Αγαπημένος Mark Knopfler, αγαπημένοι Dire Straits στην εκπομπή του Γ. Πετρίδη στην ΕΡΤ
Θα ξεκινήσω μ έναν πρόλογο, όπως συνηθίζω, πριν σχολιάσω για τις τελευταίες εκπομπές της επικαιρότητας, δεδομένου ότι ολες οι εκπομπές σου με εμπνέουν κάθε φορά να εκφράζομαι ανάλογα.
Σκεφτόμουν… πόσο τυχερή θα ήμουν αν είχα τη δυνατότητα να ακούω πιστά και καθημερινά αυτή την εκπομπή για 30, 40, ή 50 χρόνια… όπως τόσοι αλλοι ακροατές, αφού τώρα που είναι τόσο λίγο μόνο το χρονικό διάστημα που ακούω συστηματικά, μου χαρίζει αυτή την μουσική παιδεία που η ίδια η Αμερική στην οποία ζω τόσα χρόνια, δεν κατάφερε ποτέ να μου δώσει σ αυτό τον βαθμό! Και είχα συμφωνήσει απολυτα μ έναν ακροατή λιγο καιρό πριν, που ζει ή είχε ζησει στην Αμερική και το είχα αναφέρει σ ένα σχόλιο μου, πως δεν υπάρχει τετοιου ειδους εκπομπή σαν αυτή στις ΗΠΑ, τουλάχιστον απ οσο θυμάμαι στα χρόνια που ζω εδώ … και ιδιαιτερα της τελευταίας δεκαετίας ή και παραπάνω.
Ειχα αναφέρει στην αρχή της τρέχουσας χρονιάς όπου ξεκινησα αυτή την επικοινωνία, πως φυσικά ανήκω κι εγώ στο ελληνικό κοινό το οποίο άκουγε εκείνα τα πρώτα χρόνια αυτή την ιδιαίτερη μουσική εκπομπή σας … και ήταν όντως κάτι πρωτόγνωρο και μοναδικό για όλους εμάς. Όμως για μένα ήταν μόνο μια όμορφη αρχή τροφής για μουσική γνώση που δεν κράτησε πολύ, αφού σύντομα έφυγα για Αμερική σε νεαρή σχετικά ηλικία με επαγγελματική αποστολή … κι οι ρυθμοί μου άλλαξαν εντελώς για όλα τα χρόνια που ακολούθησαν, μέχρι και το 2015 όπου ξεκίνησα πάλι ν ακούω κάποιες φορές τις εκπομπές … και τα τελευταία περίπου δυο χρόνια πιο τακτικά , έχοντας μάλιστα την τύχη αυτή τη φορά να ακούω σε επανάληψη τις εκπομπές on demand στο ΕΡΤecho, όταν αδυνατώ ν ακούω ζωντανά.
Ετσι λοιπόν και στην σημερινή αναφορά (19/4) που έγινε στους πολύ αγαπημενους μου και ξεχωριστούς Dire Straits, με αφορμή τη νέα πολύ δυνατή δουλειά του Mark Knopfler … και στην υπέροχη αναδρομή εκείνης της φοβερής πρώτης επιτυχίας τους
“Sultans of Swing” που είχε εκτοξευθεί και μας είχε όλους τότε μαγέψει και συναρπάσει ως ένα εντελώς διαφορετικό άκουσμα στα τέλη του 1970, ένιωσα συγκίνηση, νοσταλγία και ευγνωμοσύνη … αφού θυμάμαι πως το πρωτοάκουσα κι εγώ τότε μαζί με χιλιάδες άλλους ακροατές μέσα από εκείνη την πρωτοποριακή σας εκπομπή. Να σημειώσω πως το άλμπουμ εκείνο των Dire Straits που θεωρώ εξαιρετικό και μ έχει σημαδέψει, είναι το “Brothers in arms” και το ομώνυμο κομμάτι αριστούργημα.
Σε επόμενο ξεχωριστό μαιιλ μου, μέσα στο σκ, ακολουθούν σχολια για την Taylor Swift και σ ένα τρίτο για τον Nick Cave, το φεστιβάλ Coachella και για διάφορα αλλα που εντοπισα ως πολύ ενδιαφέροντα σ αυτες τις τελευταίες εκπομπες επικαιρότητας.
Καλημέρα και πολλούς χαιρετισμούς από Βοστώνη,
Μαρία Μενδρινού
