Θα μπορούσε να είχε γραφτεί για εμάς...

Θα μπορούσε να είχε γραφτεί για εμάς...

Από τον ALi Mathloum

Μετά την τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου στου δίδυμους πύργους ο Bruce Springsteen επιστράτευσε την E-Street Band μετά από 18 ολόκληρα χρόνια για μια ιερή δουλειά, για έναν σκοπό που υπερέβαινε τους εαυτούς τους.

Έγραψε όλο τον δίσκο ''The Rising'' με αφορμή την τραγωδία. Προς τιμήν όσων έφυγαν, όσων πολέμησαν αλλά και με μια νότα συμπαράστασης και ελπίδας προς όλο τον αμερικανικό λαό. Ο Springseen επέστρεψε με μια από τις αρτιότερες δουλειές του την κατάλληλη στιγμή. Σε ένα από τα υψηλότερα επίπεδα λυρισμού, σε έναν σπαρακτικό δίσκο που δεν λείπει όμως και η αισιοδοξία για ανάκαμψη από τις στάχτες.

Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γραφτεί και για τη δική μας τραγωδία... Με τραγούδια όπως ''Empty Sky'', ''My city of ruins'', ''You're Missing'' ''Worlds Apart'' αλλά και όλα του δίσκου, έδωσε μουσική και στίχο σε μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές ενός ολόκληρου λαού, αφουγκράστηκε όσο κανένας την κατάσταση, έγραψε με τη ψυχή του.

Θεωρώ πως είναι ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ, πιο ανατριχιαστικές και πιο ζοφερές δισκογραφικές δουλειές όλων των εποχών.

➤➢➢Ακολουθεί μετάφραση των στίχων στο ομότιτλο τραγούδι του δίσκου, αφιερωμένο στη δική μας εθνική τραγωδία:

[[από την οπτική ενός πυροσβέστη]]

❝ Δεν μπορώ να δω τίποτα μπροστά μου
Δεν μπορώ να δω τίποτα από πίσω μου
ορίζω τον δρόμο μου μέσα από το σκοτάδι
δε μπορώ να νιώσω τίποτα πέρα από αυτή την αλυσίδα να με σφίγγει

έχασα την αίσθηση του πόσο μακριά έχω πάει
πόσο μακριά πήγα, πόσο ψηλά σκαρφάλωσα
στη πλάτη μου εξήντα λίβρες μέταλλο
στους ώμους μου μισό μίλι πορεία

{ρεφρέν}

Ελάτε για την επάνοδο (για να σταθούμε ξανά στα πόδια μας)
ελάτε, απλώστε τα χέρια σας επάνω μου
ελάτε για την επάνοδο, ελάτε για την επάνοδο σήμερα

έφυγα από το σπίτι αυτό το πρωί
οι καμπάνες που χτυπούσαν γέμισαν τον αέρα
φορώντας τον σταυρό για το καθήκον που με καλεί
σε φλεγόμενους τροχούς έρχομαι εδώ κάτω

[[ρεφρέν]]

πνεύματα από πάνω και πίσω μου
πρόσωπα χαμένα, μαύρα μάτια να καίνε λαμπερά
είθε τα ιερά αίματα τους να με καθορίσουν για πάντα
Κύριε, όπως στέκομαι μπροστά στο φλογερό Σου φως

Σε βλέπω Μαρία στον κήπο
στον κήπο των χιλίων αναστεναγμών
υπάρχουν ιερές εικόνες των παιδιών μας
να χορεύουν στον λαμπερό ουρανό

είθε να νιώσω την αγκαλιά σου
είθε να νιώσω τα αίματα μας να ενώνονται
ένα όνειρο της ζωής έρχεται
σαν ένα λυκόψαρο που χορεύει στο τέλος της γραμμής (σπαρταράει, πεθαίνει)

Ουρανός με σκοτάδι και πόνο (όνειρο για την ζωή)
ουρανός αγάπης, ουρανός δακρύων (όνειρο για την ζωή)
ουρανός δόξας και λύπης (όνειρο για την ζωή)
ουρανός οίκτου, ουρανός φόβου (όνειρο για την ζωή)
ουρανός αναμνήσεων και σκιών (όνειρο για την ζωή)
ο φλεγόμενος άνεμος σου μου γεμίζει τα χέρια
ένας κενός ουρανός λαχτάρας (όνειρο για την ζωή)
ουρανός πληρότητας , ουρανός ευλογημένος με ζωή (όνειρο για την ζωή) ❞

**Οι δεύτερες φωνές στην παρένθεση μετά απο κάθε στίχο, είναι ο καημός και η επιθυμία, το όνειρο του πυροσβέστη για την ζωή που άφησε πίσω

[[ρεφρέν]]