Ενα ελαττωματικό μάτι βοήθησε από ότι φαίνεται τον Leonardo da Vinci στη ζωγραφική
Ο Leonardo da Vinci έδωσε στον κόσμο αριστουργήματα όπως η Μόνα Λίζα και ο Μυστικός Δείπνος. Τώρα, Βρετανός ερευνητής υποδεικνύει ότι πρόβλημα στα μάτια που δεν αντιμετωπίστηκε μπορεί ενδεχομένως να βοήθησε τον ζωγράφο να τελειοποιήσει αυτά και άλλα αριστουργήματά του.
Ο ερευνητής Christopher Tyler, του City University of London, αφού ανέλυσε σειρά πινάκων και γλυπτών κατέληξε ότι ο καλλιτέχνης φαίνεται να εμφάνιζε χρόνιο ή διαλείπον ‘’τεμπέλικο μάτι’’ .
Ο Tyler ωστόσο, υποθέτει ότι αντί να υποσκάπτει την ικανότητά του να δίνει πραγματική διάσταση σε επίπεδη επιφάνεια, η κατάσταση πιθανόν βοήθησε τη δημιουργικότητά του.
Η αμβλυωπία θα πίεζε τον καλλιτέχνη περιστασιακά να βασίζεται στο ένα μάτι υποβιβάζοντας τη φυσιολογική τρισδιάστατη όραση. Ωστόσο. στον κόσμο της δισδιάστατης όρασης. αυτό θα είχε ενισχύσει την ικανότητα του ζωγράφου να αποδίδει πολλαπλές δισδιάστατες εφαρμογές χρώματος σε επίπεδο καμβά.
Ο Tyler εξήγησε ότι η πάθηση προκαλεί ελάχιστη βλάβη, επειδή η στερεοσκοπική οξύτητα συνήθως είναι αρκετά καλή όταν τα μάτια είναι ευθυγραμμισμένα και χάνουν τη ευθυγράμμιση μόνο όταν δεν προσέχουν ή είναι κουρασμένοι. Επομένως, υπάρχει οικειοθελές θέμα σε αυτό- στο ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί οικειοθελώς αν χρειάζεται μόνο οπτική θέαση.
Ενώ το να κοιτά τον καμβά μονοοπτικά θα μείωνε την ικανότητα του να βλέπει βάθος, επίσης θα αύξανε την ικανότητα του ζωγράφου να αντιλαμβάνεται τα περίπλοκα δομικά στοιχεία του βάθους.
Σύμφωνα με την American Association for Pediatric Ophthalmology and Strabismus (AAPOS), η πάθηση που πιστεύει ο Tyler ότι εμφάνιζε ο da Vinci προκύπτει από μη ευθυγράμμιση των οφθαλμών που συνήθως οφείλεται σε νευρομυϊκη ανωμαλία που υποσκάπτει την ικανότητα του εγκεφάλου να ελέγχει σωστά την κίνηση των ματιών.
Το πρόβλημα συχνά επηρεάζει παιδιά που κατά τα άλλα είναι υγιή. Ωστόσο, μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε παιδιά και ενήλικους είτε ως επιπλοκή τραύματος είτε λόγω νόσων όπως όγκος στον εγκέφαλο ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο Dr. Steven Brooks του Columbia University εξήγησε ότι η οπτική εμπειρία αυτών που έχουν στραβισμό ποικίλλει αξιοσημείωτα.
Ο Tyler δήλωσε ότι πολλοί διάσημοι ζωγράφοι πιστεύεται ότι είχαν στραβισμό, όπως ο Ρέμπραντ, ο Πικάσο, ο Ντύρερ και ο Ντεγκά.
Για να διαπιστώσει αν το ίδιο συμβαίνει και με τον da Vinci, ο Tyler μελέτησε την ευθυγράμμιση της ίριδας σε 6 αναπαραστάσεις που εκτιμάται ότι ανήκουν στο ζωγράφο. Δυο γλυπτά, δυο ελαιογραφίες και 2 σχέδια.
Στο τέλος διέγνωσε τον da Vinci με διαλείπον τεμπέλικο μάτι στο αριστερό μάτι. Πιθανόν ήταν επίμονο πρόβλημα δεδομένου ότι σύγχρονες μακροχρόνιες θεραπείες δεν αποτελούσαν επιλογή τον 15ο αιώνα.
Ο Brooks το θεωρεί σημαντικό πρόβλημα και τονίζει οτι στις μέρες μας οι οφθαλμίατροι κάνουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να το διορθώσουν έγκαιρα.
Αμφιβάλλει αν η πάθηση θα μπορούσε να δώσει ώθηση στην όραση του ζωγράφου, καθώς δεν γνωρίζει πλεονεκτήματα στον στραβισμό.
Πηγή:ΑΠΕ
