Από τους Underworld στον John Peel και από εκεί στους Undertones

Από τους Underworld στον John Peel και από εκεί στους Undertones

Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη

Ένας από τους στίχους του καινούργιου σιγκλ των Underworld, S T A R (Rebel Tech), από το LP DRIFT Series 1 Sampler Edition, προς τον επίλογό του αναφέρει «I spy John Peel / John Peel double decker», προφανώς αναφερόμενοι για το ταξίδι του το 1992, με τα διώροφα λεωφορεία, σε χώρες της βαλτικής και τη Ρωσία, ως μέρος του εβδομαδιαίου μισής ώρας σόου του στο BBC World Service. Για τους νεότερους και μόνο που ενδιαφέρονται, θεωρείται ένας αν όχι ο πιο επιδραστικός ραδιοφωνικός παραγωγός που έβγαλε η χώρα του. Γι άλλους που ισοπεδώνουν όλα τα παλιά υποβιβάζεται σε έναν παππού που του άρεσαν τα εναλλακτικά.

Σε κάθε περίπτωση αυτή η αναφορά με έκανε να θυμηθώ το πιο αγαπημένο του τραγούδι από το γκρουπ των The Undertones από το Οκτώβριο του 1978

Teenage Kicks

Με την ευκαιρία ορίστε μερικά δείγματα ενός ξεχασμένου γκρουπ

Ένα ακόμα τραγούδι από το ντεμπούτο της ιρλανδέζικης συμμορίας του Feargal Sharkey που απέχει πλέον από την ομάδα μετά την επανασύνδεσή τους το 1999.

I Know a Girl

Όπως και οι Jam αγαπούσαν την μαύρη μουσική και τη καλύτερη απόδειξη η διασκευή τους σε ένα από τα καλύτερα δείγματα της. Διαλέγουν από το 1964 και το πυροβολικό της Arista τους Drifters για να το συμπεριλάβουν στο δεύτερο δίσκο τους, Hypnotized του 1980.

Under the Boardwalk

Στο ίδιο άλμπουμ υπάρχει και η μεγαλύτερη επιτυχία τους στο βρετανικό hit parade, My Perfect Cousin. Το βίντεο κλιπ δε, θα ξυπνήσει μνήμες στους λάτρες ενός τότε δημοφιλούς παιχνιδιού, του Subbuteo…

My Perfect Cousin

Από τις καλές στιγμές του δίσκου και το επόμενο

Boys Will Be Boys

Στον τρίτο τους δίσκο, Positive Touch, οι ενορχηστρώσεις γίνονται πιο πλούσιες, όπως το επόμενο, μια από τις καλύτερες κατά τη γνώμη μου στιγμές της πρώτης φάσης του γκρουπ. Στην παραγωγή όπως και στους πρώτους δύο δίσκους τους ο Roger Bechirian.

When Saturday Comes

Sigh and Explode

Το τελευταίο άλμπουμ της πρώτης περιόδου του γκρουπ είναι το The Sin of Pride του 1983, σε παραγωγή του Mike Hedges (The Cure, Siouxsie and the Banshees, The Beautiful South, Manic Street Preachers και άλλους). Είναι επίσης η εποχή των συνθι που παλιοί και νέοι πέφτουν σαν μανιακοί πάνω στις νέες δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία και κάπως έτσι δικαιολογείται και μια κάποια σχετική αλλαγή πλεύσης.

Love Before Romance

… έξι μήνες πριν το Karma Chameleon των Culture Club και τέσσερα χρόνια πριν τους The Housemartins και το Me and the farmer…

Chain of Love

και ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους

Soul Seven

Στη συνέχεια ο δημιουργικός πόλος του γκρουπ, John O'Neill, θα συμμετέχει μετά τη διάλυση του γκρουπ τους μαζί με το μέλος και αδελφό του Damian O'Neill, στους That Petrol Emotion.

Λιγότερο πετυχημένη ήταν η καριέρα του Sharkey, αν και είναι εφοδιασμένος με μια άκρως χαρακτηριστική φωνή.

Άλλες ιστορίες όμως αυτές.

Πίσω στον John Peel για επίλογο. Στο βίντεο που ακολουθεί εμφανίζεται η Laurie Anderson, αλλά μεταξύ άλλων και ο Elton John που συμπυκνώνει τη φιλοσοφία του άγγλου dj σε μια φράση «If we don’t have the Bjorks and we don’t have the Laurie Andersons and we don’t have the White Stripes the music is fucked and that what John was trying to say in the nicest possible way. »