Οι νέοι μας σε μεγάλο ποσοστό έχουν αποστασιοποιηθεί εντελώς από την μουσική ιστορία του πλανήτη, θα πρέπει να είναι η γενιά με το χαμηλότερο ενδιαφέρον για την μουσική σε όλη την Ευρώπη, ακόμα και από την Τουρκία και το Ευρωπαϊκό κομμάτι της.
Δεν συζητάμε ότι πολλοί νέοι δεν ξέρουν καν τους U2, ή τον Kendrick Lamar, ή εκατοντάδες άλλους, αλλά δεν ακούνε αυτά που συμβαίνουν.
Οι πολιτικοί μας ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν για τον πολιτισμό, πάντα τον πολίτη τον έβλεπαν σαν ψηφοφόρο.
Μην ρωτήσετε τα παιδιά σας αν ξέρουν τους Doors, ενδεχομένως να τους ξέρουν γιατί παραμένουν, ειδικά στην Ελλάδα αυτό που λέμε In.
Βάλτε τους να ακούσουν όμως 2-3 τραγούδια τους και ρωτήστε να σας πουν ποιοι είναι, να δούμε, τους ξέρουν;
Ναι την ευθύνη για όλα έχουν οι γονείς, οι πολιτικοί και οι εκπαιδευτικοί, όλοι, όπως και η κοινωνία μας είναι οχυρωμένοι πίσω από ένα κόμμα και τους ενδιαφέρει μόνο η οικονομική πρόοδος της οικογένειας τους, πράγμα απόλυτα θεμιτό, και η επικράτηση ή άνοδος του κόμματος που υποστηρίζουν, όμως η παράλληλη αδιαφορία και συχνά το μίσος για τον υπόλοιπο κόσμο που έχει αντίθετες πολιτικές απόψεις, δεν είναι και το καλύτερο.
Η ενίσχυση της προσπάθειας μας δεν σημαίνει ότι μόνοι μας θα αλλάξουμε τα πράγματα και με το μαγικό ραβδί θα μεταμορφωθούν όλοι οι νέοι σε μεγάλους μουσικούς γνώστες.
Στις μικρές ηλικίες έχουμε ένα ποσοστό 10% που δεν είναι και λίγο, αν λάβουμε υπ' όψιν τις συνθήκες που επικρατούν. Οι νέοι δεν μαθαίνουν μουσική ιστορία, λένε πχ. το τραγούδι που είπε ο/η τάδε στο Talent Show.
Οι μεγαλύτεροι ξέρουν ποιος τους μύησε στο ροκ, ποιος τους έμαθε το New Wave, το Punk, το Progressive, το Hip Hop και πολλά άλλα, στην εποχή μας δυστυχώς τα ραδιόφωνα δεν είχαν την ικανότητα να βρουν αντικαταστάτες που θα έφερναν κοντά τους νέους, γι' αυτό και απομακρύνθηκαν.
Η επόμενη γενιά που θα ξέρει από μουσική θα είναι αυτή των παιδιών που έφυγαν τα τελευταία χρόνια από την Ελλάδα και θα επιστρέψουν κάποτε στην πατρίδα και που ας ελπίσουμε ότι δεν θα μείνει για δεκάδες χρόνια έτσι.
Κώστας Ζουγρής
