Τα παιδιά κάτω στον κάμπο.
Ο θρίαμβος
της εσωτερικής μου αναρχίας.
Ό,τι είχα καταπιέσει μέσα μου
μέχρι εκείνον τον καιρό,

το βγάζω έξω τραγουδώντας
και μάλιστα, σε μια εποχή
που κάθε άλλο παρά ανεχόταν
τέτοιες ''απελευθερώσεις''.

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
δε μιλάν με τον καιρό,
μόνο πέφτουν στα ποτάμια
για να πιάσουν το σταυρό.

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κυνηγούν έναν τρελό,
τον επνίγουν με τα χέρια
και τον καίνε στον γιαλό.

Έλα κόρη της σελήνης
κόρη του αυγερινού,
να χαρίσεις στα παιδιά μας
λίγα χάδια τ' ουρανού.

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κυνηγάνε τους αστούς,
πετσοκόβουν τα κεφάλια
από εχθρούς και από πιστούς.

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κόβουν δεντρολιβανιές,
και στολίζουν τα πηγάδια
για να πέσουν μέσα οι νιές.

Τα παιδιά μεσ' στα χωράφια
κοροιδεύουν τον παπά,
του φοράνε όλα τ' άμφια
και τον παν στην αγορά.

Έλα κόρη της σελήνης
έλα κι άναψε φωτιά,
κοίτα τόσα παλικάρια
που κοιμούνται στη νυχτιά.

Τα παιδιά δεν έχουν μνήμη
τους προγόνους τους πουλούν,
και ό,τι αρπάξουν δε θα μείνει
γιατί ευθύς μελαγχολούν.

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο - Μαρία Φαραντούρη - Μουσική Μάνου Χατζιδάκι. Από το άλμπουμ "Στη Ρωμαϊκή Αγορά".

Μάνος Χατζιδάκις