Από τον Κώστα Ζουγρή
Μια διαδρομή 8 ετών που μπορεί να μην άλλαξε και πολλά πράγματα για αρκετές κοινωνικές ομάδες, άλλες όμως τις κατέστρεψε, ενώ έστειλε και σχεδόν μισό εκατομμύριο ταλαντούχους νέους μας στο εξωτερικό χωρίς να στεναχωρηθεί κανείς, ούτε και οι γονείς τους που σε πολλές περιπτώσεις ένιωσαν ικανοποίηση που σώθηκαν τα παιδιά τους και ας ματώνει η καρδιά τους που ζούνε μακριά.
Οι πολιτικοί που πήραν τις οδυνηρές σε πολλές περιπτώσεις αποφάσεις για πολλούς Έλληνες, δεν έχασαν σχεδόν τίποτα από οικονομικής πλευράς, εκτός βέβαια αυτούς που είναι κάτοχοι δεκάδων ακινήτων και δεν μπορεί, παρά τις απαλλαγές, κάτι θα έχουν επιβαρυνθεί φορολογικά.
Μισθολογικά, ένας απλός πολίτης έχασε την μισή του σύνταξη, ένας υπάλληλος του ιδιωτικού τομέα έχασε σε πολλές περιπτώσεις την δουλειά του, γιατί οι μεγάλες εταιρείες, εκτός από τους κολλητούς τους, έδιωξαν τους υψηλόμισθους για να προσλάβουν τα κορόιδα, ναι κορόιδα των νέων που πάνε και δουλεύουν για 700 ευρώ σε εταιρείες με κέρδη πολλών εκατομμυρίων. Αυτοί οι νέοι έχουν σε πολλές περιπτώσεις τα προσόντα, με ένα καλό μισθό να δώσουν μια ώθηση στην Ελληνική οικονομία, τώρα οι εταιρείες νομίζουν ότι τους κοροϊδεύουν με τους χαμηλούς μισθούς και οι εργαζόμενοι νομίζουν ότι κοροϊδεύουν τις εταιρείες.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι, σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να είχαν μειώσεις μισθών μέχρι και 20%, όμως δεν έχασαν την δουλειά τους, βγήκαν πιο νωρίς στην σύνταξη, όμως σε καμιά περίπτωση δεν έπαθαν αυτό που έπαθε ο ιδιωτικός τομέας. Αρκετοί από αυτούς, με τις εξυπνάδες του Σαμαρά, έγιναν συνταξιούχοι στα 50 τους.
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι άλλη μία κοινωνική τάξη που άλλαξε εντελώς η ζωή τους. ΄Ήταν από τους πιο κακομαθημένους κλάδους και τα πράγματα θα πάνε ακόμα χειρότερα γι' αυτούς γιατί οι ξένοι δανειστές έχουν σαν στόχο να τους μειώσουν.
Νομίζω ότι η πιο δίκαιη λύση θα ήταν να προσφέρει η εκάστοτε κυβέρνηση 20-25% περισσότερο από όσα δηλώνει ο καθένας και να τους κάνει δημόσιους υπάλληλους, όποιος δεν δεχθεί, να πληρώνει περισσότερο φόρο, λίγο τρελό βέβαια, αλλά και το να δηλώνεις δεκαετίες πάντα το αφορολόγητο, κοροϊδεύεις και οδηγείς και τους άλλους στην καταστροφή.
Οι συνταξιούχοι που είχαν δουλέψει 35-40 χρόνια, οδηγήθηκαν στην καταστροφή, αφού το κράτος είναι ανίκανο να ελέγξει το πόση σύνταξη πρέπει να πάρει ο καθένας, ούτε προτίθεται να πάρει το πολιτικό κόστος να μειώσει τις συντάξεις αυτών που αποτελούν την εκλογική πελατεία όλων των κυβερνήσεων.
Στην ουσία 8 χρόνια έγινε μία τρύπα στο νερό, αφού κανείς ουσιαστικά δεν ήθελε να εφαρμόσει αυτά που ψήφιζαν και έπρεπε να γίνουν. Τι θα γίνει τώρα; ποιος ξέρει, μπορεί και να τα καταφέρουμε, κάποιοι θα συνεχίσουν να βλέπουν την ζωή τους να καταστρέφεται, άλλοι όμως, όπως συμβαίνει εδώ και δεκάδες χρόνια θα βρουν τρόπο να ζουν σε βάρος των υπολοίπων με την ανοχή της πολιτείας.
Βασικά όσοι έχουν συνδικαλιστικό σωματείο και κάποια σχέση με το δημόσιο, μην τους κλαίτε, αλώβητοι έχουν βγει και οι δημοσιογράφοι που σε πολλές περιπτώσεις κάνουν ελεγχόμενη αντιπολίτευση και τα καταφέρνουν με όλες τις κυβερνήσεις, είναι πολλά τα λεφτά και ο ένας έχει ανάγκη τον άλλο.
