Κάθε χρόνο ακόμα και οι πιο σοβαροί θα πετάξουν από πάνω τους όλες τις μνήμες τους και θα κάτσουν οικογενειακά με φίλους να παρακολουθήσουν ένα σώου που προσφέρει όση ευχαρίστηση μπορεί να παρέχει ένα One Night Stand.

Κανονικά θα έπρεπε να έχει παρουσία και η Ρωσία για να δούμε τις πραγματικές αντιδράσεις των λαών, τα πάντα όμως είναι υπό έλεγχο από το σύστημα που φροντίζει για το καλό μας χωρίς βέβαια ποτέ να μας ρωτήσει.

Αν ανατρέξουμε στα 70 περίπου χρόνια της Eurovision θα δούμε ότι ελάχιστα πράγματα άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου, οι Abba βέβαια που έγιναν η σημαία τους, η Gigliola Cinquetti, η Celine Dion, o Modugno, για μας η Βίκυ και η Έλενα Παπαρίζου με την οποία περνούν όμορφα αρκετοί συμπατριώτες μας και μερικά όμορφα τραγούδια που τα θυμόμαστε μια φορά τον χρόνο.

Φέτος η Eurovision θα είναι ένα διάλειμμα σε μια ακόμα  δύσκολη χρονιά με πολέμους, ακρίβεια και ελάχιστα πράγματα να μας ευχαριστούν και να μας προσφέρουν ελπίδα, τουλάχιστον ας ξεχαστούμε για ένα βράδυ, ποιος ξέρει μπορεί το τραγούδι που εκπροσωπεί την χώρα μας να κάνει την έκπληξη, τουλάχιστον δείχνει ότι θα έχει καλή παρουσία.

Κώστας Ζουγρής

https://www.popup.gr/