1. Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.
Καλλίμαχος, 310-240 π.Χ., Αλεξανδρινός ποιητής & επιγραμματοποιός
2. Άμ’ ηλέηται και τέθνηκεν η χάρις.
απόδοση: η χάρη πεθαίνει μόλις την κάνουμε
Αρχαιοελληνική παροιμία
3. Η πιο μαύρη αχαριστία, αλλά και η πιο συνηθισμένη, είναι η αχαριστία των παιδιών απέναντι στους γονείς.
Vauvenargues, 1715-1747, Γάλλος γνωμικογράφος
4. Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών.
Κωνσταντίνος Καβάφης, 1868-1933, Έλληνας ποιητής
5. Οι άνθρωποι είναι πιο πρόθυμοι να ανταποδώσουν το κακό παρά το καλό που τους έκανες, αφού η ευγνωμοσύνη είναι βάρος, ενώ η εκδίκηση είναι ευχαρίστηση.
Τάκιτος, 55-120 μ.Χ., Ρωμαίος ιστορικός
6. Κάθε φορά που διορίζω κάποιον σε μια θέση, δημιουργώ εκατό δυσαρεστημένους και έναν αγνώμονα.
Λουδοβίκος 14ος, 1638-1715, Γάλλος βασιλιάς, ο βασιλιάς «Ήλιος»
7. Νομίζω πως ο καλύτερος ορισμός για τον άνθρωπο είναι το αγνώμον δίποδο.
Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, 1821-1881, Ρώσος συγγραφέας
