Δεν έχουμε αυταπάτες για την ποιότητα της μουσικής σήμερα

Ένα από τα πιο εύστοχα σε θεματολογία τραγούδια είναι το Love The One You're With του Stephen Stills που έμαθα ακούγοντας μια συζήτηση του πατέρα μου με τον Γιάννη.
Πραγματικά λίγα τραγούδια μπορούν να αποδόσουν συγκεκριμένες καταστάσεις όπως αυτό που μας λέει τα αυτονόητα. Αν δεν μπορείς να είσαι με κάποιον που αγαπάς, προσπάθησε να ζήσεις με αυτόν που έχεις τη δυνατότητα να ζεις μαζί του.
Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μια άποψη που δεν είναι εύκολο να υιοθετηθεί από οποιονδήποτε, αλλά σίγουρα τα συναισθηματικά έχουν μεγαλύτερες δυσκολίες προσαρμογής από τα μουσικά.
Εγραψα ότι η μουσική φέτος δεν μας πρόσφερε ιδιαίτερες συγκινήσεις, την ίδια άποψη έχουν βέβαια πριν από μένα και άλλοι πιο έμπειροι και ειδικοί στο χώρο της μουσικής, όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και ο Γιάννης που το επιβεβαίωσε με το χθεσινό του άρθρο-παρέμβαση.
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που ήδη παρουσίασαν τα καλύτερα άλμπουμ του 2013 για να προλάβουν τις εκδόσεις των περιοδικών τους που κυκλοφορούν 1 μήνα πριν από την ημερομηνία που αναγράφουν στο εξώφυλλο.
Δεν θα είναι πρωτότυπο να πω ότι διαλέγουν μια από τα ίδια, οι ίδιοι σταθερά καλλιτέχνες που επιλέγουν κάθε χρόνο και διακρίνονται μόνο στα περιοδικά τους κάθε χρονιά.
Σε μεγάλο βαθμό αυτοί οι καλλιτέχνες ανήκουν σε μικρές δισκογραφικές εταιρίες που βάζουν διαφημίσεις στα συγκεκριμένα έντυπα.
Δεν μπορώ να πω ότι οι δίσκοι που επιλέγουν είναι κακοί, αλλά το να βλέπω σαν καλύτερο άλμπουμ του 2013 την επιστροφή των My Bloody Valentine πραγματικά μου προκαλεί θλίψη.
Είμαι σίγουρη ότι αν κυκλοφορούσαν άλμπουμ οι 3 πια Led Zeppelin, οι 2 Who, οι Eagles και όποιοι άλλοι πραγματικά μεγάλοι επέστρεφαν μετά από χρόνια, τα συγκεκριμένα έντυπα και οι κύκλοι που επηρεάζονται από αυτά, θα έπεφτε ΄το θάψιμο της αρκούδας΄.
Δεν πειράζει όμως, ο καθένας έχει επιλέξει το δρόμο του και έχει τους λόγους γι'αυτό.
Λουίζα Ζουγρή