοχής στην Eurovision εκτός από το τραγούδι που είχε εντελώς μπανάλ ήχο για την μουσική που κυριαρχεί στην Ευρώπη σήμερα, έχει και την δόση της πολιτικής απαξίωσης και αντιπάθειας που δυστυχώς κτίσθηκε εδώ και μερικά χρόνια. Δεν είναι εύκολο να το παραδεχτούμε,αλλά δεν μας αγαπάνε πια όπως πριν, αλλάξαμε απομακρυνθήκαμε από την Ευρώπη, όχι μόνο επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από πριν άρχισε το κακό.
Χάσαμε την αξιοπιστία μας, τώρα είμαστε όπως ήταν πριν από 10-15 χρόνια οι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, μπορεί και χειρότερα.
Όποιος έχει αντίρρηση δεν κυκλοφορεί στον κόσμο. Η χώρα αλλάζει σταθερά προς το χειρότερο, η ανέχεια, ανεργία, υπερβολική φορολογία, δεν φέρνει ούτε ευτυχία, ούτε ευημερία, αλλά τον πολιτιστικό, κοινωνικό και οικονομικό θάνατο.
Οι αδυναμίες των κυβερνήσεων μας να κάνουν αυτά που έκαναν άλλες κυβερνήσεις όπως της Ιταλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας, Ιρλανδίας και Κύπρου κούρασε την Ευρώπη και τους πολίτες της.
Όσο για την Ελληνική μουσική του σήμερα, είναι η χειρότερη μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, δεν χρειάζεται να εξηγήσω το γιατί, το αποτέλεσμα το δείχνει.
Όσοι είναι στα πράγματα, έχουν απομακρυνθεί από τους παραδοσιακούς Ελληνικούς ήχους, ενώ παράλληλα δεν έχουν την ικανότητα να ακολουθήσουν αυτά που κάνει η υπόλοιπη Ευρώπη. Άσε την Αμερική και την Αγγλία.
Κάποιοι επενδύουν εκατομμύρια στο Αγγλόφωνο Ελληνικό ροκ, σε μια εποχή που καλά καλά δεν υπάρχει τέτοιου είδους ροκ σε Αγγλία και Αμερική. Πεταμένα λεφτά και παραπλάνηση των νέων, από άγνοια, από συμφέρον;, δεν έχει σημασία, σημασία έχει το αποτέλεσμα.
Υπάρχουν ταλέντα μέσα στα χιλιάδες ονόματα που ακούμε να εκπροσωπούν εταιρίες που διαφημίζονται, αλλά ποιος ξέρει να τους δώσει την σωστή κατεύθυνση.
Έχω γράψει αρκετές φορές, 'ό,τι γαβγίζει είναι σκύλος' ανεξάρτητα της ονομασίας που του δίνουμε.
Πολιτική, οικονομία, αθλητισμός, παιδεία, πολιτισμός,σε όλα 'πάτος' και επαναλαμβάνω, αυτό άρχισε από τις αρχές του αιώνα και ύπουλα τα κατάφερε να φτάσουμε στο σημερινό σημείο.
Κώστας Ζουγρής
