Η φράση είναι δανεισμένη από ακροατή του Γιάννη που του την έστειλε με μήνυμα πριν από μερικές μέρες, αλλά είναι φράση που αντικατοπτρίζει απόλυτα την πραγματικότητα.
Ο Γιάννης πάντα σκηνοθετεί με μία έννοια την κάθε εκπομπή του, δεν είναι μία απλή επιλογή τραγουδιών.
Πάντα δουλεύει ένα συγκεκριμένο σενάριο, ανάλογα με το περιεχόμενο και την θεματολογία της κάθε εκπομπής, προσπαθεί πάντα σχεδόν να συνδυάσει το παλιό με το καινούργιο και δουλεύει μέσα στο μυαλό του το πώς θα παρουσιάσει το κάθε τραγούδι.
Όταν έχει την δυνατότητα ακούει ξανά την εκπομπή που έκανε και προσπαθεί συνέχεια να βελτιώνεται, είναι σχεδόν αδύνατο να μην ακούσει μία εκπομπή του, ότι και αν έχει να κάνει, τώρα μάλιστα ακούει φανατικά τις εκπομπές του ακόμα και όταν είναι στην άλλη πλευρά της Γης.
Δεν ξέρω αν ακόμα κάθε φορά που επιστρέφει στο σπίτι σκουπίζει τα βινύλια ή τα cd που χρησιμοποιεί, στην κυριολεξία κάθε δίσκος είναι σαν να έχει προσωπική σχέση μαζί του.
Με πολλούς μάλιστα από τους καλλιτέχνες που παίζει έχει τύχει να έχει προσωπική γνωριμία, γεγονός που του δίνει την αίσθηση του σκηνοθέτη που πρέπει να παρουσιάσει συγκεκριμένο έργο.
Ποτέ δε δεν θέλει να επαναλαμβάνει κάτι που έχει παρουσιάσει παλαιότερα, μπορεί να επιμένει για ολόκληρες ώρες μέχρι να βρει κάτι καινούργιο για να παρουσιάσει αυτό που θέλει.
Την ώρα δε που κάνει εκπομπή δεν θέλει να τον απασχολεί κανείς, είναι σαν να μην υπάρχει ο υπόλοιπος κόσμος γι' αυτόν, μόνο το πρόγραμμα του.
Αφορμή για το σχόλιο του ακροατή ήταν η εκπομπή για τον Gene Pitney την οποία προετοίμαζε για αρκετό χρόνο και έψαχνε πληροφορίες που ήθελε να μην είναι γνωστές.
Κώστας Ζουγρής
