Ανοίξτε τις πόρτες και τα μυαλά σας και αφήστε να μπουν οι νέοι και η μουσική τους

Ανοίξτε τις πόρτες και τα μυαλά σας και αφήστε να μπουν οι νέοι και η μουσική τους

Κάθε μέρα αισθάνομαι σαν το αλεξικέραυνο που δέχεται την οργή του κεραυνού., Αρκετοί φίλοι μας που παραμένουν προσκολλημένοι στην μουσική άλλων εποχών μου κάνουν επίθεση με κάθε ευκαιρία εκδηλώνοντας βασικά την αντίθεση τους με κάθε νέα μουσική κίνηση και ότι επικρατεί αυτή τη στιγμή, ίσως ακόμα και στην Βόρεια Κορέα, γιατί αποκλείεται να μην επηρεάζει τους γείτονες της η μουσική της Νότιας που είναι πάντα προχωρημένη.

Στις αρχές του '60 ο Frank Sinatra που ήταν ήδη κάποιας ηλικίας, είχε πει ότι το ροκ δεν είναι μουσική και δεν πρόκειται να επιβιώσει, αυτή συνήθως είναι η θέση των μεγαλύτερων σε ηλικία που αρνούνται να συμβαδίσουν με το είδος της μουσικής που ακούν οι νέοι.

Οι νέοι ήταν αυτοί που έκαναν είδωλο τον Frank Sinatra στην δεκαετία του '40, τον Elvis στην δεκαετία του '50, τους Beatles, Stones κα στα 60's, τους Led Zeppelin στα 70's, George Michael στα 80's, Pearl Jam, Nirvana στα 90's, Radiohead στα 00's, και Taylor Swift στην δεκαετία που διανύουμε.

Ποτέ δεν έγινε κάποιος είδωλο από την αγάπη των μεγαλύτερων σε ηλικία. Βέβαια ότι αγαπάμε μικροί, συχνά μας συγκινεί και όταν μεγαλώσουμε.

Τι μπορεί να πει σήμερα σε ένα 50ρη Έλληνα η μουσική του Kendrick Lamar; λογικά τίποτα, πολλά περισσότερα του λέει η μουσική του Rory Gallagher παρ' όλο που έχει πεθάνει εδώ και 22 χρόνια.

Έχω κουραστεί να αισθάνομαι μόνος σε μία προσπάθεια που ουσιαστικά βρίσκει συμπαράσταση από καμιά 50αριά άτομα. Ο Πετρίδης που συμφωνεί απόλυτα με τις θέσεις μου και αυτά που ακολουθούμε στο site, αποφεύγει να πάρει ανοικτά θέση, λόγω χαρακτήρα, αλλά το πιθανότερο επειδή σκέφτεται το 'πολιτικό κόστος'.

Εγώ όμως αισθάνομαι την υποχρέωση να σας κάνουμε γνωστό ότι πρέπει να ξέρετε, και μένα μου αρέσει περισσότερο ο Roy Orbison από τον Thom Yorke και η Dusty Springfield από την Adele, δεν υπάρχει καμία σύγκριση και αυτό θα το ξέρει και η ίδια η Adele.

Όμως δεν έχουμε επιλέξει να είμαστε νεκροταφείο ελεφάντων, γράφουμε για τα παλιά, αλλά βασικά παρακολουθούμε και τα καινούργια.

Δεν έχει λέει θέση στην σελίδα το Despacito μας έγραψε σε αυστηρό τόνο ένας φίλος στο FB, μα όλα τα ροκ ΜΜΕ στο εξωτερικό γράφουν γι' αυτό που είναι το φαινόμενο σήμερα στον πλανήτη και στο τέλος τέλος είναι ένα τραγούδι συνδυασμού της ραπ με τα Latin, επειδή έγινε επιτυχία δεν σημαίνει ότι είναι και σαβούρα.

Δηλαδή εκεί που πάτε διακοπές εσείς διασκεδάζετε με Dead Can Dance;

Όλα τα έντυπα και οι μεγάλοι ραδιοφωνικοί σταθμοί έχουν ανοίξει τις συχνότητες τους στην νέα μουσική κατάσταση, χωρίς βέβαια να αγνοούν το παρελθόν.

Θέλετε λέει νέο Πετρίδη, από που θα έλθει ο νέος Πετρίδης; από το εξωτερικό; σε όλα τα μέσα έχουν τον έλεγχο μεγάλοι σε ηλικία που δύσκολα αφήνουν να εισχωρήσει κάποιος νέος.

Η εκπομπή του Πετρίδη, στα 2017 είναι η πιο μοντέρνα στο ελληνικό ραδιόφωνο, σε σύγκριση βέβαια με το τι επικρατεί σε όλο τον πλανήτη, όχι το τι πιστεύουν ότι αξίζει αυτοί που ασχολούνται με την μουσική στην Ελλάδα.

Κοιτάξτε το ημερολόγιο, γράφει 2017!

Κώστας Ζουγρής