Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη
ΜΙΚΑ – My Name Is Michael Holbrook (10/2019)
Οι Beatles, Beach Boys, Freddy Mercury είναι οι μέντορες, με τον πρίγκιπα να κάνει γκεστ εμφάνιση στην προαναφερόμενη τριάδα. Στον αισίως πέμπτο του δίσκο ο 35χρονος λιβανέζος φτιάχνει μια ακόμη απολαυστική ποπ ζωγραφιά. Συνεχίζοντας την τακτική του οργασμού των συμπαραγωγών, οκτώ αυτή τη φορά, με την μερίδα του λέοντος ν’ ανήκει στο δίδυμο Mark Crew και Dan Priddy (Bastille, Rag'n'Bone Man), δίνει κάτι για όλους τους φανατικούς της φόρμας των τρίλεπτων ραδιοφωνικών και sing along καλουδιών. Εδώ θα βρείτε λοιπόν το φάνκι Ice Cream, το βλέπε Michael Jackson Sanremo ενώ η ποπ των ‘80ς μπαίνει στο πάρτι με το Tomorrow. Ένα από τα highlight η συνεργασία με τον talk of the town Savoretti με το όμορφο κοντράστ των ιδιαίτερων διαφορετικών χροιών φωνών τους καθώς και το το κλασικίζον με τις χορωδιακές δεύτερες φωνές Paloma. Στα αυτιά μου τουλάχιστον το μόνο αρνητικό που μπορεί να του προσάψεις μετά την ακρόαση των σαράντα έξι λεπτών του νέου δίσκου του κύριου Holbrook είναι η έλλειψη γωνιών, σε έναν τέλεια υπολογισμένου ακουστικού αποτελέσματος δίσκο.
Ακούστε τα: Stay High, Ready To Call This Love (με Jack Savoretti), Ice Cream, Palloma, Dear Jealousy, Platform Ballerinas
Stay High
Ready To Call This Love
Ice Cream
Paloma
Το ντουέτο του παραγωγού / συνθέτη Adrian Quesada και του τραγουδιστή Eric Burton μας έρχεται από το Austin του Τέξας. Το opening track Black Moon Rising σας το είχα προτείνει πριν λίγο καιρό, https://apotis4stis5.com/news-f/38357-mousiki-me-to-ena-podi-sto-kalokairi και τώρα η ώρα για την ολοκληρωμένη δουλειά τους. Ποτέ μου δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί ένας δίσκος πρέπει να παρουσιάζεται μόνο αν είναι ολόφρεσκια κυκλοφορία, της ημέρας άντε της εβδομάδας, ειδικά στην εποχή του διαδικτύου. Ως πιστός οπαδός των επαναλαμβανόμενων ακροάσεων και της διαχρονικότητας των ακουσμάτων έχω να σας πως ότι ο δίσκος των μαύρων αιλουροειδών καλύπτει πλήρως και τις δύο ανάγκες μου και φαντάζομαι και πολλών άλλων εκεί έξω που θέλουν να συνδέονται με τη μουσική μέσω ποιοτικού χρόνου. Διαχρονικός και ο ήχος του ντεμπούτο δίσκου του ντουέτου. Οι ήχοι της southern soul, της Stax και της Motown περιχαρακώνουν το άφθαρτο του εγχειρήματος που η αλήθεια είναι ότι δεν φαντάζει καθόλου ένα παιδί vintage φανατικών αφού αποπνέει μια απρόσμενη φρεσκάδα επίσης. Ο Otis, η Aretha μαζί με το κολλητάρι της Jerry, o Wilson αλλά και ο μαύρος Μωυσής πιστεύω θα αγόραζαν τον δίσκο τους, πόσο μάλλον όλοι εμείς που είμαστε πιστοί ακόλουθοί τους με αλλοιωμένο το dna μας από τους ήχους της ψυχής. Αν ακούτε μουσική μόνο ως υπόκρουση προσπεράστε γιατί θα το βρείτε ακατανόητα μυσταγωγικό και καταθλιπτικό. Αν εξερευνείτε ακόμα και σήμερα τα επίπεδα των ηχογραφήσεων προσπαθώντας να ξεκλειδώσετε συναισθηματικά μονοπάτια τότε καλώς ήλθατε σε έναν από τους ομορφότερους δίσκους της χρονιάς.
Ακούστε τα: Touch The Sky, Black Moon Rising, OCT 33, Old Man, Colors, Stay Gold.
Touch The Sky
Colors
OCT 33
Old Man
Ακούστε τα: Glu, So Fly, Flower, Cold Water Burning Skin
Ο ήλιος στην σκανδιναβική χερσόνησο συναγωνίζεται αυτό της Μεσογείου και τροφοδοτεί με φως, ενέργεια και θετικά ζεστά vibes τους ακροατές ανά την υφήλιο. Όχημα αυτή τη φορά ο ντεμπούτο δίσκος της πενταμελής παρέας από την Νορβηγία. Υπνωτιστικά, βαριά μπάσα εμπνευσμένα από την neo soul, φανκ κιθάρες, τζαζ πλήκτρα και η εύθραυστη φωνή της Sofie Tollefsbøl καθηλώνουν το αυτί του ακροατή. Αυτό το μίγμα έπεισε τον Elton John να συμπεριλάβει το Glu και το 25 στο εβδομαδιαίο «ανοιχτόμυλο» αλλά Πετρίδη ραδιοφωνικό του σόου «Elton John Rocket Hour» στην πλατφόρμα του Apple Music.
Glu
So Fly
Flower
Cold Water Burning Skin
Το να μνημονεύεις τον 45χρονο αμερικάνο τραγουδοποιό από το Νιού Τζέρσεϊ και κάτοικο της πόλης των αγγέλων, μόνο για τις συνεργασίες του με την Scarlett Johansson φαντάζει το λιγότερο άδικο αφού μιλάμε για έναν καλλιτέχνη με επτά αισίως δίσκους στη φαρέτρα του και είκοσι χρόνια στη δισκογραφία. Αφτιασίδωτη ποπ ροκ μουσική που στοχεύει στο κοινό του KEXP και των κολεγιακών ραδιοφώνων, με τη βοήθεια της παραγωγής του από τον Jackson Phillips frontman του κατ’ επίφαση συγκροτήματός του, τους Day Wave (το αποτέλεσμα έχει απολύτως νόημα αν ακούσετε τα Drag, Something Here και Gone). Επιστροφή λοιπόν μετά από τρία χρόνια και το Arrangingtime στις προσωπικές του δουλειές με μια χαλαρωτική διάθεση και αρκετή νοσταλγία στον ήχο που σε γυρίζει στα 90ς. Όσο για τις επιρροές που ο ίδιος έχει δηλώσει για τον ήχο σε αυτό το άλμπουμ, Johnny Marr και Cure αφήνω να αποφασίσετε εσείς κατά πόσο τις έχει μπολιάσει με επιτυχία στα νέα του τραγούδια. Πάντως ίσως έτσι εξηγείται και η ασπρόμαυρη φωτογραφία ως album cover.
Ακούστε τα: Calm Down, Try, Do You Want To Love Again?, ECT, Opal
Calm Down
Opal
Try
Do You Want To Love Again?
Ο Ουαλός πολυοργανίστας είναι χρόνια στο κουρμπέτι. Με εξέχουσες τις συνεργασίες του με τους Nick Lowe και Van Morrison έχει να επιδείξει έναν κατάλογο συνεργασιών τα τελευταία 40 χρόνια με εμβληματικές φιγούρες όπως Eric Clapton, Paul McCartney, Rory Gallagher, Sting, Status Quo, The Fabulous Thunderbirds. Η εμπειρία του δίνει την ευχέρεια να κινείται με αξιοζήλευτη άνεση και αβίαστα μεταξύ των μπλουζ του Μισισίπι (On My Mind), country (Ηeart Of Stone, Middle Of The Night το δεύτερο ένας φόρος τιμής στον Johnny Cash), rockabilly (Hold Back The Night), Zydeco μπλουζ (Reason To Live). Ακόμη και να μεταμορφώνεται σε έναν αυθεντικό crooner (Another Day Over) ή «απλά» να είναι πέρα κάθε κατηγορίας (Heaven Only Knows). Η έκπληξη εδώ βρίσκεται στη συμμετοχή του Simon Ratcliffe των Basement Jaxx, στην παραγωγή του δίσκου σε οκτώ από τα δέκα τραγούδια, στη σύνθεση σε έξη και συγχρόνως με συνεισφορά με την κιθάρα και τα πλήκτρα του. Ένας από τους πιο ολοκληρωμένους δίσκους που άκουσα φέτος.
Ακούστε τα: Όλα!
Rush of Blood
Middle Of The Night
On My Mind
Hold Back
…και επειδή ποτέ δεν είναι αργά ορίστε ένα δείγμα προηγούμενων προσωπικών του στιγμών της περιόδου 1997 – 2014, για ν’ ανακαλύψετε τη μαγεία του The Celtic Cajun. Ως δημιουργό μερικών ωραίων δίσκων έρχεται να το επιβεβαιώσει και ο κάτοχος Νόμπελ κύριος Ρόμπερτ Άλλεν Ζίμμερμαν, στο ραδιοφωνικό του σόου Theme Time Radio Hour, επεισόδιο 54 με θέμα την Καλιφόρνια, τον Οκτώβριου του 2007, οπότε τι άλλο να προσθέσεις σε αυτό…
