Να πούμε και για τα κορίτσια
Ολο για τ'αγόρια λέμε. Να πούμε και για τα κορίτσια. Τα πιο πολλά ίδια.
Επιπλέον, αν είχες 2 κούκλες ήσουν μάλλον πλουσιοκόρη.
Τα εμπριμέ ποπ_αρτ μοντελάκια σου στα έραβε η μαμά σου.
Σε πειράζανε στο δρόμο και ήταν ενοχλητικό αλλά κολακευτικό.
Σου βάζανε χέρι στο λεωφορείο αλλά το ξεπερνούσες με μια τσιμπιά στον αναιδή.
Επρεπε να δώσεις μάχη για να πας μια βόλτα με τη φιλενάδα σου και να επιστρέψεις πριν τη δύση του ήλιου εκτός αν είχες αδερφό ή ξάδερφο για να σε συνοδεύσει.
Αν σε άγγιζε το χέρι του αγοριού που σου άρεσε, ήσουν ευτυχισμένη για ένα μήνα κι αν χόρευες μαζί του η ευτυχία ήταν αμέτρητη. Και γενικά, χώρος για γκρίνια δεν υπήρχε.
Τα προβλήματα σου έπρεπε να τα λύσεις μόνος σου. Καλό ήταν αυτό; Δεν έχω ιδέα.
