"ροκ ειναι σταση ζωης". Είναι κάπως σχετικά όλα αυτά. Ποια ακριβώς στάση ζωής είναι ροκ π.χ.; Η υποτιθέμενη ροκ στάση ζωής είναι η ίδια διαχρονικά; Ή άλλο πράγμα εννοούσαμε την εποχή της αντικουλτούρας του δεύτερου μισού της 10ετίας του 60, άλλο την εποχή της έξαρσης των πάνκηδων και άλλο όταν ήταν στη μόδα οι καγκουρομέταλλοι της 10ετίας του 80;
Η στάση ζωής δεν είναι μόνο ζήτημα ελεύθερης επιλογής: σε μεγάλο βαθμό υπαγορεύεται από την ανάγκη. Ο ροκάς και ο δήθεν ροκάς θα πρέπει κάποια στιγμή, και οι δυο, να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους.

Ποιες βιοποριστικές εργασίες είναι ροκ και ποιες όχι; Ο ροκάς θα έχει την πολυτέλεια να είναι αντισυμβατικός και rebel μπροστά στο αφεντικό; Ο ροκάς θα έχει την πολυτέλεια να επιλέξει τη βιοποριστική ασχολία που δεν θα τον κάνει να προδώσει τη ροκ στάση του;
Ξέρετε πόσοι και πόσοι ροκάδες ήταν ατίθασα νιάτα ως έφηβοι και τα είχαν όλα γραμμένα και μετά, όταν προέκυψε το ζήτημα του πώς βγαίνει το μηνιάτικο, βρέθηκαν στις ένοπλες δυνάμεις και στα σώματα ασφαλείας;

Σε κάθε περίπτωση συμφωνώ όταν λέτε ότι είναι στάση ζωής. Από κει και πέρα είναι θέμα του τι εννοούμε...