Πήγα μια βόλτα σήμερα στο νησί των φτωχών, η διαδρομή κλασική, για 35 χιλιόμετρα θέλεις 3 ώρες, όσες θέλεις περίπου για να πας στο Λονδίνο.
Διάβασα την περασμένη εβδομάδα για το ατύχημα που κόστισε την ζωή σε ένα 17χρονο κορίτσι και στο ρεπορτάζ έλεγαν ότι κάποιος με μπογιά είχε μετατρέψει τα 50 χιλιόμετρα που έγραφε η πινακίδα σε 90.
Δεν λέω ότι αυτό ήταν η αιτία που σκοτώθηκε το άτυχο παιδί, γιατί πραγματικά αριστερά και δεξιά ήταν χωράφια και το αυτοκίνητο πήγε και έπεσε πάνω στο δένδρο, αλλά αφού γράφτηκε για την πινακίδα, σκοτώθηκε ένα παιδί, δεν έπρεπε την άλλη μέρα να διορθωθεί η πινακίδα;, 10 μέρες μετά ακόμα 90 γράφει.
Φεύγοντας από το σπίτι ρώτησα μια γειτόνισσα τι κάνει, μου λέει μπήκαν στην αυλή και μου έκοψαν όλους τους χάλκινους σωλήνες του νερού και τους πήραν, το λέω στον οδηγό του λεωφορείου, μου λέει αυτό δεν είναι τίποτα, στον άλλο πήραν όλα τα κουφώματα γιατί ήταν από αλουμίνιο.
Μερικές φορές τους πιάνουν, τους πάνε στην αστυνομία και τους αφήνουν, δεν υπάρχουν φυλακές, σε λίγο θα γίνει και η ανθρωποκτονία πλημμέλημα και κάθε μέρα διαβάζουμε για αυτοκτονίες, έχουμε γίνει Σκανδιναβία, αλλά αυτοκτονούμε για διαφορετικούς λόγους, εντελώς αντίθετους.
Η άλλη διαβάζω στις ειδήσεις στο κινητό μου έχει καταδικαστεί εδώ και 2 χρόνια, έχει λεφτά, αλλά δεν πληρώνει.
Ο πατέρας της έτρωγε μία φασολάδα στα 4 με τον Αχιλλέα, τον Λευτέρη και τον Μανώλη, αυτή αλλού, όπως πολλά παιδιά που δεν χρειάστηκε να δουλέψουν ποτέ.
Η χώρα έχει ανάγκη από δικαστές σε στιλ ΄καθαρά χέρια' όπως στην Ιταλία με την μαφία πριν από χρόνια, δυστυχώς δεν είναι λίγοι αυτοί που σαν βδέλλες ρουφάνε το αίμα του κοσμάκη, δήθεν για θεραπεία, που γίνετε όλο και πιο φτωχός, ενώ αυτοί πλουτίζουν περισσότερο και συχνά παίρνουν αξιώματα που δεν τα αξίζουν.
Κώστας Ζουγρής
