Οδυσσέας Ελύτης: .ο καθένας από μας είναι το χρυσόμαλλο δέρας τού εαυτού του

.............." έτσι...ανάμεσα απο το αδιάφορο "μεγάλο κοινόν"και τίς "εχθρικές εξουσίες"πέρασα όπως ανάμεσα απο τις συμπληγάδες...κι ότι δεν υπάρχει χρυσόμαλλο δέρας είναι ψέμματα..ο καθένας απο μάς είναι το χρυσόμαλλο δέρας τού εαυτού του...πρέπει ν'αδειάσουμε...να φτάσουμε στην απόλυτη καθαρότητα για ν'αρχίσουν να ξεχωρίζουν...τα αληθινά βουνά και η αληθινή χλόη...ο γδικιωμένος κόσμος...
...γιομάτος δροσοσταλίδες... που λάμπουν καθαρότερες απο τα πιο πολύτιμα δάκρυα....
....χρειάζεται λίγη σιωπή κι ύστερα ν'ακούσουμε πάλι με παρθένο αυτί τον ψίθυρο τής μεγάλης λεύκας τών λογισμών μας...
...είναι η απουσία τής φαντασίας που μεταβάλλει τον άνθρωπο σε ανάπηρο τής πραγματικότητας...κάθε μέρα που περνάει με κάνει ολοένα και περισσότερο να πιστεύω πως...η κατανόηση τής ποίησης είναι κάτι
το εντελώς άσχετο με ό,τι ως τώρα συνηθίσαμε να ονομάζουμε ευφυία...άσχετο με όλα όσα κάτω απ'τον τίτλο "πνευματικά προσόντα" εξασφαλίζουν-όταν υπάρχουν-στον κάτοχό τους κοινωνικές επιτυχίες και θαυμασμούς...η κατανόηση αυτή είναι πολύ περισσότερο ζήτημα μιάς άλλης ικανότητας που θα μπορούσαμε ίσως να ονομάσουμε ποιητική νοημοσύνη....οι μέθοδοι τής λογικής είναι αποτελεσματικές μονάχα όταν εφαρμόζονται σε δευτερεύοντα θέματα τής ζωής...το ουσιαστικότερο ...το βαθύτερο νόημα τής ανθρώπινης αλήθειας βρίσκεται πολύ πιο πέρα κι ο ποιητής πρέπει να περιορίσει να εξαφανίσει το άτομό του για να μπορέσει να έρθει σε επαφή με το μυστικό και ανατριχιαστικό ρεύμα τής ίδιας τής ανώνυμης ύπαρξης...έρωτας και ποίηση παρμένα ταυτόχρονα κι αξεχώριστα λειτουργημένα χωρίς δεσμά κι έξω απο τα συμβατικά όρια τής τρέχουσας κοινωνίας...
...το όνειρο μιά πραγματικότητα...το
μυστήριο μιά κατάσταση που μάς
συνοδεύει "..............

( Οδυσσέας Ελύτης )

Από την σελίδα της

Μαρία Δούση