Είμαστε ζωντανοί, λέμε την γνώμη μας, ευχαριστούμε που την διαβάζετε

Είμαστε ζωντανοί, λέμε την γνώμη μας, ευχαριστούμε που την διαβάζετε

Άλλη μια χρονιά άρχισε....

Σε κάθε δημοσίευση μας που έρχεται σε αντίθεση με ενδεχόμενη διαφορετική άποψη κάποιου από τους επισκέπτες μας, γινόμαστε αποδέκτες σχολίων που μας αποτρέπουν από το να γράφουμε ας πούμε για την πολιτική και να ασχολούμαστε με την μουσική.

Με την ίδιο λογική θα μπορούσα και εγώ να απαντήσω ότι θα έπρεπε να ασχολούνται με την πολιτική και όχι με την μουσική.

Εγώ και ο Γιάννης Πετρίδης, είμαστε φαντάζομαι όπως οι περισσότεροι από αυτούς που μας παρακολουθούν, ακούμε μουσική, διαβάζουμε βιβλία, βλέπουμε ταινίες, τρώμε, κοιμόμαστε, ξυπνάμε, παρακολουθούμε τα αθλητικά και γενικά όσο μπορούμε κάνουμε αυτά που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι.

Ήμασταν και είμαστε δύο άνθρωποι 'ψωνισμένοι' από 10 χρονών με την μουσική και τον κινηματογράφο, όσοι μας ξέρουν από μικρούς το γνωρίζουν καλά αυτό.

Ποτέ δεν είπαμε ότι είμαστε μουσικολόγοι, δεν διεκδικήσαμε ακαδημαϊκά ή κρατικά βραβεία γα τις συγγραφικές μας επιδόσεις, πάντοτε κάναμε και κάνουμε αυτό που πιστεύουμε, εγώ ίσως λόγω χαρακτήρα αποκαλύπτω πιο εύκολα τις σκέψεις μου πιο συχνά από τον Γιάννη.

Να μας κρίνετε γι' αυτά που λέμε και γράφουμε, όχι για το αν έχουμε πτυχίο στην μουσική, τα οικονομικά ή τις πολιτικές επιστήμες ή αν έχουμε σπουδάσει στην αθλητική σχολή του τάδε .

Όταν έχασε ο Ολυμπιακός από την Arsenal και έγραψα ότι ο προπονητής του δεν ακολούθησε σωστή τακτική, μου έγραψαν ' άσε την μπάλα και ασχολήσου με την μουσική' δεν ξέρεις από ποδόσφαιρο, στην συνέχεια βέβαια όλα τα ΜΜΕ ακόμα τα φιλικά προσκείμενα στον Ολυμπιακό έγραψαν για την απειρία του προπονητή.

Στα πολιτικά, η χώρα πάει από το κακό στο χειρότερο, εδώ και 6 χρόνια, η κυβέρνηση προσπαθεί ένα χρόνο να βρει ρυθμό (αλλά και αντίπαλο μπας και γλυτώσει από το μαρτύριο που περνάει ιδεολογικά), αλλά τα πράγματα δεν είναι βέβαια όπως τα φαντάζονται οι φανατικοί.

Η περιοχή μας είναι σε ιδιαίτερα κρίσιμη κατάσταση, η Τουρκία έχει μπλεχτεί σε πολλά μέτωπα και αυτό σηματοδοτεί εξελίξεις που αν δεν προσέξουμε, θα βρεθούμε σε περίεργες καταστάσεις.

Η κυβέρνηση δείχνει εντελώς άπειρη στην εξωτερική πολιτική, τις τελευταίες εβδομάδες δείχνει να καταλαβαίνει κάτι.

Να μην γράφω λοιπόν για πολιτικά, αλλά μόνο για μουσική, ψάξτε αυτά που γράφουμε εδώ και 2-3 χρόνια και απαντήστε μας.

Ειλικρινά υπάρχει σήμερα κάποιο κόμμα ή ηγέτης, που αξίζει να αφοσιωθεί κανείς σ' αυτό αν δεν έχει κάποιο προσωπικό συμφέρον, εγώ πιστεύω πως όχι και περιμένω.

Αλλά μήπως και στην μουσική πάμε καλύτερα;, μερικοί δεν μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνουν σήμερα ονόματα όπως οι Kendrick Lamar, Taylor Swift, Adele και την απήχηση που έχουν σε ΟΛΟ το φάσμα της μουσικής, από τον πιο μεγάλο, μέχρι το παιδάκι που μαθαίνει μουσική ή ψάχνει στο διαδίκτυο για παράξενα ονόματα.

Αυτοί που προσπαθούν να βρουν 'το αδύνατο, μας σημείο, ποτέ δεν προτείνουν κάτι άλλο, αλλά λένε 'δεν είναι οι καλύτεροι Ελληνικοί δίσκοι αυτοί', χωρίς όμως να πούνε ή να γράψουν την δικιά τους άποψη, μερικοί μάλιστα παραδέχονται ότι δεν έχουν ακούσει αυτά που επικρίνουν.

Τα Αγγλόφωνα Ελληνικά θα τα συγκρίνουμε με τα αντίστοιχα Αγγλόφωνα άλλων χωρών, ακόμα και των ΗΠΑ και της Βρετανίας, όχι σύμφωνα με το αν είναι φίλοι μας και βέβαια όχι με αυτούς που κάνουν Ελληνόφωνη μουσική.

Και εγώ κορόιδευα τον Justin Bieber, αλλά με 'τάπωσε', έκανε ένα αρκετά καλό άλμπουμ, με αρκετά καλά τραγούδια, κάτι που δεν περίμενα, το άκουσα και σταμάτησα να τον επικρίνω, δεν είναι από τα καλύτερα παιδιά, αλλά κατάφερε να κερδίσει πολλούς ακόμα και από τον χώρο του εναλλακτικού ροκ.

Βέβαια υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι οι 'κακές εταιρίες' σε Αμερική και Αγγλία προωθούν σαβούρες που αγνοεί ο κόσμος ο οποίος βρίσκει τις πραγματικές αξίες στο ελεύθερο διαδίκτυο.

Δεν υπάρχει καλλιτέχνης που να μην ανήκει σε εταιρία, ακόμα και αυτός που κάνει μουσική μόνος του, έχει συνήθως προσωπική εταιρία, βέβαια άλλο η μικρή προσωπική εταιρία και άλλο ή μεγάλη.

Κανείς όμως δεν ξεκίνησε από μεγάλη, συνήθως αρχίζουν από μικρή, όπως οι τύποι που έκαναν το Facebook και αν αξίζουν και έχουν ικανότητες και τύχη βέβαια γίνονται.

Δυστυχώς η χώρα μας έχει αποκοπεί εντελώς από τις διεθνείς μουσικές εξελίξεις. Το μίσος κυριαρχεί σε πολλούς που δεν χάνουν την ευκαιρία να επικρίνουν την κάθε Adele, τον Bono, τον Νταλάρα και όλους όσους τα καταφέρνουν, ξεχνώντας ότι όλοι αυτοί ξεκίνησαν από το ΜΗΔΕΝ, δεν γίνεσαι εύκολα Springsteen ή Beatles αν δεν αξίζεις.

Έχουμε γνωρίσει πολλούς καλλιτέχνες superstar στην ζωή μας, πιστέψτε μας εκτιμούν ότι τους έδωσε η ζωή και είναι συχνά πιο ανθρώπινοι από μερικούς που στάζουν χολή εναντίον τους για την επιτυχία που γνώρισαν.

Η κριτική σας είναι ευπρόσδεκτη και πάντα δημοσιεύουμε όσους έχουν αντίθετη άποψη και μας στέλνουν κάτι, επιτρέψτε μας όμως να έχουμε την γνώμη μας και να σας αγαπάμε μια ζωή παρά τις όποιες διαφωνίες μας, που στο κάτω κάτω είναι ανθρώπινες, αφού είναι αδύνατο να θέλουμε να συμφωνούν μαζί μας ή μεταξύ τους οι 600000 περίπου που επισκέπτονται κατά καιρούς το site μας...

Πολλές ευχές...

Κώστας Ζουγρής