Είναι στήριξη στο ροκ αυτή;

Είναι στήριξη στο ροκ αυτή;

Δεν καταλαβαίνω την εμμονή. Ποια σχέση έχει το hip-hop;

Το πρόβλημα που θίγεται είναι εντελώς διαφορετικό.

Το UNCUT είναι ένα περιοδικό αφιερωμένο στο ροκ. Καλά κάνει, και συχνά το κάνει καλά. Σίγουρα καλύτερα από την ποπ-κορν κατρακύλα-δίχως-τέλος του The Rolling Stone.

Παρόλα αυτά, το UNCUT, σταθερά, προτιμά να έχει εξώφυλλα μόνο με κλασσικές ροκ φιγούρες, που πουλάνε στο γηρασμένο αναγνωστικό κοινό του και χαιδέυουν αυτάκια. Σε ποιον ακριβώς απευθύνεται;

Δηλαδή δεν έχεις κουραστεί με το πολλοστό εξώφυλλο Hendrix, Stones, Beatles, Dylan; Εγώ έχω.

Είναι στήριξη στο ροκ αυτή; Προφανώς όχι. Είναι απλά σαν να μαζεύεται η παλιοπαρέα να λέει πόσο καλά ήταν τότε.... Προδικάζει και απαξιώνει εντελώς ο,τιδήποτε νέο. Στην καλύτερη, κάνει ένα ωραίο μνημόσυνο.

Γιατί λοιπόν, από τα 25 πρώτα του, δεν έβγαλε σε εξώφυλλο τους Low που γράφει κι ο συντάκτης; Γιατί δεν πρόβαλλε τον Father John Misty αντί γι'αλλον ένα Rod Stewart; Πού ήταν ο Kurt Vile, μια από τις πιο γεροδεμένες ροκ παρουσίες τα τελευταία χρόνια; Γιατί Joni Mitchell κι όχι Janelle Monáe; Γιατι δεν στήριξε τους Young Fathers που στήνουν εναν πολυσχιδή ήχο πολύ πιο ευρωπαϊκό, φιλτράροντας δημιουργικά το -ακατανόητο για τους Ευρωπαίους- hip hop;

Τίποτε από όλα αυτά. Δεν τόλμησε καν να βγάλει εξώφυλλο τους Spiritualized, τον Richard Thompson, τους Yo la tengo ή τον Ry Cooder -για να μεινω σε κιθαριστικό ήχο.

Οπότε δε φταίει μόνο ο καπιταλισμός, τα κακά της τεχνολογίας ή το "αμουσο" hip-hop.
Το ροκ αλλωστε ανδρωθηκε κάνοντας τον έφηβο καταναλωτή, μέσα στην τεχνολογική επανάσταση του βινυλίου, και συχνά σαν θόρυβος -ήταν μουσική οι Sex Pistols δηλαδή;

Απλώς οι εναπομείναντες θιασώτες του ροκ, όπως το UNCUT, δεν ενδιαφέρονται καν να το στηρίξουν ή να το βοηθήσουν να μετεξελιχθεί. Αυτό είναι το πρόβλημα τελικά.

Από σχόλιο του anytimeatall