Σπίτια παλιού κινηματογράφου: Κάποτε στην Κυψέλη, o «Παπατρέχας», ο υπερδραστήριος θυρωρός της πολυκατοικίας στο Παγκράτι
Σίγουρα θα έχετε δει την ταινία «Ο παπατρέχας», με τον Θανάση Βέγγο στον ρόλο του θυρωρού μιας πολυκατοικίας που κάνει χίλιες δουλειές για να παντρέψει τις έξι του αδερφές και τη θεία του για να μπορέσει κι εκείνος να παντρευτεί εκείνη που αγαπούσε. Το έργο που σε μια σκηνή ο Βέγγος πέρασε μέσα από την τζαμαρία της εξώπορτας με το κεφάλι και σε μια άλλη που κρεμάστηκε με το σκοινί της μπουγάδας από την ταράτσα στο κενό, μέχρι να έρθει η πυροσβεστική να τον σώσει.
Η πολυκατοικία αυτή υπάρχει και σήμερα, βρίσκεται στο Παγκράτι, στην Υμηττού 153 και Αρύββου, κι έχει και σήμερα θυρωρό, την κυρία Ασημίνα Κωστούλα.
*Η κυρία Ασημίνα Κωστούλα, στο θυρωρείο όπου γυρίστηκε ο «Παπατρέχας» με τον Θανάση Βέγγο © Θανάσης Καρατζάς AthensVoice
Στο υπόγειο της Υμηττού 153 ζούσε για χρόνια, με την οικογένειά της, και η Ασημίνα Κωστούλα. Κατεβήκαμε να μου το δείξει, σημειώνοντας ότι ήταν πολύ καλύτερο από άλλα υπόγεια θυρωρών, σε άλλες πολυκατοικίες. Είχε κι ένα παράθυρο που ήταν στο ύψος του δρόμου. Το ωράριο της κ. Ασημίνας, η οποία, στο μεταξύ, αγόρασε διαμέρισμα στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας και το υπόγειο το έχει για βοηθητικό, είναι 8 με 1 και 5 με 8, εκτός από τα απογεύματα της Τετάρτης και του Σαββάτου, ενώ η Κυριακή φυσικά είναι αργία. «Εργαστήκαμε πολύ», λέει, «δεν αφήναμε καμιά δουλειά για να τα βγάλουμε πέρα.
Εκτός από το θυρωρείο κρατούσα και κανένα παιδάκι ή αναλάμβανα το σιδέρωμα». Η κ. Ασημίνα ξεκινάει στις 8 το πρωί στο θυρωρείο, όμως στο πόδι είναι από τις 6, για να προλάβει να σφουγγαρίσει όλη την πολυκατοικία, ξεκινώντας από τον πέμπτο όροφο και προς τα κάτω, μέχρι το υπόγειο. Μαζεύει τα κοινόχρηστα, κάνει τις πληρωμές, νερό, ρεύμα κ.λπ., κάθε τόσο που έρχονται μαστόροι τους ανοίγει το σπίτι που θα δουλέψουν, άλλος που θα φύγει διακοπές θα της ζητήσει να του ποτίζει τα φυτά και, φυσικά, είναι πάντα εκεί, στο θυρωρείο. «Μια μέρα», θυμάται, «ήρθε ένας που δεν τον γνώριζα και πήγε να μπει στο ασανσέρ με μια ηλικιωμένη γυναίκα της πολυκατοικίας. Είπα στη γυναίκα να περιμένει, τάχα μου γιατί κάτι την ήθελα, και ρώτησα τον άγνωστο ποιος ήταν.
Μου απάντησε ότι ήταν ο συντηρητής του ασανσέρ, που δεν ήταν, γιατί εγώ τον γνώριζα τον συντηρητή, και άρχισα να του κάνω διάφορες ερωτήσεις μέχρι που μου είπε “πολύ περίεργη είσαι” κι έφυγε.
Στη γωνία τον περίμενε ένας με μηχανάκι. Είμαι σίγουρη ότι είχε έρθει για να κλέψει. Κι άλλες τέτοιες ιστορίες έχω, πολλές», λέει η κ. Ασημίνα, η οποία σε ένα δυο χρόνια θα πάρει τη σύνταξή της και φεύγοντας επέμενε να με κεράσει ένα γλυκό κάστανο από το Καρπενήσι. Πολύ ωραίο ήταν. Όταν συνταξιοδοτηθεί, πιθανότατα η θέση της δεν θα καλυφθεί. Έτσι γίνεται τα τελευταία χρόνια με τις κατοικίες που έχουν θυρωρούς, μετά τη σύνταξή τους δεν αναπληρώνονται. Έτσι, το θυρωρείο όπου κάποτε έκατσε ο Θανάσης Βέγγος, μάλλον θα μείνει κενό.
Γυρισμένη σχεδόν αποκλειστικά στην Κυψέλη ήταν η ταινία «Νόμος 4.000» του Γιάννη Δαλιανίδη. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές της, η πορεία της διαπόμπευσης του τεντιμπόη Θανάση Παπαδοπούλου, ξεκίνησε από την πλατεία της Φωκίωνος Νέγρη και πέρασε όλο τον τότε κεντρικό δρόμο.
Λίγο πιο πέρα, στην οδό Μιχαήλ Βόδα και συγκεκριμένα στο νούμερο 138, έμενε στο υπόγειο η πόρνη Κατερίνα Χέλμη, ενώ στους πάνω ορόφους ο αυστηρός καθηγητής Βασίλης Διαμαντόπουλος με την κόρη του Ζωή Λάσκαρη, που βάλθηκαν να διώξουν την «παρείσακτη» από τη γειτονιά.
Σήμερα η Κυψέλη έχει μεταμορφωθεί σε μια πολυπολιτισμική περιοχή και ο δρόμος της Φωκίωνος Νέγρη έχει μετατραπεί σε μεγάλο μέρος του σε πεζόδρομο με εμπορικά καταστήματα και καταστήματα εστίασης να τον καλύπτουν.
Αντίστοιχα και η Μιχαήλ Βόδα έχει εκσυγχρονιστεί, δεν κυκλοφορούν πλέον εκεί παιδιά με γιαούρτια στα χέρια και τα δέντρα στις δύο πλευρές των πεζοδρομίων να θυμίζουν μόνο την ταινία της δεκαετίας του 1960.
Η δε πολυκατοικία στέκει στο ίδιο σημείο, ανανεωμένη, αλλά με τα χαρακτηριστικά μικρά παράθυρα του υπογείου.
Στον «Παπατρέχα» ο Θανάσης Βέγγος ήταν ένας υπερδραστήριος θυρωρός πολυκατοικίας που συχνά εγκατέλειπε το πόστο του και έπαιρνε τους δρόμους για να ικανοποιήσει τις ανάγκες των ενοίκων.
Θυμάστε τη μεγάλη ανηφόρα που συνήθιζε ν’ ανεβαίνει τρέχοντας φορτωμένος με δεκάδες σακούλες κάθε φορά; Ε δεν είναι άλλη από την οδό Υμηττού στο Παγκράτι. Όσο για την πολυκατοικία που τον απασχολούσε;
Σήμερα η πολυκατοικία κρύβεται πίσω από τα ψηλά δέντρα του πεζοδρομίου και τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Η πρόσοψή της όμως παραμένει ίδια, με τα χαρακτηριστικά μαρμάρινα σκαλιά και τη μεγάλη τζαμένια πόρτα.
