Τα όνειρα που μένουνε
μονάχα μες στη σκέψη,
κανείς μην τα πιστέψει
τα σβήνει η ζωή.

Τα όνειρα που χτίζονται
κι αντέχουνε στο χρόνο,
υφαίνονται με πόνο
χωρίς αναπνοή.

Τα όνειρα που παίρνουνε
για λίγο το μυαλό μου,
μερώνουν τον καημό μου
μια τόσο δα στιγμή.

Στα όνειρα που χτίζονται
το είναι μου κι αν δώσω,
αξίζει να 'ναι τόσο
βαριά η πληρωμή.

Είναι τόσο σκληρός ο αγώνας
μα τόσο γλυκός,
είναι τόσο μεγάλη η ζωή
όταν ζεις διαρκώς,

κι έτσι φτάνεις στο τέρμα
χωρίς να 'χεις νιώσει μικρός
και παλεύεις, πεθαίνεις, περνάς
μα δεν είσαι νεκρός.

Στίχοι: Άκης Πάνου

https://www.popup.gr/