Αφού διάβασα όλα τα γραφόμενα
Θα σου πω και εγώ μερικά πράγματα για το Dragon.
Ο Δράκος ήταν ένα μαγαζί 500 τετραγωνικά μέτρα σε σχήμα -Π-. Βρισκόταν στην Βασσ. Σοφίας στον Πειραιά, η είσοδος του ήταν πάνω σε γέφυρα και κατέβαινες μερικά σκαλάκια. Σου έδινε την εντύπωση ότι ήταν υπόγειο αλλά στην πραγματικότητα ήταν στον τρίτο όροφο.
Είχε δυο μεγάλες πίστες για χορό και το δωμάτιο που βρισκόταν ο DJ ήταν ένα μεγάλο κεφάλι ενός γίγαντα hippie και βλέπαμε τον DJ από τα μάτια.
Ο Δράκος ναι δεν είχε video clip αλλα εμείς που πηγαίναμε εκεί δεν μας ένοιαζε κιόλας πηγαίναμε καθαρά για την μουσική που τότε ήταν η αιχμή του δόρατος όσο αφορά τα μαγαζιά.
Ο Δράκος ήταν ένα μαγαζί που φτιάχτηκε το 70 και μέχρι τότε που έκλεισε απευθυνόταν καθαρά σε ανθρώπους που είχαν 70s κουλτούρα.
Το μαγαζί ήταν τόσο μεγάλο που εάν δεν έβαζε μέσα 150-200 άτομα φαινόταν αδειο. Αλλα ευτυχώς έτσι το έβλεπες μονο καθημερινές γιατί τα Σάββατα εάν δεν στεκόσουν από έξω πριν το άνοιγμα του μαγαζιού, αργότερα δεν θα έβρισκες που να σταθείς και αναγκαστικά η θα σε έδιωχνε ο πορτιέρης η θα έφευγες από μόνος σου.
Επίσης ήταν το μοναδικό μαγαζί που κατά την διάρκεια της βραδιάς άλλαζε χρώμα ολόκληρο. Κάποια στιγμή όταν τελείωνε το πρόγραμμα έπεφταν στα ηχεία κάτι
Amon Duul κάτι Eloy και αλλα σχετικά πράματα έβλεπες όλο το μαγαζί να αλλάζει χρώμα με τα black light και οι ψυχεδελικές τοιχογραφίες να μοιάζουν σαν να κινούνται, Μαγεία. Αυτό μέχρι σήμερα δεν το έχω δει σε κανένα άλλο μαγαζί. Μέχρι να ανοίξουν τα black light νόμιζες ότι το μαγαζί είναι μαύρο με κάτι ζωγραφιές στον τοίχο. Η ατμόσφαιρα του ήταν μοναδική
Άλλο ένα καλό που είχε ο Δράκος ήταν ότι είχε άκρες με εξωτερικό και ακούγαμε πράματα πολλούς μήνες πριν έρθουν στην Ελλάδα, ένα δυνατό παράδειγμα είναι το πρώτο album τον Iron Maiden που προσωπικά τσίμπησα μια από της τρεις κόπιες που του είχαν πάει.
Το μεγάλο του πρόβλημα ήταν ότι έξω από το μαγαζί γινόταν μεγάλη φασαρία από τον κόσμο και τις chopper, φαντάσου να βλέπεις παρκαρισμένες πάνω από 200 chopper. και κάθε τόσο και λιγάκι είχε δικαστήρια για αυτό τον λόγο.
Και το μεγαλύτερο καλο που είχε είναι ότι ο Δράκος μάζευε καλο κόσμο και καλές ηλικίες, δεν είχε ανοίξει ρουθούνι μέσα στο μαγαζί και όμως από τα αλλα μαγαζιά λέγανε ότι είναι το χειρότερο για να μην πηγαίνει ο κόσμος. Ήταν ένα rock μαγαζί για rock τύπους με Woodstock αντιλήψεις.
Την δεκαετία του 80 ο Δράκος έπεσε ελάχιστα εννοω οτι μπορούσες να και αργότερα και να βρείς να σταθείς αντί για 500 άτομα το βράδυ έβαζε 400.
Αρκετοί από εμάς σπάσαμε γιατί κουραστήκαμε να μας μαζεύει η αστυνομία που βρισκόταν μερικά τετράγωνα πιο κάτω. Αλλα ακόμα και τότε άσχημα δεν το έλεγες.
Ο Δράκος έκανε το μεγάλο άνοιγμα στα rock μαγαζιά και στην σκληρή μουσική. Αυτός κράτησε πρώτος την σκυτάλη και το έκανε σωστά, χωρίς φασαρίες και ξυλίκια. Αλλα με rock άποψη.
Αυτό οι πιο πιτσιρικάδες από εμάς που ξεκίνησαν να βγαίνουν μέσα στο 80 δεν μπορούσαν να το νιώσουν. Ήθελαν την νέα μόδα που ξεκινούσε. Όπως τα video clip και τον κόσμο με μπλούζες και καρφιά κτλ.
Η φίλη που λέει ότι ο Δράκος δεν μπορούσε να ζήσεις της δόξες είναι λάθος. Απλά ήταν ένα άλλο μαγαζί που μάζευε κόσμο που ζητούσε κάτι άλλο. Όπως τα video clip για παράδειγμα. Εμείς που πηγαίναμε στο Δράκο είχαμε άλλη φιλοσοφία και ζήσαμε αντίστοιχες δόξες για εμάς που θέλαμε αυτήν την φιλοσοφία και όχι video clip. Όπως είπες και εσύ το κάθε μαγαζί έχει τα δικά του κόλπα.
Παρόλα αυτά και Victoria μέσα στα 80s ήταν πολύ μεγάλο όνομα και το Χρυσό Κλειδί, αργότερα και το Easy Rider στην Γλυφάδα που το έφτιαξαν αυτοί που είχαν τον Δράκο και μετά από λίγο το έδωσαν σε άλλον και πολλά άλλα μαγαζιά που εάν δεν ήταν ο μπαμπάς Δράκος όλα θα αυτά θα ήταν αλλιώς. Τη φράση ο μπαμπάς Δράκος την άκουσα σε μια συζήτηση για τον Δράκο μέσα στο Ανάσα.
