Δέκα χρόνια πριν…μουσικές από το 2007 που ακόμη με συντροφεύουν, σε μια ίσως άνιση μάχη με το 1967,1977,1987..

Δέκα χρόνια πριν…μουσικές από το 2007 που ακόμη με συντροφεύουν, σε μια ίσως άνιση μάχη με το 1967,1977,1987..

Από το Θοδωρή Φαχουρίδη

Σε μια εποχή που οι δίσκοι, όπως έχει καταδείξει πάμπολλες φορές και ο Γιάννης, βγαίνουν - ακούγονται και «φεύγουν» σαν να μην έχουν κυκλοφορήσει ποτέ, υπάρχει χώρος για μια έστω και μικρή αναφορά σε δίσκους που κυκλοφόρησαν την προηγούμενη δεκαετία, για την ακρίβεια 10 χρόνια πριν; Για να γίνουν και τα πράγματα ακόμη δυσκολότερα στην αναδρομή, φέτος κυριαρχείται το ενδιαφέρον των νοσταλγών του παρελθόντος από τις σημαντικές επετειακές κυκλοφορίες από το ανεπανάληπτο 1967, το εμπορικό peak της ντίσκο και των 30 χρόνων από δίσκους διαμάντια του 1987. Ο κόσμος καλά κάνει κατά τη γνώμη μου να τρέχει με όλο και με μεγαλύτερη ταχύτητα, αλλά αν η διαδρομή δεν αφήνει και κάτι πίσω της ώστε οι στιγμές που περνάμε να έχουν για τον καθένα μας μια ιδιαίτερη αξία ποιο το όφελος του ότι τις ζήσαμε. Επικεντρωμένος στη μουσική και υποστηριχτής της ακρόασης εμπειρίας και όχι του μουσικού χαλιού, ορίστε ενδεικτικά μόνο, δίσκοι που βγήκαν το 2007, έναν «μουσικό αιώνα» πριν για τα σημερινά δεδομένα, που ακόμη χαϊδεύουν τα αυτιά μου,... Υπάρχουν σίγουρα εκατοντάδες που τους αξίζει ο χαρακτηρισμός του αγαπημένου, ειδικά για τους λάτρες της μουσικής που απ’ όταν ξυπνούν μέχρι που κοιμούνται το play είναι πάντα πατημένο …

MIKA – Life In A Cartoon Motion

Η απτή απόδειξη ότι η εμπορική ποπ μπορεί να είναι και συγχρόνως μια ευυπόληπτη τέχνη. Ο ντεμπούτο δίσκος υπό τη καθοδήγηση του Greg Wells στη θέση του παραγωγού (Adelle, Twenty One Pilots, Pharrell, K.d.Lang, Kid Cudi, Pink ανάμεσα σε πολλούς) πετυχαίνει στόχο σε σχεδόν όλες τις στιγμές του. Πατώντας στις οδηγίες χρήσης της ποπ που γράφτηκαν από τους Beatles, τον Elton John και τη θεματολογία των Queen, ο δίσκος έβγαλε έξι σινγκλς που ακόμη αντέχουν στο χρόνο. Η Ευρώπη, ειδικά η Γαλλία, τίμησε δεόντως την πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση ενώ και στην Αμερική για έναν τόσο διαφορετικό ήχο τα πήγε κάθε άλλο παρά άσχημα αφού επικαλύφτηκε με χρυσό. Αν αφήσει κάποιος απ’ έξω το θέμα της πρωτοτυπίας θα συνεχίσει, σε αντίθεση με αρκετούς μουσικοκριτικούς, να ευχαριστιέται δέκα χρόνια μετά, όπως υποσχέθηκε και ο ίδιος, ένα πολύχρωμο παράλληλο σύμπαν. Από τη Βυρηττό στο Παρίσι, από εκεί στο Λονδίνο με τελικό προορισμό μια θέση στη δισκοθήκη του κάθε λάτρη της ποπ.

Relax Take it Easy

Happy Ending

MGMT - Oracular Spectacular

Το ντεμπούτο του αμερικάνικου ντουέτου από το Μπρούκλιν των Andrew VanWyngarden και Ben Goldwasser που ιδρύθηκε το 2002, μετράει φέτος 10 χρόνια ζωής. Κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2007 και γέμισε τον αέρα ολόκληρης της επόμενης χρονιάς με ηλεκτρισμένες ποπ, ροκ μουσικές, φωνητικά βουτηγμένα στους Bowie, Stones, Byrds, Marc Bolan. Ποιος μπορεί να αδιαφορήσει ακούγοντας ένα opening track όπως το Time to Pretend με στίχους σαν και αυτούς της πρώτης στροφής… «Let’s make some music, make some money, find some models for wives. I’ll move to Paris, shoot some heroin and fuck with the stars»;

Electric Feel

Of Moons, Birds & Monsters

Arcade Fire – Neon Bible

Οι καναδοί που φέτος ακούνε τα μύρια όσα με το νέο τους άλμπουμ, Everything Now, την άνοιξη του ’07 κυκλοφόρησαν τη Βίβλο από νέον, τη δεύτερη μεγάλης διάρκειας δουλειά τους, ενώ είχαν περάσει τρία χρόνια από το πετυχημένο και από τα καλύτερα της δεκαετίας, Funeral. Ηχογραφημένο σε μια εγκαταλειμμένη εκκλησία, με πλούσιες ενορχηστρώσεις με άρπες, πνευστά, αξιομνημόνευτα ριφς, και ηλεκτρισμένα φωνητικά, υπέροχες δεύτερες φωνές, σε μια μουσική ευφορία χωρίς τέλος, Ένα έργο με διάχυτο πάθος που θυμίζει τις δουλειές των Pulp, Suede των ηλεκτρισμό του Weller με τους jam. Όσο για τους στίχους ο ρόλος μέγιστης σημασίας σε ένα δίσκο από τους λίγους με concept σύλληψη. Η ερμηνεία χέρι χέρι με τη μουσική βυθίζει τον ακροατή σε έναν κόσμο φόβου, εφιάλτη, απογοήτευσης, ενώ σε όλη τη διάρκεια του δίσκου υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση του τέλους του χρόνου σαν κοινωνία, στις σχέσεις, στην ασφάλεια της καθημερινότητας. Πάντα όμως υπάρχει και μια αίσθηση της δεύτερης ευκαιρίας, με έστω και αμφίβολη έκβαση. Όπως και η Βίβλος που μέσα από δύσκολες καταστάσεις δίνει το φως της ελπίδας έτσι και η εκδοχή των Arcade Fire με την υπομονή των αλλεπάλληλων ακροάσεων φανερώνει το θετικό μήνυμα που κρύβει…

Intervention

Ocean of Noise

Manu Chao – La Radiolina

Σχεδόν δέκα χρόνια πριν, 4 Σεπτεμβρίου για την ακρίβεια, κυκλοφόρησε ο δίσκος του αγαπημένου Manu Chao. Ο πολύγλωσσος 4ος προσωπικός του δίσκος βρίθει συναισθημάτων με τραίνο την κολάζ μουσική του. Από το ροκ στη ρέγγε και από το πάνκ στο φλαμένγκο και στη σάλσα, η σχέση αγάπης με τα πολιτικοποιημένα μηνύματα και τη συνηθισμένη ουμανιστική διάθεση του γάλλου καλλιτέχνη καλά κρατεί. Με δούρειο ίππο και τη χρήση της αγγλικής γλώσσας για να τρυπώσει στην καρδιά των αγορών Αγγλίας και Αμερικής, ο θησαυρός των 21 τραγουδιών του ήταν και παραμένει ανεκτίμητος.

Mala Fama

Politik Kills

M.I.A. – Kala

Η Mathangi 'Maya' Arulpragasam χτυπούσε εν έτη 2007 το στομάχι και το μυαλό με ακατάπαυστους ρυθμούς επηρεασμένους από το πολυταξιδεμένο παρελθόν της. Από το Λονδίνο στη Σρι Λάνκα, στην Ινδία και από εκεί πίσω στο αστικό περιβάλλον του Λονδίνου η τότε 32χρονη Μ.Ι.Α. χρησιμοποιεί τους σταθμούς της ζωής της και τις Tamil καταβολές της για να ξεδιπλώσει ένα εκπληκτικό comeback. Ηχογραφημένο σε 8 χώρες με πέντε παραγωγούς στο πλευρό της (Timbaland, Switch, Diplo κ.α.) και επηρεασμένο από τον αγώνα επιβίωσης της μητέρας της, θα βρεθεί επάξια ανάμεσα στα καλύτερα της χρονιάς από τα εγκυρότερα περιοδικά μουσικής στον κόσμο (Rolling Stone, NME, Spin κ.α.). Ένας δίσκος του κόσμου, με αρκετή Αφρική και Ινδία σε συνδυασμό με το ξεζούμισμα των drum machine, ηλεκτρονικούς ήχους και sample από ακαπέλα φωνητικά ψαράδων και πολυβόλα μέχρι πουλιά.

Bamboo Banga

Jimmy (ή αλλιώς τα σέβη της στο Bollywood)