Κάθε φορά που θα γράψουμε κάτι που δεν αρέσει σε ορισμένους, τσουπ μας επισείουν την απειλή του Unfollow.
Θα μας τιμωρήσει λοιπόν ο ανώνυμος Κύριος τάδε η οργισμένη Κυρία γιατί γράφουμε για τον Sin Boy, τον οποίο βέβαια ποτέ δεν έχουμε υποστηρίξει.
Το να ακολουθείς και να παρακολουθείς κάποιον είναι επιλογή όλων μας, όμως γιατί η αγανάκτηση ορισμένων έχει σαν στόχο μόνο εμάς και όχι όλα τα άλλα έντυπα, σελίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις που αφιερώνουν πολύ περισσότερο χρόνο σε ανάλογα θέματα και συχνά μάλιστα τα εξυμνούν.
Μερικοί μάλιστα προχωράνε πιο πέρα, ακόμα και όταν υπογράφω εγώ το κείμενο ή κάποιος άλλος και κάνουν αστειάκια χρεώνοντας στον Πετρίδη μερικά από αυτά που δεν εγκρίνουν.
Καταλαβαίνω την ψυχοσύνθεση αρκετών από αυτών που προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις και γράφουν διάφορα, αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι τα 10 περίπου άτομα, δεν είναι περισσότερα, που επικροτούν πάντα οτιδήποτε αναφέρεται με αρνητική διάθεση σε εμάς, θα προτιμούσα αυτοί οι 10 να γράφουν δικά τους κείμενα και να μας κριτικάρουν για οτιδήποτε.
Εμείς έχουμε μάθει να ζούμε και χωρίς Facebook δεν ανήκουμε στην γενιά του Facebook, ο Γιάννης δεν έχει προσωπική σελίδα, αυτή που αναφέρει το όνομα του είναι υπό τον έλεγχο μας, την έχουμε όμως για να γράφουμε τις απόψεις όλων μας και όχι για προσωπική χρήση, ο Γιάννης, όταν την χρησιμοποιεί, υπογράφει τα κείμενα του.
Οι νέοι μας είναι γεμάτοι οργή και το Ελληνικό χιπ χοπ εκφράζει ένα μέρος της
Τα Ελληνόπουλα που είναι παιδιά γονέων που ανήκαν στην πρώην μεσαία τάξη ξεχειλίζουν από οργή για την σημερινή εκμετάλλευση που βιώνουν από το κοινωνικό σύστημα και βασικά αυτούς που κινούν τα οικονομικά και πολιτικά νήματα της χώρας.
Οι φτωχοί πια νέοι που με το υστέρημα των γονιών τους κατάφεραν να πάρουν ένα καλό για άλλες εποχές πτυχίο, σήμερα δεν έχουν πολλές επιλογές, ή πηγαίνουν και δουλεύουν σε Ελληνική εταιρεία για 300-500 ευρώ, ή φεύγουν στο εξωτερικό.
Όμως αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει μια ομάδα από εκατοντάδες χιλιάδες νέους που είτε έχουν αποφασίσει να φύγουν είτε ήδη έφυγαν ή παραμένουν στην χώρα, που μισούν και απεχθάνονται το κοινωνικό σύστημα που τους αναγκάζει να δουλεύουν κάτω από αγνώριστες συνθήκες στους νέους άλλων εποχών.
Πρώτον, αυτοί που είναι στο εξωτερικό, συνήθως βλέπουν έναν μόνιμα συννεφιασμένο ουρανό και ζουν σε μικρά δωματιάκια με υψηλό ενοίκιο δουλεύοντας με καλές αμοιβές, αλλά κάτω από πιεστικές πολλές φορές συνθήκες.
Αυτοί που είναι εδώ δεν είχαν μέχρι τώρα άλλη επιλογή από το να δουλέψουν με χαμηλό μισθό, ε τώρα αυτοί τα 'πήραν στο κρανίο' και μαζικά αρχίζουν να μην δουλεύουν προτιμώντας να ζήσουν με διάφορους τρόπους, στερώντας όμως έτσι τις μεγάλες επιχειρήσεις με τις ικανότητες τους, αυτό θα φανεί σύντομα στην ήδη πληγωμένη οικονομία μας.
Αυτοί οι νέοι έχουν βρει καταφύγιο σε κάθε Sin Boy ο οποίος στην ουσία περιγράφει ακριβώς την παρακμή της σημερινής Ελληνικής κοινωνίας στην οποία η παρανομία και παραβατικότητα είναι στην κορυφή της επικαιρότητας, ας μην κρυβόμαστε η χώρα πάει όλο και χειρότερα, έχουμε αντικαταστήσει τις πρώην δημοκρατίες της Σοβιετικής ένωσης σε πολλά πράγματα και ειδικά στην εγκληματικότητα, αφού το κράτος, κυρίως λόγω έλλειψης χρημάτων προσαρμόζει τους νόμους στις δυνατότητες του.
Κώστας Ζουγρής
