Μια τέλεια μέρα με Lou Reed από τον Γιάννη Πετρίδη

Μια τέλεια μέρα με Lou Reed από τον Γιάννη Πετρίδη

Βλέποντας τον δεύτερο κύκλο της ενδιαφέρουσας τηλεοπτικής σειράς AMERICAN GODS σε ένα από τα επεισόδια που είναι σχεδόν αφιερωμένο στον Lou Reed μου θύμισε μια ιστορία για το άλμπουμ του Transformer.

Το 1972 δούλευα στην Φώνογκραμ στην οδό Μαυροκορδάτου.

Bowie Iggy Lou Reed Dorchester Hotel London 1972 Mick Rock 800x

Το 1969 είχα φύγει από την Music Box-αυτό το σπουδαίο σχολείο των Μαρίκα και Μαρτέν Γκεσάρ- γιατί είχα μαγευτεί από τις εταιρείες που τότε αντιπροσώπευε στην χώρα μας η Φώνογκραμ και κυρίως για την Ατλάντικ. Δεν μπορούσα να βλέπω να περνούν απαρατήρητα τα άλμπουμ των Led Zeppelin και Crosby, Stills, Nash and Young.

Όσοι ίσως έχουν στην πρώτη έκδοση τα δύο πρώτα άλμπουμ των Led Zeppelin στην Ελληνική τους εκτύπωση, υπάρχει ένα μικρό δικό μου κείμενο, με ειδική άδεια από το συγκρότημα. Ήταν ελάχιστη η προβολή αυτού του είδους του ρεπερτορίου τότε από τον τύπο και μόνο στις διαφημιστικές εκπομπές των εταιρειών και τους ερασιτεχνικούς σταθμούς ακουγόντουσαν τραγούδια τους.

Θυμάμαι επίσης, ότι το 1970 όταν κυκλοφόρησε το τριπλό άλμπουμ με τα τραγούδια του Woodstock παρ' όλο που οι διαφημιστικές εκπομπές περνούσαν από λογοκρισία-είχαμε χούντα- χρησιμοποιούσα για ένα σχεδόν χρόνο σαν σήμα της εκπομπής την εισαγωγή από την εμφάνιση των Country Joe and the Fish χωρίς κανένας από τους στρατιωτικούς να πάρει χαμπάρι τι έλεγαν.

Ας πάμε όμως στο 1972. Η Φώνογκραμ αντιπροσώπευε τότε έναν εντελώς άγνωστο καλλιτέχνη στην χώρα μας, μέσω της RCA, τον David Bowie.

Είχα κυκλοφορήσει στην πρώτη του έκδοση το Space Oddity σε δίσκο 45' σε ετικέττα Philips, ένα από τα πιο ακριβά δισκάκια σήμερα σ'αυτή την έκδοση, δυστυχώς η υποδοχή του κοινού ήταν σχεδόν αδιάφορη, όπως και για όλα τα πρώτα αριστουργηματικά άλμπουμ του David Bowie εκείνη την τετραετία.

Ζήτημα αν ο μέσος όρος πωλήσεων του κάθε άλμπουμ ήταν 150-200 αντίτυπα.

Φτάνουμε στον καλλιτέχνη για τον οποίο ξεκίνησα να γράφω αυτό το κομμάτι και που τον θυμήθηκα γιατί το Vicious το άκουσα σε ένα από τα επεισόδια του American Gods.

Μέσα στα δείγματα που είχαν φτάσει τότε στα χέρια μου από την Αμερική, ήταν το άλμπουμ Transformer του Lou Reed σε παραγωγή David Bowie. Το άκουγα για μία εβδομάδα και περίμενα την ανταπόκριση που θα είχε στο αμερικάνικο κοινό για να έχω την δικαιολογία να το κυκλοφορήσω.

Τελικά μάλλον χλιαρή ήταν η υποδοχή του από το Αμερικάνικο κοινό, αν κρίνουμε από τις τότε πωλήσεις του, έπεισα όμως τον Ζακ Μεναχέμ, που ήταν υπεύθυνος διαφήμισης της εταιρείας να τυπώσουμε 500 φάκελλα και 150 κομμάτια στην Κολούμπια για να το δειγματήσουμε στα καταστήματα. Δυστυχώς το άλμπουμ δεν ξεπέρασε τα 150 αντίτυπα σε πωλήσεις τότε και μάλιστα είχαμε και επιστροφές.

Αν κάποιοι από εσάς έχετε αυτή την έκδοση είστε από τους λίγους που αγόρασαν τότε το άλμπουμ.

Βέβαια πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν στον τύπο τα επόμενα χρόνια και σας διαβεβαιώνω ότι ο Lou Reed ποτέ δεν πούλησε στην χώρα μας, μόνο αποθεωτικά λόγια από τους κριτικούς.

Τι τραγουδάρες είχε αυτό το άλμπουμ Walk On The Wild Side, Vicious, Perfect Day, Satelite Of Love κα. αύριο στις 4 στο Α' Πρόγραμμα τραγούδια από το Transformer.

Γιάννης Πετρίδης