Τέσσερα Παγκόσμια Πρωταθλήματα, σε τέσσερα διαφορετικά αθλήματα (στίβο, αγωνιστικό χορό με αμαξίδιο, βάρη και ιστιοπλοΐα). Η Ειρήνη Κουρουβάvη με μια απίστευτη ετοιμότητα απέναντι στην ζωή, την χρωματίζει δίνοντας νόημα και αξία στην καθημερινότητα της. Βλέποντας κάθε τι σαν πρόκληση, με αγάπη και ευγνωμοσύνη για την ζωή, δεν μας δίνει μάθημα όπως θα περίμενε κανείς, γιατί πιστεύει ότι καθένας βιώνει την ζωή του όπως θεωρεί καλύτερα για αυτόν, αυτό όμως δεν την αποτρέπει να στείλει το δικό της μήνυμα: «Ζήσε…όχι τόσο σαν να μην υπάρχει αύριο…αλλά για να χτίσεις ένα ακόμα καλύτερο αύριο. Δες τις αναποδιές σαν κίνητρο και τόλμησε πράγματα για να τις ανατρέψεις». Για την Ειρήνη η δική της μαγεία είναι ακριβώς αυτό, η ανταλλαγή του εσωτερικού με τον εξωτερικό της κόσμο, όχι καταναγκαστικά, όχι παθητικά, αλλά ελεύθερα με την δική της θέληση. Ζει και κυριαρχεί στα θέλω της ζωής της και μοιράζεται μαζί μας εικόνες σημαδεύοντας την ψυχή μας με μια βαθιά μα όχι αλλόκοτη πραγματικότητα.
-Στο βιογραφικό σας αναφέρετε ότι μια σπάνια αναπηρία η αρθρογρύπωση, η οποία είναι άγνωστης αιτιολογίας συγγενή νευρομυική πάθηση που παρουσιάζεται με συχνότητα 1:3000 σε γεννήσεις παγκοσμίως, σας χτύπησε την πόρτα στην παιδική ηλικία. Πόσο τυχερή νιώθετε που έχετε μια τόσο σπάνια πάθηση;
Αρχικά νιώθω τυχερή που ήρθα στο κόσμο…και όταν αργότερα έμαθα το πόσο σπάνια είναι η αναπηρία μου…θυμάμαι ότι ένιωσα πολύ ξεχωριστά και ιδιαίτερα!
Ίσως ασυνείδητα αυτό να με οδήγησε στο να αναζητώ πάντα μοναδικά μονοπάτια και συγκινήσεις κατά την πορεία της ζωής μου!
–Ti ρόλο έπαιξε η οικογένειας στο να μην επιτρέψει η αρθρογρύπωση ,να επηρεάσει την ζωή σας;
Έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς την αντιμετώπισαν με μια φυσιολογικότητα θα έλεγα.
Έδωσαν χώρο και χρόνο να προσαρμοστούμε όλοι μαζί , εγώ αυτοί και τα 3 αδέλφια μου στην νέα αυτή συνθήκη πραγμάτων!
Είμαστε 4 αδέλφια και η αντιμετώπιση από τους γονείς μας ήταν κοινή και ισότιμη προς όλα τα παιδιά τους ανεξάρτητα από την ύπαρξη η όχι της αρθρογριπωσης σε ένα από αυτά!
–Mε αυτοπεποίθηση και επιμονή ξεπεράσατε τα προβλήματα που δημιουργεί η συγκεκριμένη πάθηση. Η πίστη στον εαυτό σας ήταν το εφαλτήριο στο να μην σταματήσετε πουθενά;
Για να είμαι ειλικρινείς δεν ένιωσα να μου δημιουργεί προβλήματα η αναπηρία μου.
Εξάλλου ήταν τόση η δίψα μου και η περιέργεια για την ζωή που στην προσπάθεια μου να την ζήσω και να την κατανοήσω δεν προλάβαινα να ασχοληθώ με τα της αναπηρίας. Αν και η πιο σωστή τοποθέτηση είναι η εξής:
Για μένα ήταν τόσο δεδομένο ότι ήρθα στην ζωή κάπως διαφορετικά…και πιο συγκεκριμένα με ένα διαφορετικό σώμα…που το σεβάστηκα , το αποδέχτηκα και το αγάπησα.
–Tέσσερα Παγκόσμια πρωταθλήματα σε τέσσερα διαφορετικά αγωνίσματα (στίβο, αγωνιστικό χορό με αμαξίδιο, άρση βαρών και ιστιοπλοΐα).Βαριέστε τόσο εύκολα ή τρέχετε (το εννοώ) να τα προλάβετε όλα;
Oύτε βαριέμαι ούτε τρέχω!
Εξάλλου από μια δεκαετία έμεινα σε καθένα από τα παραπάνω αθλήματα. Κάνοντας κάποια από αυτά ταυτόχρονα ( κατά την περίοδο της μετάβασης από το ένα στο άλλο)
Ο λόγος είναι πιο απλός:
Θέλω να περνάω όμορφα και να ασχολούμαι με δραστηριότητες που δίνουν νόημα και αξία στην καθημερινότητα μου , την χρωματίζουν και μέσα από αυτές μπορείς να εκτιμήσεις ακόμη πιο πολύ αυτό που ονομάζουμε ξεκούραση.
Άλλωστε όλα αυτά με τα οποία κατά καιρούς έχω καταπιαστεί με έχουν οπλίσει με μια δυνατή φυσική κατάσταση με μια εσωτερική γαλήνη και με μια ετοιμότητα απέναντι στην ζωή.
–Kάποιοι σε αυτή την ζωή περπατούν αλλά μένουν στάσιμοι εσείς το αντίθετο. Είναι και αυτός ένας από τους λόγους που βραβευθήκατε από την Ακαδημία Αθηνών το 1992; O αισιόδοξος τρόπος που αντιμετωπίζετε πάντα την ζωή;
Ο καθένας βιώνει την ζωή όπως θεωρεί καλύτερα για αυτόν.
Πράγματι η Ακαδημία Αθηνών με βράβευσε για το αισιόδοξο τρόπο αντιμετώπισης της ζωής υπερνικώντας της δυσχέρειες της αναπηρίας μου. Ήμουν φοιτήτρια εκείνη την περίοδο και η συγκίνηση μου ήταν απερίγραπτη. Είχα θεωρήσει υπερβολικό το βραβείο τότε γιατί για μένα ήταν δεδομένη η αισιόδοξη ματιά της ζωής … μετά από χρόνια όμως κατανόησα περισσότερο το λόγο…
–To 2015 συμμετείχατε στην πρώτη στον κόσμο υποβρύχια χορευτική παράσταση, σε ένα υποθαλάσσιο αμφιθέατρο, κάτω από τον αρχαίο ναό του Ποσειδώνα. «Drops of breath».Χωρίς αναπνοή αλλά με μια ανάσα, τι μήνυμα περάσατε;
Η ίδια η φύση σου μαθαίνει της αλήθειες της…τι εννοώ;
Το μήνυμα της παράστασης Drops of Breath ήταν ότι όλοι μέσα στο βυθό συνυπάρχουμε με μόνο κριτήριο την αναπνοή μας…συνεπώς εκεί από μόνη της η συνθήκη μας κάνει ισότιμους!!!
Καλό είναι όμως και όταν βρισκόμαστε στην ξηρά να το θυμόμαστε αυτό!
–ΣΩΣΙΒΙΑ-ΣΥΝ Παράσταση…38 χορευτές μέσα σε αυτούς και εσείς, αυτοσχεδιαστικές παραστάσεις για τους πρόσφυγες. Μια παράσταση που έγινε και τα έσοδα ενίσχυσαν τις δομές που λειτουργούσαν υποστηρικτικά για τους πρόσφυγες. Σας στεναχωρεί το γεγονός ότι κάποιοι προσπαθούν να βάλουν ένα λιθαράκι στην καλυτέρευση διαβίωσης τους στην χώρα και κάποιοι άλλοι τους ξεχνούν;
Ήταν μια πολύ όμορφη πρωτοβουλία στην οποία με μεγάλη μου χαρά συμμετείχα όταν μου έγινε η πρόταση. Και στην συνέχεια για ένα 6μηνο με την Γαλλίδα χορογράφο Sophie Bulbulyan δώσαμε σε εβδομαδιαία βάση μαθήματα κίνησης και αυτοσχεδιασμού όπου συμμετείχαν παιδιά προσφύγων
–Iστιοπλοΐα, κυβερνήτης της ζωής και του σκάφους. Δεν μπορεί υπάρχει και θαλασσοταραχή, τα κύματα δεν σας τρόμαξαν ποτέ;
Όχι δεν με τρόμαξαν …
Τα κύματα μαθαίνουμε στην ιστιοπλοΐα να τα χρησιμοποιούμε ώστε να έχουμε καλύτερη και πιο γρήγορη πλεύση!
Έτσι και στην ζωή πρέπει να τα βλέπουμε σαν πρόκληση και είτε να τα δαμάζουμε είτε να τα αφήνουμε να μας οδηγούν!
-Παρά τις αδυναμίες και τα προβλήματα, πόσο θάρρος θέλει να μην βλέπετε τα πράγματα ανάποδα, παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη πάθηση κάπως έτσι λειτουργεί ανατομικά;
Θέλει αγάπη και ευγνωμοσύνη για την ζωή.
Και τώρα που το λέτε και ανάποδα να τα δεις όπως ανατομικά υπάρχει στην δική μου πάθηση ενισχύεις όσο πιο πολύ μπορείς τα θεμέλια σου (στην δική μου περίπτωση με την χρήση των κηδεμόνων για να στηρίξω το σώμα μου) έτσι ώστε να δώσεις φτερά στις επιθυμίες σου και στα όσο ονειρεύεσαι να κτίσεις.
–H Ζωή είναι ωραία, όσοι είναι τυφλοί και δεν το βλέπουν, γνωρίζοντας σας ψυλλιάζονται τίποτα;
Αν κρίνω από της αντιδράσεις τους και τα όσα κατά καιρούς μου λένε … ΝΑΙ
–Kαλλιτέχνες με αναπηρία με ευκαιρίες επαγγελματικής ανάπτυξης, με πρόσβαση στον πολιτισμό και την εκπαίδευση του σύγχρονου χορού. Πόσο τυχερή νιώθετε που μπορείτε να διδάξετε στο πρόγραμμα «Unlimited Access and Dance»;
Ήταν μια εξαιρετική πρωτοβουλία της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του ιδρύματος Ωνάση που ξεκίνησε το 2014 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Στάθηκα πραγματικά πολύ τυχερή που μου δόθηκε αυτή η μοναδική ευκαιρία. Ήταν μεγάλη εμπειρία για μένα με αρκετές δυσκολίες στην αρχή η οποία ένα τελεί εξέλιξη την ίδια μου την σχέση με τον χορό!
–To επόμενο ταξίδι, αναζήτησης νέας πλεύσης στην ζωή σας για πού είναι;
Θα αφήσω την ίδια την ζωή να με οδηγήσει.
Όπως άλλωστε το έχει κάνει αρκετές φορές μέχρι τώρα!
-Στο εξωτερικό άνθρωποι με αρθρογρύπωση έχουν διαπρέψει, έχοντας σπουδάσει δίνουν ομιλίες για αυτό που τους συνέβη αλλά και το πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται η ζωή. Θα μπαίνατε στην διαδικασία να γίνετε ομιλήτρια και πρέσβης της Ζωής για την καλυτέρευση της ζωής των υπολοίπων;
Θεωρώ ότι αυτό το κάνω με τον τρόπο που ήδη βιώνω την καθημερινότητα μου.
Όχι δεν θα μου πήγαινε να έμπαινα σε αυτή την διαδικασία …πρέσβης της ζωής είναι η ίδια η ΖΩΗ … με όλο αυτό το μεγαλείο της, την σοφία της και την πολύπλοκη απλότητας της…αρκεί να σταθούμε με σοβαρότητα απέναντι της και να γίνουμε μέρος αυτής.
Αυτό όμως που κατά καιρούς κάνω σε συνεργασία με την Ολυμπιακή Εκεχειρία είναι να επισκέπτομαι μαθητές δημοτικού/γυμνασίου
στα πλαίσια των εξής προγραμμάτων:
Σέβομαι την διαφορετικότητα, Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα κατά του σχολικού εκφοβισμού και Πανελλήνια ημέρα σχολικού αθλητισμού.
–Σε μια Ελλάδα που μια κατηγορία ανθρώπων προσπαθεί ακόμα να κρύψει τα υποτιθέμενα κακώς κείμενα και τους ταλαντούχους με ιδιαιτερότητα ανθρώπους της, η άλλη ματιά δίνει φως στο σκοτεινό λαβύρινθο του μυαλού τους;
Τίποτα με αξία δεν μπορεί να κρυφτεί από κανέναν!
Εξάλλου μέσω και του Διαδικτύου πια οι δραστηριότητες ανθρώπων με αναπηρία προβάλλονται με καθημερινή ταχύτητα και είναι τόσες πολλές και από τόσους διαφορετικούς ανθρώπους στην χώρα μας που σίγουρα θα δίνει φως στην σκέψη πολλών ανθρώπων.
–O αθλητισμός, ο χορός και τόσοι άνθρωποι στην ζωή σας. Σύμμαχοι, συμπαραστάτες…Αν γράφατε σε ένα πανό το σύνθημα και τον αγώνα της ζωής σας, ποιο θα ήταν αυτό;
Ζ ή σ ε … όχι τόσο σα να μην υπάρχει αύριο…αλλά για να χτίσεις ένα ακόμη καλύτερο αύριο.
Κάνε όνειρα και βάλε στόχους και όταν τους πραγματοποιήσεις πήγαινε στους επόμενους!
Δες τις αναποδιές σαν κίνητρο και τόλμησε πράγματα για να τις ανατρέψεις!
Πηγή: Alimos live.gr
