Ελλάδα απέραντη παιδική χαρά, χωρίς παιδιά

Ελλάδα απέραντη παιδική χαρά, χωρίς παιδιά

Δεν είναι μυστικό το ότι οι Έλληνες δύσκολα κάνουν παιδιά σήμερα, δειλά δειλά άρχισαν μερικά ζευγάρια και αποκτούν ένα παιδί, κάτι είναι κι αυτό αλλά ο τίτλος είναι παραπλανητικός και δεν έχει να κάνει με τα νεογέννητα, ούτε με τους νέους μας που φεύγουν μαζικά στο εξωτερικό βυθίζοντας την χώρα στην μετριότητα.

Ψάχνουμε να βρούμε ποιο από τα κόμματα που μας κυβέρνησαν τα τελευταία 40 τουλάχιστον χρόνια, έχει την μεγαλύτερη ευθύνη για το σημερινό χάλι μας.

Θα σας μεταφέρω δύο απλά περιστατικά που αποδεικνύουν κατά την γνώμη μου ότι το πρόβλημα είναι διαχρονικό.

Ζήτησα προχθές στην περιοχή μου από δύο εργαζόμενους του δήμου να καθαρίσουν τον χώρο σε μία παιδική χαρά από τις ακαθαρσίες που αφήνουν τα σκυλιά σε ένα χώρο που δεν είναι περιφραγμένος με τρόπο απαγορευτικό για τα σκυλιά, αδέσποτα ή μη.

Ήταν ένα ζευγάρι καθαριστών, η κυρία μάλλον έσπρωχνε το καρότσι και ο κύριος σκούπιζε τον δρόμο.

Στο αίτημα μου πετάχτηκε αμέσως η Κυρία λέγοντας, δεν είναι δική μας δουλειά, είναι των κηπουρών, ο Κύριος αντίθετα προθυμοποιήθηκε να καθαρίσει τον χώρο και μου ζήτησε να του υποδείξω σε ποιο σημείο υπήρχαν οι ακαθαρσίες.

Για να μην πολυλογώ, έχουν διαχωρίσει ακόμα και ένα χώρο 200 τετραγωνικών μέτρων ώστε να έχουν την δυνατότητα να προσλαμβάνουν περισσότερους στον κάθε δήμο, αυτοί περιφρουρούν τα δικαιώματα που τους έχουν παραχωρήσει και περνούν από δρόμους που επιλέγουν για τους δικούς τους λόγους.

Από το σπίτι μας έχουν να περάσουν μερικά χρόνια, αλήθεια εσείς βλέπετε οδοκαθαριστές στην γειτονιά σας; αυτό βέβαια δεν έχει να κάνει με την συγκεκριμένη ιδιότητα εργαζόμενου, απλά θέλω να τονίσω την αδιαφορία κάποιων για τα κοινά.

Εγώ που είμαι απλός πολίτης, αρκετές φορές έχω μαζέψει σπασμένα μπουκάλια και ακαθαρσίες σε ένα χώρο που παίζουν παιδιά προνηπιακής ηλικίας, κάτι βέβαια που δεν συγκινεί τους σημερινούς μας έφηβους που ξεχειλίζουν από οργή για την κακούργα κοινωνία.

Δεν έχει σημασία η περιοχή, πιστεύω ότι τα ίδια θα συμβαίνουν παντού.

Το δεύτερο περιστατικό που θυμίζει παιδική χαρά, εδώ και πολλά χρόνια, είναι οι ανακοινώσεις του μετρό για τα χαλασμένα ασανσέρ και τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.

Παρακαλούνται λέει οι ΑΜΕΑ που θέλουν να κατέβουν π.χ. στην στάση Νομισματοκοπείο, να κατέβουν στον Χολαργό γιατί είναι χαλασμένο το ασανσέρ στην κατεύθυνση προς Πλακεντίας, δεν μας λένε βέβαια τι να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι για να φτάσουν στον προορισμό τους και αυτό είναι ένα μόνιμο καθημερινό φαινόμενο εδώ και χρόνια. όσοι έχουν επιλέξει τα συγκεκριμένα ασανσέρ σε μετρό και προαστιακό επιεικώς δεν θα πρέπει να είχαν ιδέα τι έκαναν.

Και τέλος το τρίο της παιδικής χαράς για σήμερα συμπληρώνεται με τους γονείς που βάζουν στο μπροστινό κάθισμα του αυτοκινήτου τους παιδιά μικρότερα των 7 ετών. Μιλάμε για κοινούς εγκληματίες για τους οποίους υπάρχει ασυδοσία από τις αρχές, ποιες αρχές δηλαδή, οι τροχονόμοι εμφανίζονται μερικές φορές στα τέλη του μήνα για να μαζέψουν κανένα ευρώ με τα πρόστιμα.

Κώστας Ζουγρής