Το Breakfast in America είναι το έκτο άλμπουμ στούντιο του αγγλικού ροκ συγκροτήματος των Supertramp, κυκλοφόρησε από την A&M Records στις 29 Μαρτίου 1979. Ηχογραφήθηκε το 1978 στο Village Recorder του Λος Άντζελες.
Η "σερβιτόρα" στο θρυλικό εξώφυλλο ονομάζεται Kate Murtagh και γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1920 στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια. Η Αμερικανίδα ηθοποιός έπαιξε σε ταινίες όπως "The Night Strangler" (1973), "Drive to Hell, Darling" (1975), "The Devil on Wheels" (1977) ή "Dr. Ντιτρόιτ » (1983). Αλλά είχε επίσης τηλεοπτικές εμφανίσεις στα "Daniel Boone", "My Three Sons", "The Munsters", "Charming Jeanie", "Twilight Zone"ή "Ένας άγγελος στη γη"...
Με τις αδερφές της Jean και Onriett, η Kate Murtagh εμφανίστηκε σε ένα φωνητικό τρίο με προπονητές οι γονείς της ενώ η οικογένεια ζούσε στο Λος Άντζελες. Το τρίο άρχισε να παίζει με στόχο να τραγουδήσει ίσια αρμονία όπως οι Pickens Sisters , τις οποίες ειδωλοποίησαν, αλλά οι παραστάσεις έγιναν πιο χιουμοριστικές με τον καιρό. Οι εμφανίσεις της στο τοπικό ραδιόφωνο ξεκίνησαν ήδη από το 1934. Άλλες παραστάσεις περιελάμβαναν τέτοιες πολιτικές οργανώσεις όπως η Monrovia (CA) American Legion Post, και μέχρι το 1935 έπαιζαν στο κύκλωμα βοντβίλ του RKO στο Λος Άντζελες.
Στο Λος Άντζελες, το τρίο εργάστηκε στη συνέχεια και ως «Three Radio Kittens». Εμφανίστηκαν στην ταινία του 1938 Freshman Year (1938). Οι αδερφές τότε έπαιζαν επίσης καλοκαίρια σε μια αναβίωση του παλιού μελοδράματος The Drunkard στο Theatre Mart στο Μπέβερλι Χιλς και περιόδευαν σε βοντβίλ στην ακτή του Ειρηνικού και στις πολιτείες στα ανατολικά.
Έχοντας αποκτήσει εμπειρία, οι αδελφές Murtah (sic) μπόρεσαν να εξασφαλίσουν δεσμεύσεις στις μεγάλες πόλεις της Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του Θεάτρου Carman της Φιλαδέλφειας τον Μάρτιο–Απρίλιο 1940. Ήταν μέλη της περιοδεύουσας παραγωγής του Hellzapoppin το 1940-41 πριν ξεκινήσουν (Οκτώβριος–Νοέμβριος 1941) στο εστιατόριο Bal Tabarin, στο Σαν Φρανσίσκο.
Το αποκορύφωμα της επιτυχίας της τριάδας ήταν τα χρόνια του πολέμου. Μερικές κινηματογραφημένες παραστάσεις -μιμούνται σε προηχογραφήσεις- επιβιώνουν σε soundies που γυρίστηκαν στη Νέα Υόρκη το 1942. Εκείνη τη χρονιά εμφανίστηκαν στο Oriental Theatre στο Σικάγο, State Theatre στη Νέα Υόρκη, Capitol Theatre στο Washington, και Chicago's Drake Hotel.
Οι παραστάσεις της Νέας Υόρκης το 1943 περιελάμβαναν εκείνες στο State Theatre, Folies Bergere, και Walton Roof. Εμφανίστηκαν επίσης ενώπιον στρατιωτών και γυναικών στην καντίνα Stage Door της πόλης τρεις φορές εκείνο το έτος.
Οι αδερφές ήταν μέλη του cast της επιθεώρησης του Broadway του 1944 Take a Bow . Οι δεσμεύσεις με εμφανίσεις σε θέατρο και κλαμπ εκείνη τη χρονιά περιελάμβαναν το Capitol Theatre της Ουάσιγκτον και το Chez Paree, το Chicago Theatre και το Latin Quarter του Σικάγο.
Το 1945, ανακοινώθηκε μια μη δημοσιευμένη αυτοβιογραφία των αδελφών, η οποία θα «γραφόταν από τον πατέρα τους», ο οποίος συνέχιζε να συνεισφέρει μουσικό και κωμικό υλικό στην πράξη τους.
Οι παραστάσεις συνεχίστηκαν μέσα και γύρω από τη Νέα Υόρκη το 1945 και το 1946. Γύρω στα τέλη του 1946, οι αδερφές διέλυσαν τη δράση, αφήνοντας την Κέιτ (επίσης μερικές φορές ονομαζόμενη "Kate-Ellen Murtah") να παρουσιάζει μια σόλο πράξη κωμωδίας και τραγουδιού. Επί σκηνής, η Κέιτ —η ψηλότερη από τις αδερφές— διακρινόταν για το ύψος και τη σωματική της διάπλαση.
Υποδύθηκε τη Melissa Tatum στο έργο του Μπρόντγουεϊ το 1949 , Texas, Li'l Darlin . Οι τηλεοπτικές της εμφανίσεις, που ωθήθηκαν από την εμφάνισή στο Texas L'il Darlin' περιλάμβαναν την εκπομπή του Zeke Manners (1950) στο WJZ-TV και το The Billy Rose Show (1951).
Στη δεκαετία του 1940 ακολούθησε το ζωγραφικό της χόμπι με σοβαρότητα και το 1955 το κόμικ της με ένα πάνελ "Annie and Fannie" κυκλοφόρησε σε συνδικάτο από το United Feature Syndicate της Νέας Υόρκης.
Η Murtagh εμφανίστηκε σε ταινίες όπως Breakfast at Tiffany's (1961), The Night Strangler (1973), Dirty O'Neil (1974), Switchblade Sisters (1975), Farewell, My Lovely (1975), The Car (1977), Doctor Detroit ( 1983) και Waxwork II: Lost in Time (1992). Στην τηλεόραση, υποδύθηκε την Iona Dobson στο It's a Man's World . Εμφανίστηκε επίσης σε άλλες παραστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των Daniel Boone , My Three Sons , The Munsters , I Dream of Jeannie , The Twilight Zone και Highway to Heaven .
Η Murtagh απεικονίζεται στο μπροστινό και πίσω εξώφυλλο του πολυπλατινένιου άλμπουμ του 1979 του αγγλικού ροκ συγκροτήματος Supertramp , Breakfast in America . Στο μπροστινό εξώφυλλο απεικονίζεται ως σερβιτόρα με το όνομα "Libby", μπροστά από μια απεικόνιση της πόλης της Νέας Υόρκης , με πόζα παρόμοια με αυτή του Αγάλματος της Ελευθερίας , αλλά κρατώντας ένα ψηλό ποτήρι χυμό πορτοκαλιού και ένα μενού αντί ένας πυρσός και tabula ansata .
Στο εξώφυλλο του Breakfast in America πριν από 41 χρόνια >>
Η Κέιτ Μέρταγκ απεβίωσε στις 10 Σεπτεμβρίου 2017.
Η ιδέα από ανάρτηση του
Panagiotis Saramantis
