Να το θέσω αλλιώς
Σαν σήμερα όπως όλοι ξέρουμε γεννήθηκε ο πολύ μεγάλος Roy Buchanan
Σχεδόν άγνωστος Γιατί? Γιατί σχεδόν όλοι θέλουμε να ταυτιζόμαστε με κάποιο πρότυπο για διάφορους λόγους ο καθένας Εγώ πχ με τον Gallagher άλλοι με τον Hendrix και πάει λέγοντας Με τον Roy κανείς γιατί δεν πούλαγε η φάτσα του και η ζωή του
Ετσι αφού εξαντλήσαμε το κόλλημα με τα είδωλά μας πήγαμε παρακάτω Τα κίνητρα να μιλήσουμε για κάποιο καλλιτέχνη για κάποιο είδος για κάποια άποψη κλπ είναι πολλές φορές οπαδικά χωρίς να το πολυκαταλαβαίνουμε.
Ετσι η συζήτηση διεξάγεται εν θερμώ και ξεφεύγει απο την μεγάλη αλήθεια που γράφτηκε και δεν είναι άλλη απο το ότι ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ πια μεγάλα τραγούδια οχι μόνο για τους προαναφερθέντες αλλά για όλους
Η άποψή μου είναι ότι δεν τα χρειάζεται πλέον η κοινωνία μας μιας και εγκλωβισμένη στην υπερπληροφόρηση δεν προλαβαίνει τελικά να αφομοίωση τίποτα και δεν ξέρει πια τι έχει ανάγκη Αλλά αυτή είναι μόνο μια άποψη και δεν εξαντλεί όλες τις παραμέτρους του μεγάλου προβλήματος που δεν είναι κανένα άλλο απο το ότι ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.
Μην βαράτε τον Χαρούλη (προσωπικά με αφήνει αδιάφορο, υπάρχουν άλλοι που κάνουν καλύτερα πράγματα) το μεγάλο θέμα είναι το άλλο Οι συντελεστές του παρόντος έχουν πάγια θέση και απορία γιατί όποιος έχει επιτυχία να λοιδορείται? Εύστοχη απορία αν προσεγγίζεις με μια γενικότερη θεώρηση των πραγμάτων Μιας και απ το ράδιο δεν μπορεί να γίνει τέτοια κουβέντα από εδώ μπορούμε να πούμε να τονίσουμε γιατί ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ μεγάλα τραγούδια για να βγει κάτι ουσιαστικό απ την κουβέντα.
Κώστας Σιέρρος
