Στα χρόνια τού ‘50, το star system είχε εισβάλει πια κανονικά και στην Ελλάδα. Και κάποια περιοδικά ποικίλης ύλης, εκτός απ’ τα κουτσομπολιά, είχαν καθιερώσει και στήλες αλληλογραφίας με τους ηθοποιούς. Εσύ τους έγραφες και μέσα απ’ το περιοδικό εκείνοι απαντούσαν. Και σού έστελναν και μία φωτογραφία με αυτόγραφο, αν βέβαια το ζητούσες. Έτσι ήρθε στα χέρια μου και η φωτογραφία που βλέπετε.
Έγραψα στην Κάκια Αναλυτή όταν την είδα για πρώτη φορά στο θέατρο, στο έργο «Βαθιές είναι οι ρίζες» που είχε ανεβάσει ο θίασος Μάνου Κατράκη στο Κοτοπούλη-Rex. Ήταν πραγματικά εξαιρετική. Φίλοι όμως με την Κάκια γίναμε κάμποσα χρόνια αργότερα. Την πρωτοσυνάντησα σε μια πρεμιέρα έξω από το θέατρο «Διονύσια» και μόλις με είδε μού είπε «Εσύ είσαι ταύρος σίγουρα!». Και πού το κατάλαβες, απόρησα. «Μα είδα το μέτωπό σου». Μετά απ’ αυτό, ήθελα να μάθω περισσότερα, κυρίως ποιον ωροσκόπο έχω. Με την αδελφή της, την Βίκυ Καρέλλη, από τις ωραιότερες φωνές που πέρασαν από το ραδιόφωνο, την διαφήμιση και την τηλεόραση και δική μου φίλη αγαπημένη, έστειλα στην Κάκια, χρονολογία, μέρα και ώρα γέννησης. Και η απάντηση, κριός. Τέλεια! Ταύρος για την συντήρηση, κριός για λίγη τρέλα.
Εννοείται πως η σχέση μου με την Κάκια δεν περιορίστηκε εκεί. Γιατί άλλο τόσο δυνατή ήταν και με τον Κώστα Ρηγόπουλο η φιλία μου, όπως και με την κόρη τους, την Ζωή. Φυσικά, εσείς θα περιμένετε τώρα να σάς μιλήσω και για την «Αγάπη μου Ουάουα», την τεράστια επιτυχία τους, που είχε σπάσει όλα τα ρεκόρ.
Προτιμώ όμως να σταθώ σε μιαν άλλη παράσταση τού θεάτρου Αναλυτή, που αν δεν την είχατε δει, σάς λέω, ότι χάσατε. «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε». Το έργο τού Λουίτζι Πιραντέλλο που τόσο είχε αγαπηθεί όταν το ανέβασε ο θίασος Δημήτρη Μυράτ-Βούλας Ζουμπουλάκη, εδώ τώρα σε μια εξ ίσου μαγευτική παράσταση, με τον Κώστα Ρηγόπουλο και την Μάρθα Καραγιάννη, σε σκηνοθεσία Μηνά Κωνσταντόπουλου, με σκηνικά τού Μανώλη Παντελιδάκη και με καινούρια μουσική τού Σταμάτη Κραουνάκη. Ο Κώστας Ρηγόπουλος, που είχε γεννηθεί το 1930, έφυγε απ’ τη ζωή στις 14 Ιανουαρίου τού 2001. Η Κάκια Αναλυτή τον ακολούθησε σχεδόν ενάμιση χρόνο αργότερα, την πρώτη Ιουνίου τού 2002.
Γιώργος Παπαστεφάνου
