Κριτική της τελευταίας ταινίας της Marvel «X-Men: Ο Μαύρος Φοίνικας/X-Men: Dark Phoenix»

Κριτική της τελευταίας ταινίας της Marvel «X-Men: Ο Μαύρος Φοίνικας/X-Men: Dark Phoenix»

Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

Ο Μαύρος Φοίνικας/X-Men: Dark Phoenix»
7/10

Το φιλμ απευθύνεται κυρίως σε εφήβους μέχρι και συνομήλικους της 23χρονης πρωταγωνίστριας Sophie Turner, η οποία καταφτάνει με το hype του τέλους της τηλεοπτικής σειράς Game of Thrones, όπου υποδύθηκε την δικαιωμένη τελικά Sansa Stark. Με παρόμοιο τρόπο και ο ρόλος της 25χρονης Jean Grey εξελίσσεται στον Μαύρο Φοίνικα, αφού από βασανισμένο για το νόημα της ύπαρξής του πλάσμα, καταλήγει στην απόλυτη ηρωίδα. Το σενάριο του συμπαραγωγού Simon Kinberg (The Martian, 2015), που πραγματοποιεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, αφηγείται την ιστορία της παντοδύναμης Jean από την ηλικία των οκτώ ετών μέχρι το 1992, οπότε και στα 25 της δίνει το όνομά της στην σχολή ανώτερης μάθησης των X-Men (X-Mansion). Με την εν λόγω παραγωγή η σειρά ταινιών των X-Men γιορτάζει τα είκοσι χρόνια από την εμφάνιση του franchise στο κινηματογραφικό σύμπαν. Ζητούμενο της ιστορίας είναι να αναδείξει την ισχύ της αλήθειας, ειδικά όταν αυτή δεν αποκρύπτεται από τα παιδιά.

Αναγνωρίζεται στο φιλμ το ότι δίνει βάρος στους χαρακτήρες πλην της δράσης. Ειδικά ο βασικός γυναικείος χαρακτήρας αναπτύσσεται μεθοδικά μέσα σε αυτό. Και οι πράξεις των περισσότερων ηρώων όμως αποκτούν ψυχολογικό υπόβαθρο. Η ηθοποιός Turner στέκεται σωστά στον ρόλο της, αποδεικνύοντας ότι δεν επέλεξε να υποδυθεί έναν χάρτινο ήρωα, αλλά μία δυνατή γυναίκα με ανθρώπινη ψυχή. Σε αρκετές σκηνές το βαρύ μακιγιάζ επισκιάζει την τέχνη της. Ενδιαφέρουσα η εμφάνιση της Jessica Chastain, που ως εξωγήινος εισβολέας θα επιχειρήσει να θέσει υπό τον έλεγχό της την Jean.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ διευθυντής φωτογραφίας Mauro Fiore (Avatar, 2009) συντελεί τα μέγιστα στην φυσική εικόνα των υπεράνθρωπων δράσεων του σεναρίου, ενώ η μουσική του - επίσης βραβευμένου με Όσκαρ - Hans Zimmer (Ο Βασιλιάς των Λιονταριών, 1994) ντύνει εξαιρετικά τις ιστορίες. Το υλικό μοντάρει ιδανικά ο Lee Smith (Όσκαρ για το Dunkirk, 2017), με σεβασμό στην παραγωγή, που σχεδίασε ο Claude Pare (The Aviator, 2004). Τα κοστούμια του Daniel Orlandi ταιριάζουν γάντι στους πρωταγωνιστές, χωρίς να δείχνουν ξένα πάνω τους.

Trivia: Την έκδοση της ταινίας συνοδεύει το κομμάτι της Emeli Sandé Extraordinary Being

Το φιλμ κυκλοφορεί στις 6 Ιουνίου 2019 από την Odeon και σε 3D.