Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο
Κριτική για το «Lady Bird»
7/10
Η ταινία προστίθεται στις καλές δουλειές από σκηνοθέτριες αυτή την χρονιά (Dee Rees/Mudbound, Patty Jenkins/The Wonder Woman, Angelina Jolie/First They Killed My Father, Kathryn Bigelow/Detroit, Angela Robinson/Professor Marston and the Wonder Women, Agnes Varda & JR/Faces Places, Dorota Kobiela & Hugh Welchman/Loving Vincent, Niki Caro/The Zookeeper’s Wife, Sofia Coppola/The Beguiled, Ildiko Enyedi/On Body and Soul, Valerie Faris & Jonathan Dayton/Battle of the Sexes, Marti Noxon/To the Bone, Sally Potter/The Party, Amma Asante/A United Kingdom, Lone Scherfig/Their Finest). Η Greta Gerwig (Frances Ha) γράφει μια ιστορία για την 17χρονη Christine McPherson (Saoirse Ronan), που θέλει να την φωνάζουν Πασχαλίτσα, η οποία εν έτει 2002 πασχίζει να φύγει από την πατρίδα της (Sacramento), για να σπουδάσει. Η σκηνοθέτις κατάγεται από το Sacramento, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Lady Bird είναι το alter ego της. Άλλωστε επιτυχία του φιλμ έγκειται στο ότι η ιστορία της ηρωίδας αφορά περισσότερους από την Gerwig. Με αφορμή την Christine η σεναριογράφος αναλύει την ανάγκη αποκοπής του ομφάλιου λώρου λίγο πριν την ενηλικίωση, την φυγή για σπουδές, την δύσκολη σχέση μάνας-κόρης, την ρήξη του παρθενικού υμένα, την φιλία και την νοσταλγία για τα πάτρια εδάφη.
Η Gerwig ομολογεί ότι - όπως και η Barbra Streisand - ήθελε πάντα να κάνει τις δικές της ταινίες και για αυτό παρατηρούσε, στα γυρίσματα που συμμετείχε, τους σκηνοθέτες της, ώστε να μαθαίνει τα μυστικά της δουλειάς. Ευτυχεί στο καστ, καθώς τον πρωταγωνιστικό ρόλο αναλαμβάνει η καταπληκτική Saoirse Ronan (Brooklyn) και τον ρόλο της μητέρας η βραβευμένη θεατρική ηθοποιός Laurie Metcalf (μέλος του Steppenwolf Theatre από την ίδρυσή του). Η χημεία ανάμεσα στις δύο γυναίκες αποδίδει και προσφέρει σκηνές ανθολογίας. Το φυσικό παίξιμο της Ronan συμβάλλει στον ρεαλισμό της ταινίας, που αποτελεί το Reality Bites της γενιάς της σεναριογράφου. Η Ronan δεν φοβάται να παίξει μια φαντασιόπληκτη έφηβη με κόμπλεξ κατωτερότητας. Απογυμνωμένη από υποκριτικά τεχνάσματα, προσθέτει ακόμα μια καλή ερμηνεία στην φιλμογραφία της. Η Metcalf είναι μία αποκάλυψη ως μάνα (Marion McPherson), που παλεύει να κρατήσει την οικογένεια δεμένη παρά την ανεργία του συζύγου Larry McPherson (Tracy Letts), τα οικονομικά προβλήματα και την επαναστατικότητα της κόρης της. Ούσα και η ίδια μητέρα δύο κορών, ενσαρκώνει πειστικά την ηγετική φιγούρα των McPhersons, που παλεύει με αξιοπρέπεια να μην λείψει κάτι από τα παιδιά της, χωρίς να κατέχει τον κατάλληλο τρόπο προσέγγισης και επικοινωνίας μαζί τους. Η Metcalf στις 27.03.2018 επιστρέφει ύστερα από 20 χρόνια στην μεγαλύτερη τηλεοπτική της επιτυχία ως Jackie στο sitcom Roseanne. Ronan και Metcalf αποσπούν οσκαρικές υποψηφιότητες, όπως και η ταινία, η σκηνοθεσία και το σενάριο.
Τον θίασο συμπληρώνουν τρεις φερέλπιδες ηθοποιοί, οι Lucas Hedges (Three Billboards Outside Ebbing, Missouri), Timothee Chalamet (Call me by your name) και Beanie Feldstein. Ο Hedges κλέβει την παράσταση στην σκηνή, που αποκαλύπτει την αλήθεια του. Ο Chalamet, σε μικρότερο ρόλο, καταφέρνει να τον θυμάσαι. Ο Tracy Letts στέκεται αξιοπρεπέστατα δίπλα στον σίφουνα Metcalf, όπως και οι παλαίμαχοι Lois Smith (Twister) και Stephen Henderson. Το soundtrack περιλαμβάνει Pyotr Ilyich Tchaikovsky, Alanis Morissette, Justin Timberlake και Stephen Sondheim (Good Thing Going και Our Time/Merrily We Roll Along, Giants in the Sky/Into the Woods, Being Alive/Company , Everybody Says Don’t/Anyone Can Whistle).
Trivia:
- Ενώ στο Call me by your name μάτωνε η μύτη του Chalamet, εδώ αιμορραγεί της πρωταγωνίστριας.
- Μάνα και κόρη πραγματοποιούν ένα road-trip ακούγοντας σε audiobook Τα Σταφύλια της Οργής (1939) του John Steinbeck (1902-1968).
Το φιλμ κυκλοφορεί στη 1 Μαρτίου 2018 από την UIP.
