Κριτική για το "CAKE"

Κριτική για το "CAKE"

Κείμενο από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

«CAKE»***

Καιρός ήταν για την 46χρονη Τζένιφερ Άνιστον να παίξει σε μία τέτοια ταινία: χαμηλού βεληνεκούς, αλλά καλλιτεχνικής αξίας. Το φιλμ γυρίστηκε σε 25 μέρες. Η τηλεοπτική και κινηματογραφική σταρ απεκδύεται το καλογυαλισμένο ίματζ της και αφιερώνεται στον ρόλο της «Κλαιρ». Άβαφη, με λαδωμένο μαλλί, πιτζάμες, σημάδια σε πρόσωπο και κορμί, μη κολακευτικά πλάνα και ένα κουτί χάπια στο χέρι, υποδύεται μία γυναίκα σε κατάθλιψη.

Ο λόγος της ψυχολογικής της κατάπτωσης αναλύεται στο φιλμ του 45άρη Ντάνιελ Μπαρνζ, συντρόφου του βραβευμένου με Έμμυ Μπεν Σβαρτζ. Ο παραγωγός Μπαρνζ υπήρξε πρώτα φανατικός οπαδός της συμπαραγωγού Άνιστον και για αυτό δεν είναι τυχαίο ότι της έκανε δώρο αυτόν τον ενδιαφέροντα ρόλο, που της χάρισε την 1η της υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης δραματικής ερμηνείας, την αναγνώριση από το σωματείο των ηθοποιών και παραλίγο να της χάριζε και την 1η της οσκαρική υποψηφιότητα. Θέλοντας να κάνει ένα νέο «Ordinary People» (1980), ο Μπαρνζ επιλέγει μία τηλεοπτική περσόνα, για να πρωταγωνιστήσει στο πόνημά του, όπως ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ επέλεξε τότε την τηλεοπτική Μέρι Τάιλερ Μουρ (η «Μπεθ» είναι η μοναδική οσκαρική υποψηφιότητά της). Το σενάριο του Πάτρικ Τόμπιν, που με τον σύντροφό του Τζο έγιναν φίλοι της 4μελούς οικογένειας του σκηνοθέτη, χρωματίζει με τα πιο σκοτεινά χρώματα την ζωή της εν διαστάσει «Κλαιρ», η οποία καταφεύγει στην σύγκρουση με την επικεφαλής της ομάδας (υπο)στήριξης (η «Νοικοκυρά σε Απόγνωση» Φελίσιτι Χόφμαν), δεν έχει συγχωρήσει τον «ένοχο» (ο σύζυγος της Χόφμαν Γουίλιαμ Χ. Μέισι), κάνει απρόσωπο σεξ με τον συντηρητή της πισίνας «Αρτούρο» (Μανουέλ Γκαρσία-Ρούλφο), επιτίθεται στην φυσιοθεραπεύτριά της (η μεγάλη κόρη της Μέριλ Στριπ Μάμι Γκάμερ), αρνείται την βοήθεια του συζύγου της «Τζέισον» (ο Κρις Μεσίνα του «Palo Alto», 2013), υποτιμά το ενδιαφέρον της αλλοδαπής οικιακής βοηθού της «Σιλβάνας» (η Μεξικάνα Αντριάνα Μπαράζα του «Babel», 2006), ενδίδοντας στην ιδέα της αυτοκτονίας, παρασυρόμενη από παραισθήσεις και εφιάλτες, που κατακλύζονται από την μορφή της θανούσας Άννα Κέντρικ (συμπρωταγωνίστρια της Μέριλ Στριπ στο «Into the Woods», 2014). Η Άνιστον καταφέρνει να μην κάνει μισητή αυτή την αντιπαθητική γυναίκα, αφού ο χρόνιος πόνος της έχει υπόβαθρο.

Σε αρκετές σκηνές την παράσταση κλέβει το ρεσιτάλ ερμηνείας της Μπαράζα ως «Σιλβάνα», που εκτελώντας και χρέη σωφέρ, οδηγεί την αφεντικίνα της μέχρι την Τιχουάνα, για παράνομη αγορά παυσίπονων. Την αυτοκαταστροφική τροχιά της ηρωίδας έρχεται να ανατρέψει η εμφάνιση του χήρου πατέρα «Ρόι» (ο «Τιτανομάχος» Σαμ Γουόρθινγκτον), ο οποίος παλεύει με τον δικό του εφιάλτη. Το σάουντρακ υπογράφει ο Κρίστοφ Μπεκ («Frozen», 2013).

Trivia 1: ακούγεται το τραγούδι του Μπίλι Τζόελ «Honesty» από το 1ο του Νο1 άλμπουμ «52nd Street» του 1978.

https://www.youtube.com/watch?v=Z6NyOvgzG1o

Trivia 2: Στην σκηνή του ντράιβ-ιν οι πρωταγωνίστριες παρακολουθούν τους Φρεντ Αστέρ και Τζίντζερ Ρότζερς να χορεύουν στο «SwingTime» (1936).

https://www.youtube.com/watch?v=mxPgplMujzQ

Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό