Τελικά ο Sin Boy είναι μια καλή δικαιολογία για όσους αδιαφορούν για την σημερινή μουσική

Τελικά ο Sin Boy είναι μια καλή δικαιολογία για όσους αδιαφορούν για την σημερινή μουσική

Μου λέει ο Πετρίδης, μα γράψε και εξήγησε τους ότι δεν μας αρέσει ο Sin Boy αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να παρακολουθούμε τις μουσικές εξελίξεις ανεξάρτητα του αν μας αρέσουν ή όχι.

Όλα καλά μέχρι εδώ, όμως παρουσίες όπως αυτή του Sin Boy έδωσαν την αφορμή για να εκδηλωθεί η αντιπάθεια για την σημερινή μουσική σε όσους αδυνατούν ή δεν μάλλον δεν θέλουν να παρακολουθήσουν το τι συμβαίνει σήμερα.

Ούτε ένας από αυτούς που παρεμβαίνουν σχολιάζοντας αρνητικά δεν προτείνει κάτι άλλο καινούργιο, απλά σχολιάζουν αρνητικά τον Sin Boy και επικρίνουν εμάς που δήθεν τον προβάλλουμε ενώ σχεδόν πάντα τα σχόλια μας είναι αρνητικά γι' αυτόν.

Αυτό δεν ενδιαφέρει τους κομάντος του διαδικτύου που απλά δυσανασχετούν μόλις δουν όνομα καλλιτέχνη που δεν συμπαθούν.

Αυτό συμβαίνει με ονόματα όπως ο Σαββόπουλος, η Μποφίλιου, ο Νταλάρας και έχει μάλλον πολιτική προέλευση.

Η ουσία είναι βέβαια ότι όπως έχω γράψει αυτοί οι καλλιτέχνες έχουν εξαιρετικά πολλούς σε αριθμό φίλους και ελάχιστους, αλλά φανατικούς που δεν τους συμπαθούν.

Εμείς δεν προτιθέμεθα να αλλάξουμε την Ελληνική ιστορία της μουσικής, πρόσφατα οι ίδιοι τα είχαν βάλει με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο για μία στην ουσία οικογενειακή του δήλωση, παλαιότερα τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Φοίβο Δεληβοριά, τον Πορτοκάλογλου και πολλούς άλλους, πάντα για πολιτικούς λόγους.

Ο Sin Boy δεν είναι στόχος τους για πολιτικούς λόγους, όμως γιατί δεν έκαναν ποτέ επίθεση σε κανένα άλλο Έλληνα ράπερ, δηλαδή ο Sin Boy ήλθε από το πουθενά για να γίνει ο σημαιοφόρος του χιπ χοπ, όλοι οι άλλοι είναι καλοί και τους εγκρίνουν;

Απλά αυτό το παιδί, έπιασε αμέσως την ψυχολογία του κόσμου και τον τροφοδοτεί με ανάλογες ειδήσεις τις οποίες αναπαράγει αμέσως το σύνολο του τύπου αφού βλέπει ενδιαφέρον, έτσι λειτουργεί το σύστημα.

Το Ελληνικό ραπ έχει μια γενική εικόνα που δεν μας αρέσει, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που αφορούν συνήθως άγνωστους καλλιτέχνες.

Εμείς έχουμε γράψει αρκετές φορές περισσότερο ας πούμε για τους Bon Iver, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε.

Περισσότερο ενδιαφέρον υπάρχει βέβαια για τον Ian Anderson και συνομίληκους του, όμως τα χρόνια πέρασαν και δεν γυρίζουν πίσω.

Εμάς δεν μας ξετρελαίνει η νέα μουσική και τα νέα τραγούδια, τα ακούμε όμως και δεν θα πνίξουμε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας αν ακούν χιπ χοπ, δικαίωμα τους είναι να ακούν ότι θέλουν, όπως και για μας.

Η μουσική έχει τόσο μεγάλο φάσμα που καλύπτει όλο τον κόσμο, κανονικά θα έπρεπε να ακούν όλοι κλασική και τζαζ, όμως δεν μπορούμε να τους το επιβάλουμε,

Αγνοείστε τον κάθε Sin Boy αν δεν θέλετε να παίρνουν διαστάσεις ανάλογα φαινόμενα, μην τα βάζετε με εμάς, εμείς σας μεταφέρουμε το τι συμβαίνει, αν δεν το κάναμε αυτό θα μας είχατε ξεχάσει εδώ και χρόνια.

Κώστας Ζουγρής