Horn-Rock Obscurities: Οι Illustration ήταν μία big band με έδρα τον Καναδά...
Τα τραγούδια των Illustration είναι γενικώς αξιέπαινα. Ο τραγουδιστής τους Bill Ledster έγραψε δύο που ξεχωρίζουν (το funky "The Road" και το "Box of Glass") και ο John Ranger, που παίζει όργανο έγραψε ένα που λέγεται "Life Tasters, Time Wasters", επίσης καλό.
Distant (1970)
Τα πιο πολλά είναι ωραίες συνθέσεις, όχι απλά κομμάτια για να γεμίσει ο δίσκος, πράγμα που μουσικά τους δίνει τον σωστό τρόπο για να εκφραστούν. Βλέπετε μιλάμε για δέκα μουσικούς μαζί, που όλοι τους είναι ασυνήθιστα καλοί παίκτες...
Πολύ παρόμοιο γκρουπ με τους Ten Wheel Drive, οι Illustration εμπλέκουν πολύ αξιόπιστα big band rock με soul πινελιές, αλλά αντίθετα με τους Ten Wheel Drive, τους λείπει η φωνητική ικανότητα της Genya Ravan ή το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης λαμπρότητας στην παραγωγή.
Our Love's A Chain (1970)
Πέραν αυτών, η καθαρότητα της ηχογράφησης δεν είναι ιδιαιτέρως ακριβής, ούτε οι κόρνες ακούγονται τόσο άνετα στα πιο ενδιαφέροντα σημεία, αλλά ο Bill Ledster τραγουδάει με όλη την χροιά του Clayton-Thomas και τραγούδια όπως το "Upon the Earth", "Was It I?" και "Box of Glass" είναι σίγουρα διασκεδαστικά.
Home (1970)
Η ομοιότητα του Bill Ledster με τον David Clayton-Thomas, είναι ατυχής, ακόμα κι αν ο Ledster είναι καλύτερος: ένας βαρύτονος με περισσότερη φυσικότητα και ψυχή από τον lead singer των BS&T. Κατά τα άλλα η μπάντα τα πάει καλά, αν και συχνά τα πνευστά ακούγονται αγριεμένα, είτε ταλαντευόμενα ανάμεσα σε παθιασμένα χρώματα, όπως στο "Upon the Earth", το "Life Tasters, Time Wasters" και το "Was It I?" είτε πιο απαλά στην μοναχική μπαλάντα "Distant".
Upon the Earth (1970)
Και αν και το άλμπουμ με δυσκολία συναγωνίζεται τις προσπάθειες για καινοτομίες των BS&T, τα αποτελέσματα του ειλικρινούς πάθους εδώ, αποδεικνύουν την προσπάθεια τους πολύ πιο συγκινητική από οποιοδήποτε από τα τελευταία δύο άλμπουμ των BS&T.
Life Tasters, Time Wasters (1970)
Και μακάρι αυτό να έκανε τους Illustration να αποτελούν παράδειγμα για τις επόμενες γενιές, αλλά δυστυχώς βρισκόμαστε μπροστά σε ένα από τα καλύτερα horn-rock σχήματα, που ποτέ δεν έγινε γνωστό. Το υλικό με μία pop ευαισθησία που αμβλύνει τις πομπώδεις τάσεις και-ασυνήθιστα για το γένος-υπάρχουν μερικά πολύ ευχάριστα γυναικεία φωνητικά (Scherri Saint James, το δέκατο μέλος) και μία ευαίσθητη μπαλάντα με πιάνο, το "Home". Παρόλα αυτά μόνο οι πολύ πιστοί της brass-rock θα το ακούσουν με μεγαλύτερη ευχαρίστηση.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
