Fraser & Debolt: Ασφαλώς δεν γνωρίζετε ποιοί ή που ήταν το ζευγάρι αυτό από τον Καναδά...
Avant-Garde Country-Folk
With Ian Guenther (Columbia C 30381) 2/71 [Canada]
Ασφαλώς δεν γνωρίζετε ποιοί ή που ήταν το ζευγάρι αυτό από τον Καναδά, αλλά έχουν εδώ μία φανταστική μουσική κατάσταση. Προφανώς ο Allan Fraser και η Daisy Debolt είναι ερωτευμένοι μεταξύ τους. Ο Ian Guenther είναι ο βιολιστής που συνοδεύει τις ακουστικές κιθάρες σε αυτό τον δίσκο. Η μουσική είναι μία μαγεία, καλής επικοινωνίας και εικόνων που υπερβαίνουν μία ικανοποιητική περιγραφή.
Waltz of the Tennis Players (1971)
Το μόνο μη ορίτζιναλ κομμάτι είναι το "Don't Let Me Down", μία καταπληκτική διασκευή, που γίνεται τόσο δυναμική δήλωση αγάπης, όσο και το "When Something Is Wrong With My Baby" από τον Otis Redding και την Carla Thomas. Αυτό το άλμπουμ είναι ένα περίπλοκο αλλά ακόμα και σήμερα απρόσιτο διαμαντάκι.
Don't Let Me Down (1971)
Η μουσική, αν και προέρχεται μόνο από τρεις ανθρώπους έχει ένα ωραίο βάθος στον folky Ανατολίτικο ήχο της, οι λέξεις είναι σε νέα μοτίβα και οι αρμονίες είναι στοιχειωτικές και όμορφες. Αναρωτιέμαι κατά πόσο ο Chris Eckman και η Carla Torgerson (The Walkabouts), θα είχαν επηρεαστεί περισσότερο στο στυλ που ερμηνεύουν, αν είχαν ακούσει αυτό το ντουέτο.
Dancehall Girls (1971)
Τα τραγούδια του Allan Fraser και της Daisy Debolt λίγη ομοιότητα παρουσιάζουν με τις δημοφιλείς folk μπαλάντες. Μάλλον, η μουσική τους είναι μία πολύ ελεγχόμενη φωνητική παρουσίαση, με αλλαγές στην κλίμακα, τις γραμμές στα φωνητικά να κλιμακώνονται με λεπτομέρεια και συχνά να ακούγονται σαν απαλές μιμήσεις μουσικών οργάνων. Το βιολί του Ian Guenther φτιάχνει μία τρίτη φωνή που τραγουδάει κοντά στο ζευγάρι μας.
Old Man in the Corner (1971)
Τα τέμπο, αν και ενδιαφέροντα είναι αφύσικα όμοια. Εδώ ο Ian Guenther συνεισφέρει ιδιαιτέρως με την απεριόριστη ποικιλία του στυλ παιξίματός του. Το "Gypsy Solitaire" είναι αντιπροσωπευτικό του στυλ τους στα καλύτερά του...Aκούγεται παραδόξως σαν πρόδρομος της punk rock.
Gypsy Solitaire (1971)
https://www.youtube.com/watch?v=hwLbB6BuR28
Η ροή από τραγούδι σε τραγούδι έχει πολύ χάρη. Η μουσική τους είναι το αντίθετο της παραδοσιακής folk, με τους απόμακρους τόνους και τους συγκοπτόμενους ρυθμούς. Παρομοίως οι χροιές τους αποτυγχάνουν να συμπεριλάβουν την θεματική ειλικρίνεια των τραγουδιών της folk. Αντί γι'αυτό είναι εύθραστες και αντιμετωπίζουν την πρόκληση με δεμένες συνθέσεις.
Pure Spring Water (1971)
https://www.youtube.com/watch?v=gPhAsbq3UP0
Αυτός είναι ένας θαυμάσια ελεύθερος δίσκος, μία αυθεντική μουσική έκφραση για την αγάπη για την μουσική και αυτοί που συνδέονται με αυτήν θα τον εκτιμήσουν ως έναν από τους μεγάλους κλασικούς δίσκους. Τα τραγούδια συνοδεύονται απλά από δύο ακουστικές κιθάρες και ένα βιολί, αλλά χάρη στην τέλεια απροσεξία σε οτιδήποτε ακούγεται "σωστά", σε όρους παραδοσιακών αρμονιών ή κατάλληλων ρυθμών και χρόνων, ακούγονται γεμάτα και πλούσια. Ούτε το βιολί, ούτε οι ερμηνευτές μοιάζουν να ανησυχούν αν πατάνε στους σωστούς τόνους, και λόγω αυτού υπάρχει πολύ ομορφιά για να βρεί κανείς μέσα σε αυτό το μάτσο των τραγουδιών, που η σύνθεσή τους είναι όπως των folk τραγουδιών, αλλά είναι παιγμένα πιό πολύ σαν rock χωρίς ηλεκτρισμό ή ρυθμικό τμήμα. Αυτός είναι ένα δύσκολος δίσκος που δεν εξηγείται εύκολα, όπως επίσης και δεν ξεχνιέται εύκολα. Μία ευφυής δουλειά.
Warmth (1971)
Αυτό το σετ των country-folk τόνων περιγράφεται ως "ψυχεδελικό", αλλά πέρα από το avant-garde "Armstrong Tourest Rest Home" δεν ακούω κάτι τέτοιο.
Armstrong Tourest Rest Home (1971)
With Pleasure (Columbia KC 32130, με εσώφυλλο) 1973
Το δεύτερο άλμπουμ του ντουέτου δεν έχει αυτό που έκανε το πρώτο τους άλμπουμ σπέσιαλ. Η ιδέα να δώσουν στα τραγούδια τους κάλυψη από πλήρη rock 'n' roll μπάντα δεν είναι απαραίτητα κακή.
Broad Daylight Woman (1973)
Το βασικό πρόβλημα δεν είναι ότι απουσιάζουν οι ατέλειες και ο αυθορμητισμός του πρώτου άλμπουμ τους, αλλά ότι μοιάζει να έχουν ξοδέψει το μερίδιό τους σε μεγάλα τραγούδια την πρώτη τους φορά. Είναι ευχάριστο άλμπουμ αλλά καθόλου ενθυμητικό, με μόνο ένα θέμα (κατάλληλα ονομασμένο "Pure Spring Water #2") το οποίο συνεχίζει την μαγεία που υπήρχε παντού στο προκάτοχο άλμπουμ.
I Want to Dance With You (1973)
Πιό λαμπερός από τον πρώτο με πλήρη μπάντα πίσω, όμως ελαφρώς παράξενο και πειραματικό εν μέρει.
Η Daisy έχει φύγει από την ζωή από το 2011, όμως ο Allan είναι ακόμη στις μέρες μας ενεργός.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
