Κι όμως χρωστάμε ευγνωμοσύνη στους Σαββόπουλο, Θεοδωράκη, Νταλάρα

Κι όμως χρωστάμε ευγνωμοσύνη στους Σαββόπουλο, Θεοδωράκη, Νταλάρα

Άλλος ένας κλικαδόρικος τίτλος θα σκεφτούν οι 'πονηροί', είναι όμως έτσι;

Αυτή η σελίδα ποτέ δεν κρύβει τις σκέψεις από κανένα, ότι σκεφτόμαστε και έχει σχέση με την μουσική και όχι μόνο, αμέσως το γράφουμε για να σας ενημερώσουμε.

Η έντονη συχνά αντίδραση μιας σημαντικά μικρής σε μέγεθος ομάδας σε θέματα που αφορούν τους καλλιτέχνες που αναφέρω, μου είναι πραγματικά ακατανόητη και αντίθετη με την πραγματική ιστορία στην πολιτική και των τριών.

Θα αρχίσω με μία μικρή ιστορία σαν παράδειγμα, μια και είναι κάτι που συνηθίζω γιατί νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο είναι από τα λίγα που ίσως έχω έμπνευση.

Κάποτε στα παλιά χρόνια όπως λένε και τα πιτσιρίκια, η αδελφή μίας πρώην σχέσης μου, μου είχε πει ότι κακός κατηγορούσα την αδελφή της, έπρεπε να της είμαι ευγνώμων που πέρασα τόσο ωραία μαζί της και να την θυμάμαι πάντα με αγάπη. Είχε βέβαια απόλυτα δίκιο.

Και τώρα στην περίπτωση μας, ποιοι ήταν αυτοί που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μας όταν ήμασταν νέοι; Εγώ πιστεύω ότι σημαντικό ρόλο έπαιξαν ο Μίκης και ο Διονύσης και σε μικρότερο βαθμό και μάλλον σε άλλη κατηγορία φίλων της Μουσικής ο Νταλάρας.

Όσο και να μην θέλουν να το παραδεχθούν κάποιοι, τα τραγούδια τους έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μας.

Το τι μπορεί να κάνουν σήμερα, ποιες είναι οι απόψεις τους, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για μας και δεν επηρεάζουν πια όπως είναι λογικό τους σημερινούς νέους.

Μακάρι οι σημερινοί νέοι να είχαν ανάλογους καλλιτέχνες, κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει.

Με το να τους κατηγορείτε, πιστεύω και ελπίζω άθελα σας, παίζεται το παιχνίδι αυτών που θεωρείτε σαν αντιπάλους σας οι οποίοι θα τρίβουν τα χέρια τους γιατί ποιος δεν θα ήθελε να οικειοποιηθεί το μέγεθος αυτών των ανθρώπων.

Βλέπετε από τις αντιδράσεις του κόσμου ότι πρόκειται για προσωπικότητες που έχουν άπειρους θαυμαστές, όσο και να τους κατηγορούν οι αντίπαλοι τους για την δήθεν αλλαγή στα πιστεύω τους.

Πραγματικά δεν μπορώ να πιστέψω ότι εσείς που τους κατηγορείτε είστε τόσο σταθεροί στις σχέσεις σας, εντάξει δεν είστε καλλιτέχνες όπως αυτοί, αγαπάτε όμως το ίδιο και είστε με τον/την ίδιο/α σύντροφο από τότε, έχετε τα ίδια συναισθήματα; τότε πραγματικά έχω πρόβλημα, γιατί εμένα συχνά η γυναίκα μου με κατηγορεί ότι δεν είμαι αυτός που γνώρισε τότε.

Οι άνθρωποι αλλάζουν, τίποτα δεν παραμένει ίδιο, μόνο η ιστορία που όσο και να θέλουμε ευτυχώς δεν αλλάζει και κρίνεται από τα πραγματικά περιστατικά, όχι εκ των υστέρων, τι μας νοιάζει ας πούμε τι κάνουν σήμερα αθλητές, πολιτικοί, καλλιτέχνες, επιστήμονες που έχουν περάσει στο περιθώριο της ζωής βασικά λόγω ηλικίας, μας ενδιαφέρει το έργο τους όταν ήταν ενεργοί και το έργο και των τριών ήταν κορυφαίο για την καλλιτεχνική ιστορία μας, δικαίωμα του καθενός να το αμφισβητεί, όπως ας πούμε δικαίωμα είχαν οι δεκάδες χιλιάδες που στο YouTube έχουν βάλει dislike, δηλαδή ότι δεν τους αρέσουν οι 4 εποχές του Vivaldi η το Χαμόγελο της Τζοκόντας του Μάνου, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα έχουν διαφορετική γνώμη σε κάτι.

Κώστας Ζουγρής