Μαίρη Χρονοπούλου: Τη μοναξιά την επέλεξα γιατί την ήθελα, κανείς και καμία κατάσταση δε με υποχρέωσε...

Μαίρη Χρονοπούλου: Τη μοναξιά  την επέλεξα γιατί την ήθελα, κανείς και καμία κατάσταση δε με υποχρέωσε...

Δεν πάω να εξομολογηθώ.
Αυτοεξομολογούμαι.

Κάνω κριτική στις πράξεις μου,
στα πεπραγμένα, στα γεγονότα,
στις πιο μύχιες σκέψεις μου.
Ποτέ δε χαρίστηκα στον εαυτό μου.

Κάποιος άνθρωπος
μου χάρισε τη ''Μαρίνα''
του Οδυσσέα Ελύτη.
Μου έμεινε μια φράση:

''Η Μαρίνα
είναι μακριά από την ηθική,
είναι γεμάτη ήθος.''

Δεν υπήρξα ποτέ ηθικολόγος,
αλλά είχα πάντα
βαθύτατο ήθος μέσα μου.

Το ήθος κάνει την αξιοπρέπεια
και η αξιοπρέπεια κάνει το ήθος.
Είναι αλληλένδετα.
Περηφανεύομαι για το ήθος μου.

Δεν ήμουν όμορφη.
Ενδιαφέρουσα ήμουν
και αυτό μέτραγε πιο πολύ.

Εννοώ ενδιαφέρουσα
από τα μέσα μου και αυτό
μέτραγε πολύ παραπάνω
από μία αντικειμενική ομορφιά.
Δε βγήκα αδικημένη από τη ζωή.

Είμαι χορτάτη και γεμάτη.
Η απομόνωση
χτίζει πολύ μύθο.

Πολύ παραμύθι.
Ξέρεις τι σημαίνει το να είμαι
απομονωμένη στο βουνό;

Πιστεύω πως έπαιξε
πολύ μεγάλο ρόλο
στην υστεροφημία μου.

Τη μοναξιά
την επέλεξα γιατί την ήθελα.

Κανείς και καμία κατάσταση
δε με υποχρέωσε.

Επιλογή δική μου ήταν.
Και είμαι
απόλυτα συμφιλιωμένη
με τη μοναξιά μου.

Η ζωή είναι ένας αγώνας
και γι' αυτήν έχεις να παλέψεις.

Πως να το κάνουμε,
για να έχει ενδιαφέρον η ζωή
πρέπει να είσαι μονίμως
στο κυνήγι και στον αγώνα.

Ήμουν τελείως παράλυτη
και έκανα φυσικοθεραπείες
ώστε σήμερα,
μετά από 20 χρόνια παραλυσίας,
να μπορώ να σηκωθώ στα πόδια μου.
Χωρίς τον γιατρό μου,
τον Κώστα Γλάρο,
δε θα έκανα τίποτα.

Είχα πάει σ' ένα σωρό γιατρούς.
Αυτός με έκανε να μπορώ να κινηθώ.

Τώρα σηκώνομαι
και κάνω μερικά βήματα,
όχι πολλά.

Το πρωί ξυπνάω,
φωνάζω ''Λαμάρα'',
η κυρία που με φροντίζει,

''Τι είναι;'' μου λέει,
''Καλημέρα'' της λέω.

Μου ανάβει τα air conditions
με σηκώνει από το
νοσοκομειακό κρεβάτι
και μου φέρνει το πρωινό μου.

Κάθε πρωί με πλένει.
Με πάει στο μπάνιο
με τα καρούλια, με το καροτσάκι
και πλατσουρίζω μες στα νερά.

Πολλά νερά και σαπούνια.

Ακολουθεί η ενημέρωση.
Κανένα δελτίο δε χάνω.

Ζω με τις ειδήσεις,
τα ίδια ακούω αλλά μ' αρέσει.
Ταινία για να δω

θα πρέπει να είναι ελληνική,
ώστε να τους
καταλαβαίνω όλους
από τις φωνές τους.

Έχουν υποστεί
βλάβη τα μάτια μου.
Σκιές μόνο βλέπω.

Έχω τον καλύτερο οφθαλμίατρο
και μου κάνει συντηρητική αγωγή.

Μου έδωσε οδηγίες πως να
μιλήσω με τον Οίκο Τυφλών,
να μου στείλουν
έναν κατάλογο με βιβλία.

Μ' ένα τρανζιστοράκι
θα μπορώ ν' ακούω
την ανάγνωση των βιβλίων.

Ο Νίκος Κούρκουλος ήταν
ο μεγάλος μου αδερφός.

Όταν πέθανε ο Νίκος
κλείναμε 52 χρόνια φιλίας.

Το ίδιο και ο Γιάννης Βόγλης
ή ο Φαίδων Γεωργίτσης.

Οι φίλοι μου, μου λείπουν.
Οι άνθρωποι φεύγουν
και σε λίγο θα φύγουμε κι εμείς.

Είμαι υπέρ της καύσης.

Απεχθάνομαι την ιδέα
της σήψης και της φθοράς.

Αρνούμαι να γίνω βορά
σκουληκιών και σκαθαριών.

Έχω αγοράσει το φέρετρό μου
και το έχω στην αποθήκη.

Μαίρη Χρονοπούλου

Πηγή: koutipandoras. gr - Απόσπασμα από συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοίτη.