Ο Πετρίδης εκτιμά περισσότερο τον Peter Gabriel, εγώ προτιμώ τους Genesis του Phil Collins.

Έχουμε γνωρίσει και οι δύο τον Gabriel, έχουμε πάει σπίτι του, στα στούντιο του, ενώ δεν έχουμε την ίδια σχέση με τον Collins, όμως αυτή η εμμονή μεγάλου μέρους του Ελληνικού κοινού στα πρώτα άλμπουμ των Genesis , αν και είναι από τα αγαπημένα μου, δεν με βρίσκει σύμφωνο.

Εξαιρετικά τα πρώτα άλμπουμ των Genesis, αλλά αν συνέχιζαν έτσι δεν θα είχαν καμία τύχη και θα έμεναν στην ιστορία, όπως ας πούμε οι Camel που μπορεί να έχουν αρκετούς φανατικούς φίλους, αλλά ποτέ δεν έγιναν αυτό που λέμε πρώτο όνομα, ίσως ούτε και δεύτερο.

Ο ίδιος ο Gabriel έχει δηλώσει σε συνέντευξη του στο Q ότι έφυγε από το συγκρότημα γιατί είχαν φτάσει σε αδιέξοδο, οι δίσκοι τους δεν πούλαγαν ιδιαίτερα και δεν είχαν και σημαντική απήχηση στις συναυλίες.

Ο ϊδιος παραδέχθηκε ότι ο Collins που είναι κουμπάρος και κολλητός του, έδωσε άλλη πνοή στο συγκρότημα και του χάρισε την επιτυχία που επιζητούσαν χρόνια.

Γι' αυτούς που επιμένουν για την ιδιαιτερότητα του Gabriel θα θυμίσω ότι η επιτυχία και γι' αυτόν ήλθε με την αλλαγή που έκανε με το άλμπουμ So το 1986, κάτι που οι Genesis είχαν κάνει σχεδόν το 1981 με το Abacab ενώ το 1986 15 μέρες μετά τον Gabriel κυκλοφόρησαν το Invisible Touch κάτι που για μένα σημαίνει ότι ήταν σε επαφή αφού τα δύο άλμπουμ έχουν ομοιότητες.

Αγαπώ και τους δύο, αλλά όπως και να το κάνουμε ο Phil Collins έκανε κάτι παραπάνω, πέρα από την μεγαλύτερη προσωπική επιτυχία και τα καλύτερα τραγούδια, είχε τους Brand X και τα πήγε καλύτερα στην κινηματογραφική μουσική με τρεις υποψηφιότητες για όσκαρ, από τις οποίες προήλθε και ένα βραβείο.

Βέβαια ο καθένας μπορεί να έχει τις προτιμήσεις του, άλλοι μπορεί να θεωρούν καλύτερο όλων τον Mike Rutherford, αν και στον ήχο τον Genesis έχει συμβάλλει πολύ ο Tony Banks που δεν μπόρεσε να κάνει προσωπική επιτυχία.

Κώστας Ζουγρής