Ένας από τους σημαντικότερους λαϊκούς συνθέτης της περιόδου μετά το 1970 ο Τάκης Μουσαφίρης γεννήθηκε στα Γιάννενα και σε μικρή ηλικία μετοίκησε στην Αθήνα όπου και έκανε τις πρώτες του μουσικές δουλειές.
Αρχικά δούλευε σε μικρά μαγαζιά τύπου μπουάτ και τραγουδούσε μαζί με την κιθάρα του. Στη συνέχεια έδειξε και το δημιουργικό του ταλέντο γράφοντας ευπώλητα τραγούδια.
Συνεργάστηκε με τραγουδιστές όπως ο Στράτος Διονυσίου, Δημήτρης Μητροπάνος για τον οποίο έγραψε πολλά αξέχαστα τραγούδια όπως και για τους , Ρίτα Σακελαρίου, Γιώργο Μαργαρίτη, Κατερίνα Στανίση, Δούκισσα, Τόλη Βοσκόπουλο, Πίτσα Παπαδοπούλου κ.α.
Δημοφιλή τραγούδια του τα : Κάνε κάτι να χάσω το τρένο, Πες μου που πουλάν καρδιές, Ένα τραγούδι πες μου ακόμα, Ο Ταξιτζής, Μυστικέ μου Έρωτα, Σ' αγαπώ ακόμα, Άκου, Άτακα κι επι τόπου, Σε μια στοίβα καλαμιές, Εγώ ο ξένος, Ένα λεπτό περιπτερά, Χιονάνθρωπος, Άγνωστε φίλε, Αγαπάω δύσκολα, Έγω να δεις,Το σ' αγαπώ δεν το λέω, Λέγε μου σ' αγαπώ, Οι Ξενύχτες, Εμείς οι δύο,
Από παιδάκι ακόμη ασχολήθηκε με την κιθάρα που του είχαν πάρει οι γονείς του. «Ακουγα να παίζει πιάνο μια γειτόνισσα και προσπαθούσα να μάθω τους τόνους. Μετά προσπαθούσα να κουρδίσω την κιθάρα ακούγοντας τα κουδούνια των προβάτων» θα σχολιάσει στην ίδια συνέντευξη. Προτού μετακομίσει στην Αθήνα η οικογένεια Μουσαφίρη έπαιζε σε ταβερνάκια των Ιωαννίνων. Και οι δυο γονείς του ήταν μουσικά καταρτισμένοι και μετέδωσαν τις γνώσεις τους στον μικρό Παναγιώτη, όπως είναι το βαφτιστικό όνομα του δημιουργού. Λίγα χρόνια αργότερα όλοι μαζί μετοίκησαν στην πρωτεύουσα για μια καλύτερη τύχη. «Δεν μπορώ ούτε κι εγώ να καταλάβω από πού είμαι. Είμαι συνεχώς μέσα σε μια βάρκα στο Ρίο - Αντίρριο και πηγαίνω πότε στην Αθήνα και πότε στα Γιάννενα. Μάλλον δεν έχω μία πατρίδα, αλλά δύο. Είμαι από τα Γιάννενα, είμαι από την Αθήνα, είμαι από την Ελλάδα» θα πει σε άλλη του συνέντευξη, αναφερόμενος στην καταγωγή του.
Ωστόσο, προτού βρεθεί στην πρωτεύουσα, ένα από τα τελευταία εκείνα καλοκαίρια που ζούσε στα Ιωάννινα πήγε στο χωριό του πατέρα του, που ονομάζεται Καλαρρύτες, για ξέγνοιαστες διακοπές. «Δεν υπήρχαν τότε αυτοκίνητα. Πηγαίναμε παντού με τα μουλάρια περνώντας μέσα από τα έλατα. Ξαφνικά ακούω θαυμάσιες μελωδίες στα αυτιά μου. Δεν ξέρω από πού προέρχονταν. Ηταν ένα παραδείσιο, παράξενο πράγμα. Τελικά αντιλήφθηκα ότι όλες αυτές οι μελωδίες προέρχονταν από τα πέταλα των αλόγων. Ετσι και έγραψα τις πρώτες μου μελωδίες. Αργότερα εμπνεύστηκα από τα κουδούνια των προβάτων» έχει πει ο ίδιος. Από τότε κατάλαβε ότι το έμφυτο «μικρόβιο» της μουσικής που είχε δεν θα τον άφηνε ποτέ να πεινάσει.
Οι πρώτες του δουλειές στην Αθήνα ήταν σε μικρά ταβερνάκια και μπουάτ της Πλάκας. Αρχιζε να παίζει κιθάρα και μπουζουκάκι, και παράλληλα να συνθέτει διάφορα τραγούδια. Την εποχή εκείνη πρωτοστατούσαν κυρίως τα σύγχρονα λαϊκά τραγούδια. Οπως έχει πει ο ίδιος, τις περισσότερες φορές έγραφε πάνω στις φωνές.
Ακουγε μια φωνή, «πατούσε» πάνω σε αυτή και έγραφε το τραγούδι που ταίριαζε. «Οταν έγινα μουσικός και γνώριζα καλά τις νότες και τις συνθέσεις, αποφάσισα να ψάξω το θέμα με τους φυσικούς ήχους. Πήγα και μαγνητοφωνούσα τα κουδούνια για να δω ποιες νότες έβγαζαν... Και έβγαζαν τέσσερις συγκεκριμένες νότες. Αλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυστυχισμένες, μουντές». Αν και έγραφε από πολύ νωρίς τραγούδια, τα μεγάλα του σουξέ τα έδωσε σε μεγάλους τραγουδιστές στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Ενας από εκείνους που έγραψε πάνω στη φωνή τους ήταν ο Δημήτρης Μητροπάνος. «Κάνε κάτι να χάσω το τρένο», «Πες μου πού πουλάν' καρδιές», «Σε μια στοίβα καλαμιές», «Χιονάνθρωπος» ήταν μερικά από τα τραγούδια του που ο σπουδαίος καλλιτέχνης τα έκανε διαχρονικές επιτυχίες.
Παράλληλα έδωσε μερικές από τις ωραιότερες επιτυχίες του στη Ρίτα Σακελλαρίου.«Οταν έγραφα ένα τραγούδι, έγραφα μια ιστορία για τον κάθε καλλιτέχνη. Κυρίως βιωματική. Με ενέπνεε ο καθένας διαφορετικά» έχει πει ο μουσικοσυνθέτης. Τη δεκαετία του ’80 θα δώσει τεράστιες επιτυχίες στον Στράτο Διονυσίου, ο οποίος χάρη στον Μουσαφίρη θα κάνει μια νέα καριέρα. «Ο ταξιτζής», «Εγώ ο ξένος», «Ενα λεπτό περιπτερά», «Εγώ να δεις». Χαρακτηριστικά είναι και τα λόγια της Πίτσας Παπαδοπούλου για εκείνον: «Αν δεν ήταν ο Μουσαφίρης, εγώ θα ήμουν απλά μια τραγουδίστρια που ίσως να μη με ήξερε κανείς σήμερα»
Με πληροφορίες από παλαιότερο δημοσίευμα στην Espresso
