Μισός αιώνας πριν: Ο Βασίλης Γεωργίου μιλάει για το έπος της ΑΕΚ και την ταινία «1968»
\
Ήταν ένας αγώνας που είχε φιλοξενήσει οπαδούς όλων των ομάδων σε ένα σπάνιο γεγονός αν λάβουμε υπ' όψιν τον φανατισμό που κυριαρχεί στον αθλητισμό.
«Είναι υπέροχο να ακούγεται η φωνή μου ύστερα από 50 χρόνια σε ένα κινηματογραφικό έργο υψηλής αισθητικής, μεγάλου πολιτιστικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος».
Η φωνή του Βασίλη Γεωργίου έχει το ίδιο «χρώμα» και συγκίνηση όταν αναφέρεται στην ταινία «1968» που προβάλλεται από σήμερα στους κινηματογράφους με της ιστορικής περιγραφής του στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων ΑΕΚ – Σλάβια μπροστά σε 100.000 φιλάθλους στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο.
Η Ενωση με τη νίκη της στον τελικό με σκορ 89-82 έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο όχι μόνο στον χώρο του μπάσκετ, αλλά σε ολόκληρο τον ομαδικό αθλητισμό.
Πενήντα χρόνια μετά, εκείνη η επιτυχία, που… άνοιξε νέους δρόμους στον ελληνικό αθλητισμό και συνδέθηκε με το αυθόρμητο ξέσπασμα των Ελλήνων φιλάθλων, που πέρα από τις σωματειακές προτιμήσεις τους πανηγύρισαν μαζί το κατόρθωμα της ΑΕΚ, έγινε ταινία.
Ολα ξεκίνησαν από πρωτοβουλία του πρόεδρου της Ενωσης Μάκη Αγγελόπουλου, με τη σκηνοθεσία του Τάσου Μπουλμέτη, που έχει χαρίσει μοναδικές κινηματογραφικές επιτυχίες («Πολίτικη κουζίνα», «Νοτιάς») στο πρόσφατο παρελθόν, και σε μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα.
Η βάση της αφήγησης της ταινίας είναι η ραδιοφωνική περιγραφή του δημοσιογράφου Βασίλη Γεωργίου, ο οποίος μετέφερε σε όλα τα ελληνικά σπίτια και κοινωνικούς χώρους την έκρηξη συναισθημάτων και χαράς που σημειώθηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο την Πέμπτη 4 Απριλίου 1968.
«Ειλικρινά η ταινία είναι συναρπαστική και είναι πραγματικά εκπληκτική η σύνδεση της δικής μου περιγραφής με την εξέλιξη της πλοκής της, στην οποία παίζουν θαυμάσιοι ηθοποιοί (σ.σ.: Καφετζόπουλος, Μιχαηλίδης, Μητσικώστας, Βούρος κ.ά.).
Η ταινία δεν αναφέρεται μόνο στην επιτυχία της ΑΕΚ, αλλά, επίσης, στην προσφυγιά (άλλωστε η Ενωση ιδρύθηκε από πρόσφυγες), στον πολιτισμό και στα μεγάλα κοινωνικά γεγονότα εκείνης της χρονιάς».
«Είναι μια ταινία που απευθύνεται σε όλους τους Ελληνες και όχι μόνο σε εκείνους της ΑΕΚ», συνεχίζει η «Βέμπο του ελληνικού μπάσκετ», όπως έχουν χαρακτηρίσει τον Βασίλη Γεωργίου.
«Στο Παναθηναϊκό Στάδιο εκείνη τη βραδιά, άλλωστε, δεν υπήρχαν μόνο φίλοι της ΑΕΚ, αλλά και παναθηναϊκοί και ολυμπιακοί. Ολοι οι Ελληνες πανηγύρισαν εκείνη τη νίκη και το Κύπελλο. Εκατό χιλιάδες κόσμος ήταν στο Στάδιο. Παγκόσμιο ρεκόρ στην ιστορία του μπάσκετ. Ο Δημήτρης Ψαθάς έγραψε τότε στα “Νέα” για την περιγραφή μου και σημείωσε πως εάν οι Ελληνες είναι ενωμένοι μπορούν να κατακτήσουν το Εβερεστ σε ελάχιστο χρόνο».
«Η δική μου “προίκα”, μιας και δεν είχα κανένα άλλο όφελος, είναι πως από εκείνη τη μετάδοση με έμαθε όλη η τότε Ελλάδα και χάρις στην ταινία θα με μάθουν και οι νεότερες γενιές φιλάθλων», σχολιάζει ο Βασίλης Γεωργίου και τονίζει:
«Το δικό μου μήνυμα και της ταινίας, θεωρώ, είναι: Ναι στον αθλητισμό. Οχι στη βία».
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος
