Περιμένοντας την αξιολόγηση, αγκομαχάμε σαν χώρα

Περιμένοντας την αξιολόγηση, αγκομαχάμε σαν χώρα

Ξέρω, είναι κουραστικό για τους οπαδούς των κομμάτων, όμως όσο και κολλημένοι να είναι στην ιδεολογία τους, δεν μπορεί παρά να έχουν διαπιστώσει ότι τα πράγματα αντί να βελτιώνονται, χειροτερεύουν.

7 χρόνια τώρα έχουμε δοκιμάσει τα πάντα κι όμως η όχι μόνο δεν έρχεται η πολυπόθητη ανάπτυξη, αλλά καθημερινά όλο και πιο πολλοί συμπατριώτες μας προσχωρούν στην παρέα των απελπισμένων.

Η κυβέρνηση μας, που η σύνθεση της αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία συνεργασίας αριστεράς με ένα κόμμα που δεν θα το έλεγες απλά δεξιό, αλλά και ίσως το μοναδικό αριστερό κόμμα με κομμουνιστικούς προσανατολισμούς στον πλανήτη μετά την Βόρεια Κορέα βέβαια που κυβερνά.

Προσπαθεί είναι η αλήθεια να πετύχει αυτό που δεν κατάφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, και όμως το έχουν καταφέρει χιλιάδες Έλληνες, το να τους χαρισθούν τα χρέη και να τα πληρώνουν στις τράπεζες, και αυτούς θέλει να αντιγράψει, οι υπόλοιποι συνεπείς Έλληνες με τις ανακεφαλαιώσεις, την φορολογία, που δεν έχει βάλει συνέταιρο το κράτος, αλλά σαν αφεντικό στην τσέπη όλων των Ελλήνων.

Με όποιον και να μιλήσεις, όπου και να είσαι, υπάρχει απελπισία, εκτός βέβαια από τους πρώην απελπισμένους που καταφέρνουν να βολευτούν με τους τρόπους που έχει μάθει να αξιοποιεί παραδοσιακά ο Έλληνας.

Ακόμα και αν κλείσει η αξιολόγηση, γιατί όπως δείχνει και λέει η κυβέρνηση δεν πεθαίνει και να το πετύχει, τα πράγματα θα είναι δύσκολα.

Εκτός και αν όπως μας λέει, με την τακτική που ακολουθούσαν όταν ήταν φοιτητές, πετύχουν να αλλάξουν την Ευρώπη και όλο τον πλανήτη.

Έχω κουρασθεί να γράφω εδώ και αρκετά χρόνια, πρέπει να κάτσουν όλοι μαζί και να συμφωνήσουν από κοινού, πώς θα βγούμε από την κρίση.

Η τωρινή κυβέρνηση όπως πάει, αν εφαρμόσει αυτά που της λένε οι δανειστές θα γυρίσει σε μονοψήφιο ποσοστό. Αν δεν τα εφαρμόσει και πάει σε εκλογές θα χάσει την δύναμη της και θα έχει να επιλέξει αν θα κάνει μία αντιπολίτευση στην βουλή ή στους δρόμους.

Όπως έχει η κατάσταση, πιστεύω ότι καλή εξέλιξη για την χώρα, που θα μας έβγαζε άμεσα από την κατάθλιψη θα ήταν να συμφωνήσουν κυβέρνηση, ΝΔ και όποιος άλλος θέλει, να γίνει μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας και να μοιρασθούν τον χρόνο πρωθυπουργίας Τσίπρας και Μητσοτάκης, αλλά και να συμφωνήσουν ότι όταν θα εξαντλήσουν την τωρινή τετραετία, πάλι θα συνεχίσουν την συνεργασία.

Θα πουν κάποιοι, άσε μας ρε Ζουγρή, κάτσε στα μουσικά σου, σας κάνω unlike στο Facebook και τα γνωστά.

Oμως αυτό δεν αλλάζει το πρόβλημα, που είναι υπαρκτό. Πόσο θα αντέξουμε ακόμα; ο πλανήτης αλλάζει και εμείς νομίζουμε ότι υπάρχει κάποιος που θα μπορέσει να μας χαρίσει αυτά που είχαμε πριν το 2009, όποιος το πιστεύει αυτό κάνει λάθος, δεν υπάρχει κανένας που θα μπορέσει να μας το ξαναδώσει αυτό, πάει χάθηκε.

Στα χέρια των νεότερων πολιτικών είναι να προσπαθήσουν να κάνουν την Ελλάδα όπως ήταν.

Έχω την εντύπωση ότι η κρίση θα ξεπερασθεί πολύ πιο σύντομα από όσο πιστεύουν κάποιοι, πρέπει όμως να βρούμε τον τρόπο να πείσουμε τους δανειστές μας.

Η γνώμη μου είναι ότι με τσαμπουκά και ψευτομαγκιές αυτό δεν θα γίνει ποτέ.

Κώστας Ζουγρής