Κριτική για το "Steve Jobs"

Από από τις 4 στις 5, 15-01-2016 SHARES

Κείμενο από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

«STEVE JOBS»****

Ακόμα ένα «θεατρικό» φιλμ μετά το «The Hateful Eight», που θυμίζει το κλειστοφοβικό «Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance)». Ο Βρετανός σκηνοθέτης Danny Boyle («Slumdog Millionaire») παρουσιάζει το τρίπρακτο έργο του και χαρίζει τη 2η οσκαρική υποψηφιότητα στον πρωταγωνιστή του Michael Fassbender και την 7η στην Kate Winslet, που υποδύεται το «δεξί» χέρι του Jobs ονόματι Joanna Hoffman (1955-). Το σενάριο του Aaron Sorkin («The Social Network») βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Walter Isaacson, που κυκλοφόρησε το 2011 και αποτελεί την εγκεκριμένη βιογραφία του Steve Jobs (1955-2011). Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τρεις παρουσιάσεις προϊόντων του συνιδρυτή της Apple Inc. κατά τα έτη 1984, 1988 και 1998.

Εκείνες τις χρονιές ο Jobs λάνσαρε νέα προϊόντα [το Macintosh (24.1.1984),

το ΝeΧΤ cube (12.10.1988) και το iMac (1998)

και λίγο πριν ο πρωταγωνιστής εμφανιστεί στη σκηνή, παρουσιάζεται να διαπραγματεύεται στα παρασκήνια τα σοβαρά οικογενειακά και επαγγελματικά προβλήματα της ζωής του. Η σύμπτωση του συνδυασμού μίας επαγγελματικής παρουσίασης με μία οικογενειακή διένεξη σε προβληματίζει, αφού φαντάζει απίθανη. Ο Steve «Woz» Wozniak (1950-), συνιδρυτής της εταιρείας, που στο φιλμ τον υποδύεται ο Seth Rogen, υποστηρίζει ότι τίποτα από ότι δείχνει η ταινία δεν έλαβε χώρα όπως παρουσιάζεται, αντιλαμβανόμενος ότι το πόνημα του Boyle αποτελεί πιο πολύ ένα φιλμ χαρακτήρων, παρά μία ταινία για την ιστορική πραγματικότητα.

Ο σκηνοθέτης στήνει αριστοτεχνικά τις τρεις σκηνές του. Η πρώτη διαρκεί μισή ώρα και οι άλλες δύο από 90 λεπτά περίπου η κάθε μία. Με steadicam (16mm, 35mm και ψηφιακή) και επίκεντρο το Fassbender διαδραματίζονται δημόσιες ή ιδιωτικές συζητήσεις και αντιπαραθέσεις μεταξύ του Steve Jobs και συνεργατών και της οικογένειάς του, ενώ παρεμβάλλονται και φλασμπακς. Πλην των χαρακτήρων των Joanna Hoffman και Steve Wozniak υπάρχουν οι John Sculley (1939-) CEO της Apple Inc. τα έτη 1983-1993, που τον υποδύεται ο Jeff Daniels, ο Andy Hertzfeld (1953-), που τον υποδύεται ο Michael Stuhlbarg, η μητέρα του πρώτου παιδιού του Jobs Chrisann Brennan (1954-), που την υποδύεται η Katherine Waterston και η κόρη του Jobs Lisa Brennan-Jobs (1978-), που την υποδύονται οι Makenzie Moss, Ripley Sobo και Perla Haney-Jardine.

Ο Fassbender σου δίνει την εντύπωση ότι αιχμαλωτίζει στοιχεία της προσωπικότητας του Steve Jobs, χωρίς να προσπαθεί να του μοιάσει τόσο εξωτερικά, όσο εσωτερικά. Αναδεικνύει τον άνθρωπο Jobs, που αποτελείται από χαρίσματα και ελαττώματα. Ο Jobs παρουσιάζεται από σκληρός έως και απάνθρωπος πατέρας, αφού δεν αποδεχόταν την κόρη του για χρόνια, κουβαλώντας ο ίδιος ένα βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό. Ο Fassbender αναδεικνύει το πεπρωμένο, που ακολουθεί τον ήρωα, που – μη καταφέρνοντας να διορθώσει τα ψεγάδια του – τα εντάσσει στα επαγγελματικά του κατορθώματα. Ο Boyle δεν αρνείται ότι ο ήρωας υπήρξε μεν χαρισματικός και ευφυής, αλλά ταυτόγχρονα δειλός, αντιπαθής και υπερόπτης. Η αντιπαράθεση Jobs-Sculley στη 2η σκηνή του φιλμ αποτελεί υπόδειγμα ερμηνείας από τους Fassbender και Daniels, την οποία επαναλαμβάνουν στην 3η σκηνή του έργου δίπλα στην κόντρα Jobs-Wozniak, που αποδεικνύει ότι ο Rogen μπορεί να παίξει. H Winslet δίκαια προτείνεται για το Όσκαρ, καθώς βουτάει και χάνεται στην προσωπικότητα της ηρωίδας, που υποδύεται, κυκλοφορώντας αγνώριστη στα πρώτα 30 λεπτά του έργου. Τις ψυχικές μεταπτώσεις των ηθοποιών υπογραμμίζουν οι μουσικές συνθέσεις του Daniel Pemberton («ΚΩΔΙΚΟ ΟΝΟΜΑ U.N.C.L.E.-THE MAN FROM U.N.C.L.E.»).

Trivia: Υπάρχουν σινεφίλ αναφορές στα φιλμς «2001: A Space Odyssey», «Yentl», «Rain Man», αλλά και στους Beatles, Bob Dylan και στο τραγούδι της Joni Mitchell «Both Sides Now».