Ευρώ ή δραχμή, κιλό ή οκά, πάντα χαμένοι οι απλοί άνθρωποι...

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάγος για να καταλάβει ποιοι συντηρούντο κλίμα υπέρ της επιστροφής της χώρας σε εθνικό νόμισμα. Επίσης δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ποιοι θα ωφεληθούν, σίγουρα αυτοί δεν θα είναι το πάνω από 1.000.000 άνεργοι ούτε αυτοί που έχουν ελάχιστα χρήματα σε ευρώ στην τσέπη τους ή στις τράπεζες.

Σε κάθε αλλαγή, αυτοί που βγαίνουν κερδισμένοι, είναι αυτοί που κατέχουν το χρήμα.

Δύο απλά παραδείγματα, θυμάμαι μερικές μέρες μετά την αλλαγή του νομίσματος της χώρας σε ευρώ, σε επίσκεψη μου για ψώνια σε μια λαϊκή αγορά, ένας μανάβης πωλούσε τα πορτοκάλια στην απαξιωτική τιμή, όπως άφηνε να εννοηθεί του ενός παλιοπενηντάρικου, μόνο που αυτή ήταν 50 λεπτά του ευρώ, ενώ η αντίστοιχη τιμή, το αμέσως προηγούμενο Σάββατο, ήταν 50 δραχμές.

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θα έχουν ζήσει και ίσως θα θυμούνται την αλλαγή της μονάδας βάρους από την οκά στο κιλό. Τις πρώτες μέρες της εφαρμογής της νέας μονάδας βάρους, οι φούρνοι προσάρμοσαν την τιμή στα επίπεδα που ίσχυαν στην περίοδο της οκάς που ήταν κατά 282 γραμμάρια περισσότερη.

Η τυχόν αλλαγή σε εθνικό νόμισμα θα έχει μόνο αρχικά ψυχολογική επίπτωση για μερικές ώρες, μέχρι να ανοίξουν οι τράπεζες το επόμενο πρωί, μετά την αναγγελία, μετά θα αρχίσει το δρομολόγιο με την προσθήκη μηδενικών στο τοπικό νόμισμα, σε σχέση με το Ευρώ.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς καθηγητής πανεπιστημίου, όπως αυτοί που διαβάζουμε τις αναλύσεις τους σε φιλοκυβερνητικές εφημερίδες για το πόσο καλό θα μας κάνει η επιστροφή στην δραχμή, για να καταλάβει τι θα συμβεί σε μερικές μέρες μετά την επιστροφή.

Επιστροφή σε εθνικό νόμισμα μπορεί να γίνει μόνο από χώρες που δεν εξαρτώνται από τους άλλους και δεν χρωστάνε τόσα, όσα εμείς και βέβαια αν η Γερμανία επιστρέψει στο Μάρκο δεν θα πάθει αυτό που θα πάθει μία μικρή χώρα χωρίς παραγωγή, όπως είμαστε εμείς, μπορεί να να ωφεληθεί σε κάποιο βαθμό, αλλά σίγουρα και αυτή θα έχει προβλήματα, αλλά εντελώς αντίθετα από τα δικά μας, αφού το ισχυρό της νόμισμα θα περιορίσει λογικά τις εξαγωγές της.

Εγώ βέβαια που εκφράζω αυτές τις 'χαζές' ίσως απόψεις δεν είμαι οικονομολόγος και δεν δικαιούμαι να ομιλώ σύμφωνα με τους ειδικούς, όμως δεν ανήκω σε καμία πολιτική παράταξη, δεν έχω μία και έχω συνειδητοποιήσει το που με οδηγούν σταθερά εδώ και 8 σχεδόν χρόνια οι πολιτικές των κυβερνήσεων μας που αδυνατούν να εφαρμόσουν αυτά που έκαναν οι άλλες μνημονιακές χώρες και βγήκαν ή βγαίνουν από την κρίση, εμείς επιμένουμε σε πολιτικές λύσεις, ίσως κάποτε το καταφέρουμε, αλλά τότε οι Έλληνες ενδέχεται να είναι κατά αρκετά εκατομμύρια λιγότεροι.

Κώστας Ζουγρής